Από τις αρχές του 1990 έχει αρχίσει να παρατηρείται μία μετάβαση από τις συμβατικές μορφές διδασκαλίας και τη συμβατική αξιολόγηση σε πιο εναλλακτικές προσεγγίσεις, όπως η περιγραφική αξιολόγηση και η ανακαλυπτική μάθηση. Περνάμε από το δασκαλοκεντρικό μοντέλο σε ένα άλλο, όπου ο δάσκαλος είναι καθοδηγητής και βοηθός του μαθητή-τριας, ο οποίος-α ανακαλύπτει μόνος του τον τρόπο να μαθαίνει, να ανακαλύπτει πληροφορίες και τελικά να βελτιώνει τις αδυναμίες του.