Να εισαχθεί το μάθημα των οικονομικών στο σχολείο τώρα

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

ΠΕ 70

Υποδιευθυντή στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Καρύστου

Πριν κάποιες μέρες διάβασα πως στα δημοτικά σχολεία στην κομμουνιστική Κίνα εισάγεται το μάθημα των οικονομικών και των χρηματιστηριακών επενδύσεων. Επαναλαμβάνω στην κομμουνιστική Κίνα…

Η επίσημη αιτιολογία είναι πως πρέπει οι μικροί μαθητές και μαθήτριες να γνωρίζουν πώς θα πορευτούν στη ζωή τους με βάση το τωρινό οικονομικό μοντέλο και να αποφεύγουν τις απάτες που μπορούν να τους καταστρέψουν για όσα αγωνίστηκαν μία ζωή.

Μπορείτε να διαβάσετε το παρακάτω άρθρο εδώ: Κίνα: Μαθήματα χρηματιστηρίου στα δημοτικά σχολεία

Πέρα από όλα τα άλλα, στόχος είναι να ενημερωθούν και για τους κινδύνους και τα ρίσκα που ενέχουν οι αγορές μετοχών, οι οποίες, άμα δεν έχεις τις βασικές γνώσεις, σε καταδικάζουν σχεδόν σίγουρα σε μελλοντική καταστροφή. 

Η βασικότερη οικονομική αποτυχία των εθνών οφείλεται ακριβώς σε αυτή την έλλειψη οικονομικών γνώσεων των πολιτών τους, αλλά και των πολιτικών τους. Κατά περιόδους έχουν γίνει προσπάθειες και έχουν ακουστεί διάφορες θεωρίες για την εισαγωγή του μαθήματος των οικονομικών σε όλες τις σχολικές βαθμίδες. Προς το παρόν, με εξαίρεση την Γ' λυκείου που είναι απαραίτητο μάθημα για την εισαγωγή σε κάποιες σχολές, οι περισσότεροι μαθητές -τριες περνάνε στο πανεπιστήμιο και καλούνται να διαχειριστούν χρήματα, χωρίς να έχουν ιδέα πώς να το κάνουν.

Και όταν έρθει η ώρα -γιατί θα έρθει η ώρα- που οι σειρήνες του εύκολου κέρδους θα είναι εκεί και θα τους περιμένουν, θα δουν τον κόσμο των επενδύσεων, σαν τζόγο, σαν την αγοραπωλησία μιας ημέρας. 

Κατά την άποψή μου λοιπόν, η κατεύθυνση του υπουργείου Παιδείας, εφόσον κινηθεί προς την εισαγωγή του μαθήματος των οικονομικών στα σχολεία, θα πρέπει να έχει τρεις άξονες:

Διατήρηση και ανάπτυξη του εισοδήματός μου με βάση το υπάρχον σύστημα.

Αποταμίευση και διαχείριση αποθεματικών με ταυτόχρονη εισαγωγή στον κόσμο των επενδύσεων και μελέτη της θεωρίας της επένδυσης αξίας.

Γνωριμία με τις βασικές οικονομικές πολιτικές και τους βασικούς οικονομικούς όρους.

Εάν δεν επιτευχθεί ο στόχος αυτός σύντομα, είναι σίγουρο πως θα μείνουμε καταδικασμένοι για πολλά χρόνια στις χαμηλότερες βαθμίδες της οικονομικής πραγματικότητας, την ώρα που οι μικροί Κινέζοι θα συνεχίσουν να κυριαρχούν στον κόσμο…

Το βασικό πρόβλημα έγκειται βέβαια στο ποιος θα διδάξει αυτά τα μαθήματα και πώς θα ενταχθούν στο αναλυτικό πρόγραμμα. Εδώ φυσικά ελλοχεύει ο κίνδυνος να γίνει ένα μάθημα το οποίο θα περάσει σε δεύτερη μοίρα και στο οποίο δε θα δίνεται η δέουσα σημασία. Είναι αναγκαίο με πολύ προσεκτικά βήματα να επιλεχθεί το ποιος θα διδάσκει αυτό το μάθημα. Έτσι όπως το βλέπω εγώ υπάρχουν δύο περιπτώσεις: ειδική μέριμνα για τους εκπαιδευτικούς που επιθυμούν να το κάνουν μέσα από επιμορφώσεις και εντατικά μαθήματα οικονομικών ή η εισαγωγή στα σχολεία της ειδικότητας των οικονομολόγων, αφού πρώτα επιμορφωθούν πάνω σε βασικά παιδαγωγικά θέματα. Επειδή η δεύτερη μού φαίνεται πιο δύσκολη επιλογή, θεωρώ πως η πρώτη μπορεί να έχει πιο άμεσα αποτελέσματα και μεγαλύτερη επιτυχία από ανθρώπους που ήδη γνωρίζουν τον κλάδο και εφόσον ξεκινήσει άμεσα η επιμόρφωσή τους.

Όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν νέες γνώσεις και κάποια απίστευτη καινοτομία, ούτε είναι κάτι πρωτοπόρο σαν να ανακαλύπτουμε τώρα την Αμερική. Είναι η πραγματικότητα που ισχύει σε πολλές χώρες του εξωτερικού και την οποία στρουθοκαμηλίζουμε και αρνούμαστε να δούμε στην Ελλάδα για πολλούς και διάφορους λόγους. Σε όσους και όσες λοιπόν επιθυμούν κάτι διαφορετικό, τους εύχομαι κάποια μέρα να έρθει, αλλά μέχρι τότε πρέπει να επιβιώσουμε και να προοδεύσουμε σκεπτόμενοι τα λόγια του Επίκτητου: "Πολλές φορές είναι ανώφελο να παλεύει κανείς για πράγματα τα οποία δεν είναι στο χέρι του να αλλάξει. Δύναται όμως να παίξει όσο καλύτερα μπορεί τον ρόλο του μέσα στο σύστημα στο οποίο ζει και στους κοινωνικούς και οικονομικούς θεσμούς που του έλαχε η μοίρα να βιώνει…"


Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις 24/4/2020