Του Μιλτιάδη
Κοτζιάμπαση
Τον τελευταίο καιρό παρακολουθούμε το
γνωστό μας χιλιοπαιγμένο σενάριο « Πούλα και εσύ μια τράπεζα, μπορείς!». Την ίδια στιγμή που χιλιάδες μικροεπενδυτές,
ανήμποροι να κάνουν πολλά, πίνουν για άλλη μια φορά το πικρό τούτο ποτήριο,
πολλά ξένα βραχυπρόθεσμα κεφάλαια ανεβάζουν και κατεβάζουν τις τιμές των
τραπεζικών μετοχών, όπως ο ψαράς το καλάμι και φυσικά φαγώνονται μεταξύ τους!
Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα υπάρχουν και μερικές μερισματοφόρες μετοχές που
λειτουργούν για τους επενδυτές ως χαλαρό αναλγητικό.
Γενικότερα, πολλοί
μεγάλοι χρηματιστές, κατά τη διάρκεια ψυχοφθόρων διορθώσεων κατέφευγαν στην
αποτελεσματική λύση του ψαρέματος.
Το τελευταίο έχει ευεργετικό και καταπραϋντικό χαρακτήρα. Ταυτόχρονα, σου δίνει τη δυνατότητα να εκτονωθείς και να ξεχάσεις, αν καταγράφεις μεγάλες απώλειες, ή να υπομείνεις καρτερικά, αν οι μετοχές σου αντιστέκονται σε πείσμα της πτώσης και σου προσφέρουν και κανένα μερισματάκι. Επιπροσθέτως, σου καθαρίζει το μυαλό και σε βοηθάει στο να πάρεις κρίσιμες και επίπονες αποφάσεις, που μπορούν να σε σώσουν όμως από πολλές κακοτοπιές.
Το τελευταίο έχει ευεργετικό και καταπραϋντικό χαρακτήρα. Ταυτόχρονα, σου δίνει τη δυνατότητα να εκτονωθείς και να ξεχάσεις, αν καταγράφεις μεγάλες απώλειες, ή να υπομείνεις καρτερικά, αν οι μετοχές σου αντιστέκονται σε πείσμα της πτώσης και σου προσφέρουν και κανένα μερισματάκι. Επιπροσθέτως, σου καθαρίζει το μυαλό και σε βοηθάει στο να πάρεις κρίσιμες και επίπονες αποφάσεις, που μπορούν να σε σώσουν όμως από πολλές κακοτοπιές.
Το χρηματιστήριο
μοιάζει πολύ με τον υποθαλάσσιο κόσμο. Η
ζωή είναι σκληρή, εκατομμύρια ψαράκια και μαλάκια γεννιούνται, ελάχιστα
επιβιώνουν. Συνήθως τα ικανότερα, αλλά και αυτά με τη μεγαλύτερη τύχη.
Κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή από μεγαλύτερους θηρευτές, αλλά και από απρόσμενους
και τεράστιους κινδύνους. Μια λάθος κίνηση και όλα μπορεί να τελειώσουν
αυτοστιγμεί. Επίσης δεν είναι λίγες οι φορές που τσιμπάνε το δόλωμα μικρά και
μεγάλα θαλάσσια έμβια όντα, κάτι που συμβαίνει και στο χρηματιστήριο. Ακόμη, κάποιος ψαράς μπορεί να σου πάρει την
ψαριά μέσα από το διχτάκι, λέμε τώρα, αν κάνει καμιά δημόσια πρόταση. Φυσικά
στις πολιτισμένες χώρες υπάρχει και η «επιτροπή κεφαλαιαγοράς» που βάζει νόμους
και απαγορεύει τη δολοφονία μικρών ψαριών, μαλάκιων και οστράκων και τα προστατεύει,
ώστε να μεγαλώσουν, αλλά όπως προείπα απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο σωστός
έλεγχος και η τήρηση των νόμων. Στην Ελλάδα είμαστε σε αρκετά καλό σημείο,
έχουμε όμως δρόμο να διανύσουμε ακόμη, πάντα κατά την προσωπική μου άποψη…
Παίρνοντας λοιπόν το
καλάμι μας, το ψαροντούφεκο ή τη βάρκα μας, βλέπουμε πως αλλάζουμε κλίμα
παραμένοντας όμως πλάι σε κάτι που προσομοιάζει με τον επενδυτικό κόσμο. Κατανοούμε
γιατί το χρηματιστήριο δεν είναι πάντα ορθολογικό και γιατί τόσο λίγοι βγαίνουν κερδισμένοι. Διαπιστώνουμε
ιδίοις όμμασι την αξία της διασποράς, αφού, αν ψαρεύουμε συνέχεια σε ένα
σημείο, είναι σίγουρο πως μόνο από τύχη θα έχουμε μια πετυχημένη ψαριά. Αντίθετα, όταν έχουμε μάθει τους καλούς
ψαρότοπους, μπορεί να μην έχουν όλοι το ίδιο αποτέλεσμα, αλλά οι δύο-τρεις που
θα τραβήξουν φτάνει… Γιατί λοιπόν κάποιοι και κάποιες επιμένουν σε
αποτυχημένους ψαρότοπους; Δε λέω καμιά φορά μπορεί να πιάσεις ένα καλό ψάρι,
αλλά να μην είναι τόσο νόστιμο ή να μην παράγει τόσο πολύ χαβιάρι (αυτό
ταιριάζει λίγο και με την πορεία της ΦΦΓΚΡΠ και όσα γράψαμε στο προηγούμενο άρθρο στο http://www.investorblog.gr), όμως στο τέλος της ημέρας σημασία
έχει το σύνολο και να μην σου μείνουν στα χέρια τα ψοφίμια…
Για άλλη μια φορά το
τελευταίο μου ψάρεμα με οδήγησε στα συμπεράσματα που σας παρέθεσα παραπάνω. Λίγα ψάρια και καλά σε αποτελεσματικούς
ψαρότοπους που, αν χάσουν την αίγλη τους, αλλάζουν. Και μην ξεχνάμε: το χρηματιστήριο και τη θάλασσα δεν τα φοβόμαστε, αλλά τα
σεβόμαστε, όπως ο επιφυλακτικός φίλος μας παρακάτω…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου