Οτιδήποτε αξίζει, σπανίζει.

 Tου Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Εκπαιδευτικού Π.Ε. 70

 

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ στη ζωή σας ποια πράγματα για εσάς έχουν μεγαλύτερη αξία; Μήπως αυτά είναι το ζητούμενο για τους υπόλοιπους; Τι είναι αυτό που σας κάνει να τα εκτιμάτε περισσότερο και να ευγνωμονείτε τον Θεό και την τύχη σας;

Είναι αλήθεια πως τα τελευταία χρόνια, όσο η κλιματική κρίση εντείνεται, τόσο σε περιοχές σαν τις δικές μας, που κινδυνεύουν να ερημοποιηθούν, το χιόνι θα γίνεται σπάνιο. Έχουμε φτάσει πλέον στο σημείο να ψάχνουμε τις νιφάδες με το κυάλι και όταν αυτές πέσουν να κάνουμε σαν τρελοί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης λες και βλέπουμε πρώτη φορά στη ζωή μας χιόνι. Αυτό συμβαίνει, γιατί, πέρα από την ομορφιά που έχει το συγκεκριμένο καιρικό φαινόμενο, έχει γίνει πλέον πάρα πολύ σπάνιο. Αν για μας λοιπόν είναι το ζητούμενο, για κάποιους άλλους, σε μεγαλύτερα γεωγραφικά πλάτη, το ζητούμενο είναι ο ήλιος. Είναι λοιπόν φανερό πως οτιδήποτε μας λείπει είναι αυτό που ζηλεύουμε και ζητάμε και εμείς. Αν αυτό είναι δύσκολο να αποκτηθεί ή το βρίσκουμε σπάνια, τότε η αξία του μεγεθύνεται, με όσα αυτό μπορεί να σημαίνει.

Όταν το καράβι μπάζει νερά, αλλάξτε καράβι…

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Ο σπουδαιότερος επενδυτής στον κόσμο, ο Warren Buffett, αναφέρει στο βιβλίο με τίτλο "τα δοκίμια του Warren Buffett" την εξής έκφραση: "Όταν το καράβι μπάζει νερά και είναι γεμάτο τρύπες, μην προσπαθήσετε να τις βουλώσετε, απλά αλλάξτε καράβι!". Κατά την άποψή μου, κρύβεται μεγάλη δόση αλήθειας σε αυτή τη ρήση και μπορούμε να ισχυριστούμε ότι ισχύει σε επίπεδο, όχι μόνο οικονομικό, αλλά και ευρύτερα κοινωνικό.

Θα προσπαθήσουμε να παραθέσουμε παρακάτω κάποια παραδείγματα από διάφορες πτυχές του κοινωνικοοικονομικού γίγνεσθαι που επαληθεύουν τα παραπάνω.

Οι Τέσσερις τύποι ανθρώπου που καταστρέφουν τις επενδύσεις στην Ελλάδα

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Το να αποφασίσει κάποιος ή κάποια να πάρει μέρος στο επενδυτικό μέλλον της χώρας που ονομάζεται Ελλάδα αποτελεί μία απόφαση  που θα τον/την σημαδέψει σε ολόκληρη τη ζωή του/της.  Οποιαδήποτε πρόβλεψη  για τον χρόνο, τα κεφάλαια  και τις μελλοντικές αποδόσεις είναι εκ των πραγμάτων ριψοκίνδυνη και εναπόκειται στις ιδιαιτερότητες που παρουσιάζει η οικονομική και πολιτική κατάσταση της χώρας.

  Πολλές φορές οι Ελληνίδες και οι Έλληνες συνηθίζουν να λένε την αγαπημένη τους φράση  "Για όλα φταίει το κράτος". Αλήθεια όμως, από ποιους αποτελείται αυτό το κράτος;  Ποιοι ψηφίζουν τους κυβερνώντες και ποιανού μικρογραφία είναι η Βουλή;  Είναι λογικό και επακόλουθο σε μία Δημοκρατία να υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα τα οποία εκπροσωπούνται με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο πολιτικά.  Αυτός άλλωστε είναι και ο σκοπός του πολιτεύματος τούτου,  αλλά και η μεγάλη του επιτυχία, καθώς μέσω της πλειοψηφίας μπορεί να παρθεί τελικά μία απόφαση και να αποφευχθούν τα συμπτώματα αναρχίας που θα οδηγούσαν σε καταστάσεις ζούγκλας.  Ακόμα και αυτό το αυτονόητο όμως στη χώρα μας δεν θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ.  Οι μειοψηφίες πολλές φορές καταλήγουν στο να πραγματοποιείται ουσιαστικά το δικό τους  επιβάλλοντας τις απόψεις τους   με οποιοδήποτε τρόπο.  Μέσα σε αυτή την κατάσταση πολλοί βρίσκουν την ευκαιρία για ποικίλους λόγους να αποτελέσουν τροχοπέδη στη μελλοντική και μόνη  ελπιδοφόρα πηγή ανάπτυξης της χώρας: ΤΙΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ.

 Στο σημερινό άρθρο διακρίνουμε τέσσερις κατηγορίες ανθρώπων οι οποίοι κατά κύριο λόγο θέτουν εμπόδια στην επενδυτική πρωτοβουλία. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως δεν υπάρχουν και άλλοι. Θα μου επιτρέψετε να επικεντρωθώ όμως στους βασικότερους.

 Μελετώντας λοιπόν κανείς τις αποτυχημένες κατά καιρούς επενδυτικές προσπάθειες στον ελλαδικό χώρο καταλήγει στο συμπέρασμα πως οι βασικότεροι αρνητές των επενδύσεων είναι τα λαμόγια,  οι κομματικοί εγκάθετοι,  οι ιδεαλιστές  και, θα μου επιτρέψετε να χρησιμοποιήσω την έκφραση, "οι αγαθιάρηδες".

Ας εξετάσουμε όμως αναλυτικότερα μία-μία τις παραπάνω κατηγορίες:

Επένδυση με Ε κεφαλαίο

Του  Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Ένας από τους σημαντικότερους κανόνες στον κόσμο των επενδύσεων είναι ο εξής:

 “Αγοράστε μία μετοχή μεγάλης αξίας σε όσο χαμηλότερη τιμή μπορείτε!”

Η αλήθεια είναι, και το έχουμε ξαναπεί, πως στο χρηματιστήριο μπορεί κανείς να εντοπίσει κρυμμένες αξίες σε αποτιμήσεις που δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν σε άλλες αγορές, όπως αυτή των ακινήτων.

Επίσης οι φόροι μεταβίβασης, αποδοχής,  συναλλαγών κ.ο.κ. είναι πολύ μικρότεροι  σε σύγκριση με τους υπόλοιπους οικονομικούς τομείς.

 Η βασική αρχή στο Value Investing είναι πως επενδύουμε σε μία εταιρεία όταν βρίσκεται σε έκπτωση 50% από αυτήν που εμείς θεωρούμε δίκαιη τιμή,  με βάση τους οικονομικούς δείκτες και το Growth (ανάπτυξη) της εταιρείας.  Υπάρχουν ωστόσο περιπτώσεις, κυρίως σε περιόδους μεγάλων κρίσεων και υφέσεων,  που μπορούμε να εντοπίσουμε μία μετοχή με έκπτωση 70%, 80% ή και 90%. Εδώ χρειάζεται προσοχή, καθώς τονίζω ξανά, πως μιλάμε για δύσκολες οικονομικές περιόδους ή για κλάδους που κατά περίπτωση πλήττονται από τεχνολογικές εξελίξεις, όπως συμβαίνει αυτή την εποχή με τις εταιρείες λιανικής,  ή μετοχές που ανήκουν σε κυκλικούς κλάδους, όπως συμβαίνει στις μέρες μας με τις ναυτιλιακές εταιρείες.

Ας δούμε όμως δύο παραδείγματα από τη δικιά μας, την ελληνική αγορά που τα τελευταία χρόνια βασανίστηκε πάρα πολύ και απαξιώθηκε όσο λίγες…

Οι δυσκολίες της ζωής μάς χαλυβδώνουν

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

  

Πολλές φορές έρχονται στιγμές στον βίο μας  η έκβαση των οποίων δεν είναι στο χέρι μας. Κανείς δεν μπορεί να τις προβλέψει, ανήκουν στην κατηγορία των λεγόμενων Μαύρων Κύκνων. Ο καθένας - η καθεμία λοιπόν από εμάς θα πρέπει να είναι κατάλληλα προετοιμασμένος τόσο ψυχολογικά όσο και σε όλους τους άλλους τομείς για το απρόσμενο γεγονός.

          

Δεν μπορούμε να αφήσουμε το ενεργειακό μέλλον του τόπου στο έλεος των μειοψηφιών...

Κοιτάμε Ευθεία Μπροστά…

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Η παρακάτω εικόνα είναι εξαιρετικά όμορφη…

Το οπτικό ζήτημα είναι τελείως υποκειμενικό και δεν μπορεί να τεθεί ως συζήτηση στη βάση για την ενεργειακή αυτάρκεια της χώρας.

Τη στιγμή που εκατοντάδες άτομα θα σταματήσουν να είναι στο ταμείο ανεργίας, να δουλεύουν γκαρσόνια ή να ψάχνουν στα σκουπίδια για φαγητό, θα φτιάξουν οικογένειες ενισχύοντας οικονομικά και δημογραφικά τον τόπο, ασχολούμαστε με πράγματα άνευ ουσίας. Βέβαια, δεν είναι εύκολο να έχουμε ενσυναίσθηση, ειδικά, αν έχουμε λύσει οι ίδιοι το βιοποριστικό μας πρόβλημα…

Τα τρία πρώτα σκαλοπάτια μιας χρηματιστηριακής καριέρας.

Τα τρία πρώτα σκαλοπάτια μιας χρηματιστηριακής καριέρας.

 Άρθρο μου στο περιοδικό του Συνδέσμου Επενδυτών Διαδικτύου στη σελίδα 132

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:http://www.sed.gr/upload/magazine/11/index.html

Το Μέρισμα είναι η Άγκυρα της Μετοχής

του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Από τα πολύ παλιά χρόνια, οι καπετάνιοι  αναζητούσαν αγωνιωδώς ένα καταφύγιο για να αράξουν όταν ο καιρός έδειχνε τα δόντια του. Έτσι και οι μικροεπενδυτές, αλλά και «οι βασιλιάδες» των αγορών πασχίζουν να εντοπίσουν μερισματοφόρες εταιρείες με παράδοση για να απαλύνουν τον πόνο τους στον καιρό των αρκούδων.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: ΕΔΩ

Μετοχές: Το Παιχνίδι του Θησαυρού δεν είναι μόνο για Παιδιά

Μετοχές: Το Παιχνίδι του Θησαυρού δεν είναι μόνο για Παιδιά

του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Σε όλες τις χώρες οι επενδυτές αξίας (επενδυτές που ψάχνουν υγιείς και με προοπτικές εταιρείες σε χαμηλές αποτιμήσεις) μοιάζουν με τα παιδιά που παίζουν το παιχνίδι του θησαυρού. Το πάθος τους και η χαρά τους, μόλις ανακαλύψουν μια εταιρεία ή στοιχεία που πρόδηλα δηλώνουν ότι μπορεί κάπου εδώ να κρύβεται μια σημαντική υπεραξία, είναι απύθμενα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: ΕΔΩ

Γιατί οι δάσκαλοι-ες είναι καλύτεροι επενδυτές από τους περισσότερους-ες…

Σε μια ανάλυση 20.000 επενδυτών που πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα στο Openfolio (μια διαδικτυακή πλατφόρμα, όπου οι επενδυτές μοιράζονται τις επενδύσεις τους ιδιωτικά και δημόσια) οι δάσκαλοι-ες είχαν κατά μέσο όρο τις καλύτερες αποδόσεις από κάθε άλλο επαγγελματία.

Σε μια περίοδο μετρήσεων 12 μηνών,που έληξε το Φεβρουάριο του 2015, άγγιξαν αποδόσεις 10,2% σε σχέση με το 7,6% που είχαν τα υπόλοιπα επαγγέλματα.

Οι δάσκαλοι-ες ξεπέρασαν αυτούς που απασχολούνται σε τεχνολογικά επαγγέλματα ( 8,3%), σε οικονομικά επαγγέλματα (6,9%) και βασικά “έσβησαν” τους κυβερνητικούς υπαλλήλους οι οποίοι έπιασαν αποδόσεις μόλις στο 3,4% στις επενδύσεις τους.

Λοιπόν, τι είναι αυτό που κάνει τους δασκάλους-ες να καταλαβαίνουν καλύτερα τον επενδυτικό κόσμο;

Οι αναλυτές του Openfolio βρήκαν μερικά στοιχεία κοινά σε όλους τους εκπαιδευτικούς.

Βασικό χαρακτηριστικό τους είναι πως έχουν περισσότερη υπομονή από οποιονδήποτε άλλο. Κάνουν μόνο 6 συναλλαγές το χρόνο σε σύγκριση με τις 9 των υπολοίπων επενδυτών. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη. Πλήθος ερευνών έχει δείξει πως η παθητική επένδυση (με λίγες συναλλαγές) προσφέρει πιο σταθερή βάση απ’ ότι η ενεργητική (πολλές συναλλαγές).

Επίσης οι δάσκαλοι δεν επενδύουν τόσο συχνά σε μεμονωμένες μετοχές. Η πλατφόρμα βρήκε πως κατά μέσο όρο επιλέγουν αμοιβαία κεφάλαια, παρά ξεχωριστές μετοχές, κάτι που αποτελεί μια πιο διαφοροποιημένη προσέγγιση. Συγκεκριμένα, το χαρτοφυλάκιο τους αποτελείται κατά 52% από αμοιβαία και το υπόλοιπο είναι τοποθετημένο σε μετοχές. Οι υπόλοιποι κλάδοι έχουν το 54% σε μετοχές και το 46% σε αμοιβαία.

Ακόμη, παρ’ ότι η πλατφόρμα δεν αποκαλύπτει τις χρηματιστηριακές ( για λόγους ασφαλείας), έγινε αντιληπτό ότι οι δάσκαλοι-ες χρησιμοποιούν κατά 10 με 20% περισσότερο τις διαδικτυακές πλατφόρμες σε σύγκριση με τους άλλους επενδυτές, γλιτώνοντας έτσι αρκετά χρήματα από τις προμήθειες. 

Διαβάζοντας τώρα ανάμεσα στις γραμμές, μπορούμε σίγουρα να συμφωνήσουμε πως οι περισσότεροι δάσκαλοι-ες τα καταφέρνουν καλύτερα στις επενδύσεις γιατί η πλειοψηφία του κλάδου αποτελείται από γυναίκες. Περισσότερα από τα ¾ του κλάδου είναι γυναίκες, και έχει αποδειχθεί πως το θηλυκό γένος έχει την τάση να κάνει λιγότερες συναλλαγές και να επιλέγει το μικρότερο ρίσκο σε σχέση με τους άνδρες.  

Υστερόγραφο: Οι δάσκαλοι-ες ακολουθούν στρατηγικές που έχουν δουλέψει στο χρόνο, και ίσως δεν είναι τόσο κακό να επενδύουμε διαβάζοντας βιβλία. 

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

http://finance.yahoo.com

Για πρώτη φορά μετά από 40 χρόνια η παγκόσμια οικονομία αναπτύχθηκε χωρίς να ανέβουν τα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα!

Καμία φορά, οι λεπτομέρειες στα Δελτία Τύπου είναι αυτές που κάνουν τη διαφορά.

 Έτσι την Παρασκευή, η ανακοίνωση του Παγκόσμιου Πρακτορείου Ενέργειας, έδειξε πως υπάρχει αποσύνδεση της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης σε σχέση με την αύξηση των εκπομπών CO2 το 2014. 

Το πρακτορείο σημειώνει πως ήταν η πρώτη φόρα μετά από 40 χρόνια όπου τα αέρια του θερμοκηπίου παρουσίασαν μείωση χωρίς να ακολουθήσουν την παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη.

Τι άλλαξε λοιπόν;

Υπάρχουν πολλές αιτίες που συνέβαλαν σ’ αυτή την κατάσταση.

 Έτσι, η στροφή της Κίνας και των αναπτυσσόμενων χωρών προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας συνδυάστηκε με πολλά περιβαλλοντικά οφέλη. 

Ακόμη, στην Αμερική υπάρχει μια τάση περιορισμού της κατανάλωσης ενέργειας, κάτι που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ιδιωτική παραγωγή.

Ο Robert Stavins σημειώνει, πως ακόμα ένας παράγοντας είναι, πως ορισμένες πολιτείες(όπως η Καλιφόρνια)βάζουν υψηλούς φόρους στην εκπομπή άνθρακα κάτι που κάνει τους κυβερνήτες να ξανασκεφτούν τη χρήση του. 

Και υπάρχει ακόμη ένα σημείο κλειδί. Η εκτόξευση του σχιστολιθικού αερίου στις Η.Π.Α. Αυτό οδήγησε σε αυξημένη χρήση του φυσικού αερίου για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα το κλείσιμο και τον περιορισμό της χρήσης μονάδων άνθρακα για παραγωγή ηλεκτρισμού.

Τα τελευταία 40 χρόνια, μόνο 3 φορές έμειναν σταθερά ή έπεσαν τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα σε σχέση με τα προηγούμενα έτη και η πτώση συνδέονταν πάντα με πτώση της παγκόσμιας οικονομίας. Αυτή τη φορά το παγκόσμιο ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 3%.

Θετικό νέο λοιπόν, παρακαταθήκη για μια καλή συνέχεια…

Ελεύθερη μετάφραση: http://www.washingtonpost.com