Η πολιτική και το χρηματιστήριο είναι αδέρφια…

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Είναι αλήθεια, πως όλοι οι άνθρωποι που ασχολούνται με τις αγορές έχουν μια έμφυτη απέχθεια για τα τερτίπια των πολιτικών σε παγκόσμιο επίπεδο. Από την άλλη, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός πως με μία τους φράση μπορούν να γκρεμίσουν ή να ανυψώσουν χρηματιστήρια.

Όταν το καράβι μπάζει νερά, αλλάξτε καράβι…

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Ο σπουδαιότερος επενδυτής στον κόσμο, ο Warren Buffett, αναφέρει στο βιβλίο με τίτλο "τα δοκίμια του Warren Buffett" την εξής έκφραση: "Όταν το καράβι μπάζει νερά και είναι γεμάτο τρύπες, μην προσπαθήσετε να τις βουλώσετε, απλά αλλάξτε καράβι!". Κατά την άποψή μου, κρύβεται μεγάλη δόση αλήθειας σε αυτή τη ρήση και μπορούμε να ισχυριστούμε ότι ισχύει σε επίπεδο, όχι μόνο οικονομικό, αλλά και ευρύτερα κοινωνικό.

Θα προσπαθήσουμε να παραθέσουμε παρακάτω κάποια παραδείγματα από διάφορες πτυχές του κοινωνικοοικονομικού γίγνεσθαι που επαληθεύουν τα παραπάνω.

ΚΑΛΛΙΟ ΠΡΟΛΑΜΒΑΝΕΙΝ ΠΑΡΑ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙΝ

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

ΠΕ 70

Υποδιευθυντή στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Καρύστου

Τα τελευταία χρόνια ένας μεγάλος αριθμός μαθητών και μαθητριών παρουσιάζουν προβλήματα στον τρόπο διαχείρισης της συμπεριφοράς στην προσαρμογή τους στο σχολικό περιβάλλον. 

Το γεγονός αυτό δεν είναι τυχαίο καθώς οι προκλήσεις και οι επιρροές της σημερινής εποχής είναι απείρως περισσότερες από αυτές των παλαιότερων χρόνων. Στα πλαίσια αυτά οι εκπαιδευτικοί καλούμαστε να ανταποκριθούμε σε καταστάσεις που οι παλαιότεροι συνάδελφοι δεν τις είχαν καν στο μυαλό τους, ούτε μπορούσαν να τις φανταστούν. 

Φάκελος μαθητή: Ένα αυθεντικό εργαλείο αξιολόγησης

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

ΠΕ 70

Υποδιευθυντή στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Καρύστου

Από τις αρχές του 1990 έχει αρχίσει να παρατηρείται μία μετάβαση από τις συμβατικές μορφές διδασκαλίας και τη συμβατική αξιολόγηση σε πιο εναλλακτικές προσεγγίσεις, όπως η περιγραφική αξιολόγηση και η ανακαλυπτική μάθηση. Περνάμε από το δασκαλοκεντρικό μοντέλο σε ένα άλλο, όπου ο δάσκαλος είναι καθοδηγητής και βοηθός του μαθητή-τριας, ο οποίος-α ανακαλύπτει μόνος του τον τρόπο να μαθαίνει, να ανακαλύπτει πληροφορίες και τελικά να βελτιώνει τις αδυναμίες του.

Γονείς και σχολική επίδοση:Πώς εμπλέκονται

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

ΠΕ 70

Υποδιευθυντή στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Καρύστου

Ο όρος γονεϊκή εμπλοκή είναι βαρυσήμαντος και επιδέχεται πολλές ερμηνείες, καθώς πλήθος ερευνών έχουν δείξει την αρνητική ή θετική συμβολή του στην εκπαιδευτική διαδικασία. 

Κατά την άποψή μου, οι παράγοντες που επηρεάζουν τη γονεϊκή εμπλοκή και τον δρόμο που αυτή θα ακολουθήσει είναι οι εξής:

Μην αφήσετε το μυαλό σας να ξεθωριάσει

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

ΠΕ 70

Υποδιευθυντή στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Καρύστου

Η δύναμη του μυαλού από αρχαιοτάτων χρόνων μπορούσε να καθορίσει τις πράξεις και τις τύχες των ανθρώπων, αλλά και ολόκληρων λαών. Στη σημερινή εποχή ο ρόλος του είναι εξίσου σημαντικός, όσο κι αν οι μηχανές έχουν μπει στη ζωή μας.

Σε μεγάλο βαθμό τα ταλέντα και οι κλίσεις μας κληρονομούνται από τα γονίδια που περνάνε σε εμάς, αλλά όλες οι έρευνες δείχνουν πως το περιβάλλον που μεγαλώνουμε και ζούμε παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση προσωπικότητας και στη μετέπειτα πορεία της ζωής μας. Μέχρι τα έξι με επτά έχουν αναπτυχθεί οι απαραίτητοι νευρώνες που θα μας συνοδεύουν στον βίο μας, Για αυτό είναι και εξόχως σημαντικό να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή και φροντίδα στην εξάσκηση των νοητικών ικανοτήτων του παιδιού στην ηλικία αυτή. Είναι σαν να έχουμε βάλει τα απαραίτητα θεμέλια για να χτίσουμε πάνω τους. 

Mία είναι η ουσία, ανακαλύψτε την πληροφορία

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

ΠΕ 70

Υποδιευθυντή στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Καρύστου

Όπως όλοι γνωρίζουμε, ζούμε στην εποχή της πληροφορίας.  Η επιτυχία στη ζωή μας και η μετέπειτα πορεία μας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το αν θα ανακαλύψουμε πρώτοι-ες χρήσιμες πληροφορίες οι οποίες θα επηρεάσουν τους ανθρώπους και το κοινωνικό σύνολο γενικότερα.

Μεγαλύτερο πλεονέκτημα από την αναζήτηση & ενσωμάτωση πληροφοριών στη διδακτική-μαθησιακή διαδικασία είναι ο τεράστιος όγκος πληροφοριών στον οποίο ο κάθε μαθητής-τρια χωρίς ιδιαίτερο  κόστος μπορεί να έχει πλέον πρόσβαση.  Επιπλέον, φεύγουμε από το μοντέλο του παντογνώστη και αλάνθαστου δασκάλου και περνάμε στο πρότυπο ενός εκπαιδευτικού ο οποίος δείχνει στο μαθητικό δυναμικό πώς να αναζητά και πώς να κρίνει τις πληροφορίες που βρίσκει στο διαδίκτυο.

Η αργία είναι η μητέρα όλων των κακών

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

ΠΕ 70

Υποδιευθυντή στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Καρύστου

Από την αρχαία Ελλάδα είχε γίνει ακόμα κατανοητό πως όποιος και όποια κάθεται χωρίς να κάνει κάτι χρήσιμο στη ζωή του ρέπει προς την κακοήθεια.

  Στις μέρες μας αυτό το φαινόμενο έχει γιγαντωθεί ακόμα περισσότερο, αφού η ανεργία μαστίζει μεγάλο μέρος του πληθυσμού και κυρίως τους νέους ανθρώπους που έχουν χάσει το νόημα της δημιουργίας και της ζωής, καθώς η χώρα που ζουν δεν τους προσφέρει τις ανάλογες δυνατότητες. Έτσι συναντάμε πολλές περιπτώσεις κατά τις οποίες γίνεται συνήθεια της ζωής το ξενύχτι, ο καφές και άλλες παρεμφερείς δραστηριότητες, οι οποίες επιδοτούνται κυρίως από τις συντάξεις των παππούδων ή από άλλα έσοδα που προέρχονται όμως και πάλι από το οικογενειακό περιβάλλον. Το πρόβλημα επιδεινώνεται ακόμα περισσότερο, μιας και θεωρούμε “μπανάλ” το να εργαστούμε σε οποιαδήποτε δουλειά, όση ανάγκη και να έχουμε. Ο τρυφηλός βίος των προηγούμενων δεκαετιών με τα δανεικά έχει εντυπωθεί βαθιά μέσα μας και αυτό δεν αλλάζει εύκολα! 

Φυσικά, όλα τα παραπάνω μπορούμε να τα διαπιστώσουμε και οι ίδιοι όταν περάσουμε ένα μακρύ διάστημα απραξίας το οποίο τελικά στο τέλος μας αποχαυνώνει και μας κάνει νωθρούς-ές. Κάποιες μέρες άδειας είναι απαραίτητες για κάθε άνθρωπο και μάλιστα καλό είναι να μοιράζονται μέσα στο έτος σε πολλά διαστήματα.  Οι πολλές μέρες όμως και μάλιστα για συνεχόμενο διάστημα δεν σημαίνει πως μας προσφέρουν κάτι παραπάνω. Αντίθετα, πολλές φορές μπορεί να προκαλέσουν άγχος και ανυπομονησία. Δεν θα επεκταθώ στην περίοδο προσαρμογής που είναι απαραίτητη για να επανέλθει κανείς στους φυσιολογικούς ρυθμούς.

Τι μπορούμε να κάνουμε λοιπόν; Βρείτε αντικείμενα να ασχοληθείτε και να δημιουργήσετε. Κάντε γυμναστική, γράψτε ένα βιβλίο, δουλέψτε οπουδήποτε, έτσι ώστε να εκτιμήσετε τις αξίες της αργίας δεόντως και να μην αποτελέσει αυτή τροχοπέδη για την ψυχολογία και τη ζωή σας.

Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις 27/09/2019

Το άστρο

Συλλογή : "Ανάταση"
Ποίημα 1ο : Το Άστρο

Στίχοι: Μιλτιάδης Νέρρος
Copyright: Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης

Το άστρο

Στης Ζωής τις δάδες

μία φωτιά θα καίει...

και το σύμπαν όλο θα σου σιγοκλαίει…

Δες το Αστέρι σου ψηλά,

άγγιξε το φως σου…

Δες τον Γαλαξία σου,

κάνε τον δικό σου...

Μαύρος είναι ο ουρανός,

να τον βλέπεις άσπρο,

κι έτσι μες στο σύμπαν σου,

θα βρεις το δικό σου Άστρο!

Προετοιμαστείτε για τη συνάντησή σας με την τύχη

  Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Το σημερινό άρθρο αφορά δύο έννοιες που ουσιαστικά καθορίζουν την πορεία της ζωής μας. Την προετοιμασία και την τύχη. Όλοι και όλες μας τις έχουμε συναντήσει πολλές φορές και έχουμε προβεί σε καθοριστικές επιλογές ζωής με βάση αυτές.

Φαινομενικά, μιλάμε για δύο πράγματα ξεχωριστά. Στην πραγματικότητα όμως, δεν είναι έτσι. Η επιτυχία στη ζωή μας καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από το πόσο θα συνυπάρχουν μεταξύ τους και από το πόσο θα μπουν σε έναν αέναο χορό που θα ρυθμίσει τη μοίρα μας.

Θα έχετε ακούσει πολλές φορές την έκφραση: "η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς".

Η Στάχτη

Συλλογή : "Ανάταση"
Ποίημα 1ο : Η Στάχτη

Στίχοι: Μιλτιάδης Νέρρος
Copyright: Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης

Η Στάχτη

Τη στάχτη που κρατάς,

την παίρνει ο Νοτιάς

στο άγγιγμα της μέρας

και ο χρόνος ο Βοριάς…

Ζητάς το μέλλον σου να δεις,

μα πού να κρατηθείς, πριν σβήσει η καρδιά…

Ζητάς απ' τον χρόνο να γελά,

μα αυτός σε προσπερνά και πίσω δεν κοιτά…

Τη στάχτη που κρατάς,

την παίρνει ο Νοτιάς,

Και σκίρτησε η καρδιά σου

στα νιάτα η ματιά σου…

Μα ο χρόνος είν' Βοριάς…

Πονάς, το ξέρω δε γελάς,

και πίσω δεν κοιτάς,

μα απλά μας προσπερνάς…

Ζητάς το μέλλον σου να δεις,

μα ήρθε ο βοριάς και στο άρπαξε νωρίς…

Ένα χελιδόνι δε φέρνει την άνοιξη

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Πολλές είναι οι μέρες που αναρωτιέμαι γιατί να είναι τόσα τα δεινά που μαστίζουν αυτή την πανέμορφη χώρα, γιατί η κακοδαιμονία μας συνεχίζεται επί χρόνια και γιατί δεν γίνεται τίποτα για να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Πλησιάζοντας σε άλλη μία εκλογική αναμέτρηση, είναι λογικό αυτές οι απορίες μου να εντείνονται και θα ήθελα να μοιραστώ κάποιες σκέψεις μου μαζί σας.

 Ξεκινώντας έχω την εντύπωση πως δεν καταφέραμε ποτέ να ωριμάσουμε σαν έθνος μετά την απελευθέρωσή μας και το ξεκίνημα της νέας ελληνικής ιστορίας. Ο τρόπος που είχαμε μάθει να ζούμε και να δουλεύουμε (είναι πολλά τα 400 χρόνια σκλαβιάς όντως), να σκεφτόμαστε και να αντιδρούμε στις καταστάσεις,  αφομοιώθηκε κατά μία έννοια μέσα μας και τελικά κατέστη πολύ δύσκολο να επιτευχθεί μία δημιουργική επανεκκίνηση.

Οι Τέσσερις τύποι ανθρώπου που καταστρέφουν τις επενδύσεις στην Ελλάδα

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Το να αποφασίσει κάποιος ή κάποια να πάρει μέρος στο επενδυτικό μέλλον της χώρας που ονομάζεται Ελλάδα αποτελεί μία απόφαση  που θα τον/την σημαδέψει σε ολόκληρη τη ζωή του/της.  Οποιαδήποτε πρόβλεψη  για τον χρόνο, τα κεφάλαια  και τις μελλοντικές αποδόσεις είναι εκ των πραγμάτων ριψοκίνδυνη και εναπόκειται στις ιδιαιτερότητες που παρουσιάζει η οικονομική και πολιτική κατάσταση της χώρας.

  Πολλές φορές οι Ελληνίδες και οι Έλληνες συνηθίζουν να λένε την αγαπημένη τους φράση  "Για όλα φταίει το κράτος". Αλήθεια όμως, από ποιους αποτελείται αυτό το κράτος;  Ποιοι ψηφίζουν τους κυβερνώντες και ποιανού μικρογραφία είναι η Βουλή;  Είναι λογικό και επακόλουθο σε μία Δημοκρατία να υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα τα οποία εκπροσωπούνται με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο πολιτικά.  Αυτός άλλωστε είναι και ο σκοπός του πολιτεύματος τούτου,  αλλά και η μεγάλη του επιτυχία, καθώς μέσω της πλειοψηφίας μπορεί να παρθεί τελικά μία απόφαση και να αποφευχθούν τα συμπτώματα αναρχίας που θα οδηγούσαν σε καταστάσεις ζούγκλας.  Ακόμα και αυτό το αυτονόητο όμως στη χώρα μας δεν θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ.  Οι μειοψηφίες πολλές φορές καταλήγουν στο να πραγματοποιείται ουσιαστικά το δικό τους  επιβάλλοντας τις απόψεις τους   με οποιοδήποτε τρόπο.  Μέσα σε αυτή την κατάσταση πολλοί βρίσκουν την ευκαιρία για ποικίλους λόγους να αποτελέσουν τροχοπέδη στη μελλοντική και μόνη  ελπιδοφόρα πηγή ανάπτυξης της χώρας: ΤΙΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ.

 Στο σημερινό άρθρο διακρίνουμε τέσσερις κατηγορίες ανθρώπων οι οποίοι κατά κύριο λόγο θέτουν εμπόδια στην επενδυτική πρωτοβουλία. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως δεν υπάρχουν και άλλοι. Θα μου επιτρέψετε να επικεντρωθώ όμως στους βασικότερους.

 Μελετώντας λοιπόν κανείς τις αποτυχημένες κατά καιρούς επενδυτικές προσπάθειες στον ελλαδικό χώρο καταλήγει στο συμπέρασμα πως οι βασικότεροι αρνητές των επενδύσεων είναι τα λαμόγια,  οι κομματικοί εγκάθετοι,  οι ιδεαλιστές  και, θα μου επιτρέψετε να χρησιμοποιήσω την έκφραση, "οι αγαθιάρηδες".

Ας εξετάσουμε όμως αναλυτικότερα μία-μία τις παραπάνω κατηγορίες:

H Καλοκαιρία αξίζει γιατί υπάρχει η Κακοκαιρία

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Στη ζωή λίγα πράγματα εκτιμάμε όσο τον ήλιο και τον καλό καιρό. Στην Ελλάδα έχουμε την ευλογία να τα απολαμβάνουμε συχνότερα και για μεγαλύτερα διαστήματα, ιδιαίτερα οι κάτοικοι των νησιών και των νότιων περιοχών της χώρας. Τι είναι αυτό όμως που δίνει τόση αξία σε αυτό το γεγονός; Για ποιον λόγο το ζηλεύουν όλοι-ες και το επιζητούν;

Θα ήθελα να ξεκινήσω τονίζοντας τη σπανιότητα του γεγονότος. Το να υπάρχουν πολλές μέρες καλοκαιρίας με θερμοκρασίες ανεκτές για τον άνθρωπο, είναι κάτι που δεν το συναντά κανείς εύκολα. Εδώ λοιπόν έγκειται και η αξία του. Στη ζωή ό,τι αποκτά νόημα και γίνεται ποθητό είναι συνήθως σπάνιο. Κάτι το οποίο το κατέχουμε συνεχώς, κάποια στιγμή ίσως εξοικειωνόμαστε τόσο μαζί του, που χάνει την αξία του, την ουσία του για εμάς. Αντίθετα οι υπόλοιποι και οι υπόλοιπες, που το ποθούν απεγνωσμένα, μας φθονούν και επιθυμούν να είναι στη θέση μας. Κάτι λοιπόν που για εμάς μπορεί να είναι δεδομένο, για όλους τους άλλους μπορεί να είναι το ζητούμενο.

Από την άλλη, μία υπενθύμιση ποτέ δεν κάνει κακό σε κανέναν. Μπορεί να θεωρούμε τα κεκτημένα μας δεδομένα, κάποια στιγμή καλό είναι να έχουμε στον νου μας πως θα ξημερώσει μία μέρα που υπάρχουν πιθανότητες να βρεθούμε κυριολεκτικά στον αέρα. Όπως ακριβώς κοιμόμαστε με λιακάδα και ξυπνάμε με θύελλα. Τότε συνειδητοποιούμε πόσο είχαμε υποτιμήσει όσα θεωρούσαμε εκ των ων ουκ άνευ και αρχίζουμε να τρέμουμε σύγκορμοι. Μετά τη σπανιότητα των πραγμάτων, μπορεί κανείς να πει με βεβαιότητα πως αυτό που κάνει κάτι περιζήτητο, είναι η απώλειά του εν μέσω της σίγουρης κυριότητάς του από εμάς.

Το πώς μπορούμε να εκτιμήσουμε την αξία των συναισθημάτων μας, των υλικών αγαθών και γενικά όλων όσων μας περιτριγυρίζουν, είναι κάτι που χρήζει μεγάλης συζήτησης και ανάλυσης. Χιλιάδες ψυχολογικές έρευνες έχουν ασχοληθεί με αυτό το ζήτημα. Αν ψάχνετε έναν πίνακα κατάταξης δεν πρόκειται να τον βρείτε. Καθένας και καθεμία από εμάς έχει τα δικά του θέλω, τα δικά του κίνητρα, μοναδικά παιδικά βιώματα και δικές του επιθυμίες και ανάγκες. Και ενώ κάποιες αξίες μπορούν να θεωρηθούν πανανθρώπινες, το νόημα της πραγματικής ευτυχίας βρίσκεται βαθιά μέσα σας. Αναλογιστείτε τι είναι αυτό που σας κάνει ευτυχισμένους. Εξετάστε αν το κατέχετε. Αν όχι, κάντε προσπάθειες να το φτάσετε. Ναι, καλύτερα να μετανιώσετε για κάτι που έχετε κάνει, παρά για κάτι που δεν κάνατε ποτέ.

Την επόμενη φορά που θα πέσετε στο κρεβάτι αναλογιστείτε προς τα πού πηγαίνει η ζωή σας. Αν διακατέχεστε από σιγουριά για τα όσα έχετε πετύχει, τότε να είστε περήφανοι-ες, αλλά μην επαναπαύεστε. Τα χαμηλά βαρομετρικά καραδοκούν στη γωνία. Αν πάλι έχετε βαθύ αίσθημα έλλειψης των όσων επιθυμείτε, τότε ζείτε τη δική σας καταιγίδα. Ονειρευτείτε και θυμηθείτε: “ Mετά την καταιγίδα, βγαίνει ο ήλιος! Ο δικός σας είναι κάπου εκεί έξω και σας περιμένει! ”

 Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις 26/04/2019