Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)
Χρόνος ανάγνωσης: 1 λεπτό και 50 δευτερόλεπτα
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στον Ευβοϊκό τύπο στις 15/9/2023
Πολλές φορές στη ζωή μας συναντάμε ανθρώπους οι οποίοι με μεγάλη ευκολία ασκούν κριτική στο επάγγελμα του εκπαιδευτικού, χωρίς όμως να γνωρίζουν οι ίδιοι και οι ίδιες τι ακριβώς συμβαίνει.
Ειδικότερα στις μικρότερες ηλικίες που λείπει από τα παιδιά ένα σημαντικό κομμάτι της ωριμότητάς τους, οι συνιστώσες και οι απαιτήσεις για μία επιτυχημένη διδασκαλία αυξάνονται κατακόρυφα.
Όταν τα πράγματα δυσκολεύουν και ο έλεγχος πάει να χαθεί, ο εκπαιδευτικός-Δάσκαλος με δέλτα κεφαλαίο, είναι αναγκασμένος να επιμείνει στην πορεία του, να εξηγήσει πολλαπλές φορές και να λάβει όλα εκείνα τα απαραίτητα μέτρα που θα τον βοηθήσουν να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις του στα παιδιά. Ακόμα και όταν πάει να ελαττωθεί η υπομονή, με μεράκι και σκληρή δουλειά το καράβι τις περισσότερες φορές στρίβει προς τη σωστή κατεύθυνση. Μπροστά στις δυσκολίες το μυαλό των δασκάλων παίρνει χιλιάδες στροφές κάθε λεπτό, ώστε να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις απρόσμενες συνθήκες που προκύπτουν στην τάξη. Εφόσον ο-η εκπαιδευτικός δεν πεισμώσει και εγκαταλείψει την προσπάθεια, τότε νομοτελειακά μπαίνουμε σε μία αποτυχημένη τροχιά. Ευτυχώς αυτό αποτελεί την εξαίρεση στα σχολεία μας και όχι τον κανόνα.
Την ίδια στιγμή είτε μιλάμε για μικρές τάξεις ηλικιακά είτε μιλάμε για μεγάλες τάξεις απαιτείται χρόνος και προετοιμασία στο σπίτι που δεν συνυπολογίζεται από όσους και από όσες δεν ανήκουν στον χώρο της εκπαίδευσης. Απαιτείται χρόνος για το διόρθωμα που μπορεί άλλες φορές να είναι μικρότερος και άλλες φορές να ξεπερνάει και τις δύο ώρες. Απαιτείται σωστός προγραμματισμός της ύλης, ώστε να διδαχτούν και να επιτευχθούν όλοι οι εκπαιδευτικοί στόχοι που προβλέπονται από το αναλυτικό πρόγραμμα. Η προετοιμασία, που με τα χρόνια η αλήθεια είναι γίνεται κάπως ευκολότερη, δεν παύει να απαιτεί πολύ προσωπικό χρόνο. Μπορεί να χτίζουμε το υλικό που θα χρησιμοποιούμε κατά καιρούς, όμως οφείλουμε και να το αναδιαμορφώνουμε ανάλογα με τα ποιοτικά μαθητικά χαρακτηριστικά της κάθε χρονιάς και ανάλογα με τις επιμέρους καταστάσεις που προκύπτουν, όπως για παράδειγμα η τηλεκπαίδευση. Χωρίς προετοιμασία, θα χρειαζόμασταν τη διπλάσια προσπάθεια για να πετύχουμε τα ίδια αποτελέσματα στη διδασκαλία μας.
Τέλος, οφείλουμε να θυμόμαστε πως οι εκπαιδευτικοί είναι άνθρωποι. Έχουν οικογένειες, έχουν πολλές φορές προσωπικές υποθέσεις και ζητήματα που μπορεί να τους απασχολούν και οφείλουν, όπως το κάνουν, να τα αφήνουν όλα αυτά εκτός και να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους μέσα στην τάξη για όση ώρα χρειαστεί. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε μικρά παιδιά. Ο χρόνος που χάνεται χωρίς να μπορούμε να ασχοληθούμε πάντα μαζί τους πόσο αξίζει άραγε; Δεν υπάρχει τιμή και δεν μπορεί να κοστολογηθεί ακριβώς ο προσωπικός χρόνος και οι προσωπικές θυσίες που αφιερώνει και που κάνει ένας εκπαιδευτικός τόσο κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας όσο και κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας.
Την επόμενη φορά λοιπόν που θα σας μιλήσει κάποιος υποτιμητικά για το επάγγελμα το εκπαιδευτικού, μπορείτε να του αναφέρετε επιγραμματικά κάποια από τα παραπάνω επιχειρήματα και να του δώσετε χρόνο να σκεφτεί και να αναθεωρήσει τις απόψεις του. Σε αντίθετη περίπτωση, μπορείτε να τον προσκαλέσετε να πάρει τη θέση σας για λίγο, σε ένα υποθετικό πάντα σενάριο, και μέσα από την ενσυναίσθηση να προσπαθήσει να κατανοήσει τα όσα προαναφέραμε.
