Η πολιτική και το χρηματιστήριο είναι αδέρφια…

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Είναι αλήθεια, πως όλοι οι άνθρωποι που ασχολούνται με τις αγορές έχουν μια έμφυτη απέχθεια για τα τερτίπια των πολιτικών σε παγκόσμιο επίπεδο. Από την άλλη, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός πως με μία τους φράση μπορούν να γκρεμίσουν ή να ανυψώσουν χρηματιστήρια.

Η αρχή της διόρθωσης κατά 50% πλέον δεν αρκεί

Tου Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Στο χρηματιστήριο, όπως και σε όλες τις επενδύσεις, είναι κοινό μυστικό πως σε όσο καλύτερη τιμή βρεις τον επιθυμητό στόχο τόσο μεγαλύτερα θα είναι τα μελλοντικά κέρδη. Και για να το πετύχεις αυτό ιδιαίτερα σε μετοχές αξίας χρειάζεται το κατάλληλο τάιμινγκ.

 Η βιβλιογραφία αναφέρει ότι πρέπει κανείς να περιμένει μία διόρθωση κατά 50% και από εκεί και πέρα ανάλογα να κρίνει, αν θα κρατήσει  στάση ουδέτερη ή θα συνεχίσει τις αγορές.  Κατά την άποψή μου, μέσα από τα παραδείγματα των τελευταίων ετών ίσως θα πρέπει να αναθεωρηθεί αυτό το ποσοστό από το 70% και πάνω. Σε χώρες όπως η Ελλάδα, που οι χρηματιστηριακές αγορές άγονται και φέρονται ανάλογα με τις διαθέσεις των βραχυπρόθεσμων κεφαλαίων, έχουμε παρατηρήσει πως οι διορθώσεις μπορεί να φτάσουν και το 90%. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τι συνέβη το 2001, το 2012, το 2015 και τα λοιπά. Κάτι αντίστοιχο όμως ισχύει και στην Αμερική. Πάρα πολλά παραδείγματα ιδιαίτερα από τον κλάδο της λιανικής, που έχει πληγεί τελευταία, αλλά και από τον ενεργειακό τομέα, με την πρόσφατη κρίση του πετρελαίου, αποδεικνύουν πως πρέπει κανείς να έχει πολύ μεγάλη υπομονή και εσωτερική αντοχή ώστε να μην μπεις νωρίς στο πλοίο.

Πρόσφατα, παρόμοια κίνηση μπορεί να συναντήσει κανείς στις μετοχές του Χονγκ Κονγκ και της Κίνας που λόγω των συνομιλιών και των διαφωνιών με τον Πρόεδρο της Αμερικής,  χτυπήθηκαν ανηλεώς. Όπως ήταν λογικό, η αντίδραση που είχαν ήταν ανάλογη του ελατηρίου, όταν οι φόβοι αποδείχτηκαν υπερβολικοί. Δεν πρέπει να ξεχνάμε γενικά, ότι οι άνθρωποι επηρεάζονται από την ψυχολογία των διπλανών τους με μαζικό τρόπο. Ορισμένοι θα σκοτώσουν όσο και όσο τις μετοχές τους την ώρα που θα έπρεπε να αγοράζουν, ενώ οι αδαείς θα πληρώσουν όσο και όσο να αγοράσουν μία μετοχή που βρίσκεται στα ουράνια.

Τα μυστικά είναι δύο:

 - Μελέτη και στόχευση των μετοχών αξίας

-  Διακράτηση ρευστού για τοποθέτηση τη σωστή στιγμή

Όταν έρθει λοιπόν η ώρα της πτώσης, μην βιαστείτε. Μην ξεχνάτε πως και το κρασί θέλει τον χρόνο του για να ευδοκιμήσει…

Παρακάτω ακολουθούν κάποια παραδείγματα:

Επένδυση με Ε κεφαλαίο

Του  Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Ένας από τους σημαντικότερους κανόνες στον κόσμο των επενδύσεων είναι ο εξής:

 “Αγοράστε μία μετοχή μεγάλης αξίας σε όσο χαμηλότερη τιμή μπορείτε!”

Η αλήθεια είναι, και το έχουμε ξαναπεί, πως στο χρηματιστήριο μπορεί κανείς να εντοπίσει κρυμμένες αξίες σε αποτιμήσεις που δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν σε άλλες αγορές, όπως αυτή των ακινήτων.

Επίσης οι φόροι μεταβίβασης, αποδοχής,  συναλλαγών κ.ο.κ. είναι πολύ μικρότεροι  σε σύγκριση με τους υπόλοιπους οικονομικούς τομείς.

 Η βασική αρχή στο Value Investing είναι πως επενδύουμε σε μία εταιρεία όταν βρίσκεται σε έκπτωση 50% από αυτήν που εμείς θεωρούμε δίκαιη τιμή,  με βάση τους οικονομικούς δείκτες και το Growth (ανάπτυξη) της εταιρείας.  Υπάρχουν ωστόσο περιπτώσεις, κυρίως σε περιόδους μεγάλων κρίσεων και υφέσεων,  που μπορούμε να εντοπίσουμε μία μετοχή με έκπτωση 70%, 80% ή και 90%. Εδώ χρειάζεται προσοχή, καθώς τονίζω ξανά, πως μιλάμε για δύσκολες οικονομικές περιόδους ή για κλάδους που κατά περίπτωση πλήττονται από τεχνολογικές εξελίξεις, όπως συμβαίνει αυτή την εποχή με τις εταιρείες λιανικής,  ή μετοχές που ανήκουν σε κυκλικούς κλάδους, όπως συμβαίνει στις μέρες μας με τις ναυτιλιακές εταιρείες.

Ας δούμε όμως δύο παραδείγματα από τη δικιά μας, την ελληνική αγορά που τα τελευταία χρόνια βασανίστηκε πάρα πολύ και απαξιώθηκε όσο λίγες…

Τα τρία πρώτα σκαλοπάτια μιας χρηματιστηριακής καριέρας.

Τα τρία πρώτα σκαλοπάτια μιας χρηματιστηριακής καριέρας.

 Άρθρο μου στο περιοδικό του Συνδέσμου Επενδυτών Διαδικτύου στη σελίδα 132

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:http://www.sed.gr/upload/magazine/11/index.html

Η επιλογή της σωστής μετοχής δεν είναι εύκολη υπόθεση...

Με αφορμή το πολύ κατατοπιστικό άρθρο του φίλου μου Δημήτρη Κουτσουμπού στο Investorblog Επενδύοντας στη Λογιστική Αξία ή την Κερδοφορία; τέθηκε για άλλη μια φορά το ζήτημα των επενδυτικών κριτηρίων... 

Το τελευταίο ταλανίζει χρόνια μικρούς και μεγάλους επενδυτές, ενώ πολλές φορές απαιτεί και εξειδικευμένες σχετικά γνώσεις. Παρότι τα περισσότερα Sites που ασχολούνται με την οικονομία έχουν μια εικόνα των βασικών οικονομικών δεικτών μιας μετοχής, εντούτοις είναι αναγκαίο να θυμόμαστε πως μιλάμε για ευμετάβλητους δείκτες, οι οποίοι μπορεί να μη χρειάζονται καθημερινή παρακολούθηση, όμως δεν μπορούν να αφεθούν και στην τύχη τους. 

Ακόμη, σύμφωνα με πολλά βιβλία, είναι θεμιτό κάποιοι από αυτούς τους δείκτες να είναι χαμηλοί, αν όμως αυτό συμβαίνει με όλους ταυτόχρονα, τότε χρειάζεται πολλή προσοχή. Επιπλέον, σε περιπτώσεις, όπως η ΔΕΗ, η λογιστική αξία μπορεί να είναι εξόφθαλμα χαμηλή, αλλά η πορεία της εταιρείας και τα δάνεια δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για αισιοδοξία. 

Έτσι τίθεται το ερώτημα: Παίρνω κάτι λίγο πιο ακριβό και σχετικά εγγυημένο ή κάτι που μπορεί να θεωρείται φτηνό αλλά έχει υψηλό ρίσκο; Φυσικά αυτό ισχύει γενικώς σε όλες τις οικονομικές μας συναλλαγές και όχι μόνο στο χρηματιστήριο. 

Προσωπικά, μου αρέσει να περιμένω τις στιγμές του μεγάλου πανικού, ώστε να βρίσκω πραγματικά καλές εταιρείες σε έκπτωση. Σε κάθε άλλη περίπτωση, η έκθεση σε μετοχές υψηλού ρίσκου απαιτεί πολύ χαμηλά ποσοστά επί του χαρτοφυλακίου. 

Από εκεί και πέρα, ακολουθούμε ηγέτες της αγοράς, ελέγχουμε τις μερισματικές αποδόσεις και όσο συνεχίζεται η ανοδική τάση, μπορούμε σιγά-σιγά να προσκυνάμε και το βασιλιά που σύμφωνα με τη γνωστή ρήση είναι το ρευστό. 

Σε μια τέτοια φάση βρίσκονται πάντα, κατά την ταπεινή μου άποψη, οι αγορές του εξωτερικού. Η Ελλάδα, παρότι έδωσε πολλά κέρδη τελευταία, φυτοζωεί ακόμη στο ενδιάμεσο στάδιο μεταξύ κατάθλιψης και ελπίδας...

Εν κατακλείδι, το timing είναι ίσως αυτό που παίζει μεγαλύτερο ρόλο από όλα τα άλλα και η ισορροπία ρευστού-μετοχών, ανάλογα με τη φάση που βρίσκεται η αγορά. Μετά ακολουθείται η φράση ό,τι δίνεις παίρνεις.

Κοτζιάμπασης Μιλτιάδης

Τώρα που βγαίνουν τα χταπόδια, οι τράπεζες χτυπιούνται στα αλώνια…

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Τον τελευταίο καιρό παρακολουθούμε το γνωστό μας χιλιοπαιγμένο σενάριο « Πούλα και εσύ μια τράπεζα, μπορείς!».  Την ίδια στιγμή που χιλιάδες μικροεπενδυτές, ανήμποροι να κάνουν πολλά, πίνουν για άλλη μια φορά το πικρό τούτο ποτήριο, πολλά ξένα βραχυπρόθεσμα κεφάλαια ανεβάζουν και κατεβάζουν τις τιμές των τραπεζικών μετοχών, όπως ο ψαράς το καλάμι και φυσικά φαγώνονται μεταξύ τους! Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα υπάρχουν και μερικές μερισματοφόρες μετοχές που λειτουργούν για τους επενδυτές ως χαλαρό αναλγητικό.

Γενικότερα, πολλοί μεγάλοι χρηματιστές, κατά τη διάρκεια ψυχοφθόρων διορθώσεων κατέφευγαν στην αποτελεσματική λύση του ψαρέματος.

Eν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν; Δυστυχώς, όχι στο χρηματιστήριο…

Eν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν*;  Δυστυχώς, όχι στο χρηματιστήριο…

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Δεν υπάρχει αμφιβολία, πως για να έχουμε επιτυχία στο καθετί που κάνουμε στη ζωή μας, χρειάζεται σκληρή προσπάθεια, ταλέντο και ,φυσικά, τύχη. 

 Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που κάποιος-α  αρνείται να εκτελέσει εργασία ή να προσφέρει υπηρεσία αν δεν εισπράξει πρώτα το αντίτιμο. Το χρηματιστήριο δεν ανήκει σίγουρα στη συνομοταξία αυτών των περιπτώσεων. 

Χρηματιστήριο: Το Τρίπτυχο της Επιτυχίας

του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Η επιτυχία στη ζωή, όπως και στο χρηματιστήριο, εξαρτάται από πολλούς και ποικίλους παράγοντες. Η τύχη παίζει βέβαια το δικό της ρόλο, αλλά όλοι γνωρίζουμε πως η τελευταία ευνοεί τους τολμηρούς και τους άξιους. Ποιοι παράγοντες πρέπει να οδηγούν λοιπόν τα βήματά μας σε μια επιτυχημένη επενδυτική πορεία;

Διαβάστε Περισσότερα : ΕΔΩ

Το Μέρισμα είναι η Άγκυρα της Μετοχής

του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Από τα πολύ παλιά χρόνια, οι καπετάνιοι  αναζητούσαν αγωνιωδώς ένα καταφύγιο για να αράξουν όταν ο καιρός έδειχνε τα δόντια του. Έτσι και οι μικροεπενδυτές, αλλά και «οι βασιλιάδες» των αγορών πασχίζουν να εντοπίσουν μερισματοφόρες εταιρείες με παράδοση για να απαλύνουν τον πόνο τους στον καιρό των αρκούδων.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: ΕΔΩ

Μετοχές: Το Παιχνίδι του Θησαυρού δεν είναι μόνο για Παιδιά

Μετοχές: Το Παιχνίδι του Θησαυρού δεν είναι μόνο για Παιδιά

του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Σε όλες τις χώρες οι επενδυτές αξίας (επενδυτές που ψάχνουν υγιείς και με προοπτικές εταιρείες σε χαμηλές αποτιμήσεις) μοιάζουν με τα παιδιά που παίζουν το παιχνίδι του θησαυρού. Το πάθος τους και η χαρά τους, μόλις ανακαλύψουν μια εταιρεία ή στοιχεία που πρόδηλα δηλώνουν ότι μπορεί κάπου εδώ να κρύβεται μια σημαντική υπεραξία, είναι απύθμενα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: ΕΔΩ

Όταν η αρκούδα έφαγε την ΕΠΑΝΑ Α.Ε.Ε.Χ…

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Θα ήθελα να ξεκινήσω το σημερινό άρθρο μου παραθέτοντας ένα κομμάτι από κάποιο κείμενο που διάβασα στο newmoney.gr : 

«Ακόμα και τον πιο απαισιόδοξο από τους γνωστούς στρατηγικούς αναλυτές της Wall Street πείθει πλέον το bull market. Με τον S&P 500 να ξεπερνά ακόμα και τις 2.000 μονάδες, τόσο η Morgan Stanley όσο και η RBC Capital εκφράζουν την άποψη ότι οι αγορές της Νέας Υόρκης βρίσκονται στα πρώτα στάδια του bull market. Τώρα, σειρά έχει και η Deutsche Bank.

Ο David Bianco, επικεφαλής στρατηγικός αναλυτής της Deutsche Bank για τη Wall Street, ήταν ο πιο απαισιόδοξος από τους γνωστούς αναλυτές που παρακολουθούν τις αγορές, αφού με την τιμή στόχο των μόλις 1.850 μονάδων που έδινε για τον S&P 500 για τα τέλη του έτους, είχε προφανώς χάσει μεγάλο μέρος του ράλι.

Φοβάστε; Και εγώ… Λοιπόν, τι κάνουμε τώρα;

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Κάποτε είχαν ρωτήσει έναν παππούλη χρηματιστή τι κάνει όταν τον κυριεύει ο φόβος και αυτός είχε απαντήσει με τα παρακάτω λόγια:

« Φίλοι μου, ο φόβος είναι και καλός και κακός σύμβουλος για τον επενδυτή! Η διαχείρισή του μπορεί να αποτελέσει ένα αξιόπιστο και αποτελεσματικό εργαλείο στο περίεργο σύμπαν των χρηματιστηριακών επενδύσεων, αρκεί να ξέρουμε τι κάνουμε…»

Ο χρησμός αυτός ερμηνεύεται πολύ πιο εύκολα από αυτούς που έκανε η Πυθία, όταν «μαστούρωνε» από τα αναβλύζοντα αέρια του εδάφους στο Μαντείο των Δελφών. Μας τονίζει ξεκάθαρα πως ο φόβος έχει τη δυνατότητα να αποτελέσει έναν πολύ καλό επενδυτικό δείκτη και μάλιστα αντιθετικό.

Γιατί οι δάσκαλοι-ες είναι καλύτεροι επενδυτές από τους περισσότερους-ες…

Σε μια ανάλυση 20.000 επενδυτών που πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα στο Openfolio (μια διαδικτυακή πλατφόρμα, όπου οι επενδυτές μοιράζονται τις επενδύσεις τους ιδιωτικά και δημόσια) οι δάσκαλοι-ες είχαν κατά μέσο όρο τις καλύτερες αποδόσεις από κάθε άλλο επαγγελματία.

Σε μια περίοδο μετρήσεων 12 μηνών,που έληξε το Φεβρουάριο του 2015, άγγιξαν αποδόσεις 10,2% σε σχέση με το 7,6% που είχαν τα υπόλοιπα επαγγέλματα.

Οι δάσκαλοι-ες ξεπέρασαν αυτούς που απασχολούνται σε τεχνολογικά επαγγέλματα ( 8,3%), σε οικονομικά επαγγέλματα (6,9%) και βασικά “έσβησαν” τους κυβερνητικούς υπαλλήλους οι οποίοι έπιασαν αποδόσεις μόλις στο 3,4% στις επενδύσεις τους.

Λοιπόν, τι είναι αυτό που κάνει τους δασκάλους-ες να καταλαβαίνουν καλύτερα τον επενδυτικό κόσμο;

Οι αναλυτές του Openfolio βρήκαν μερικά στοιχεία κοινά σε όλους τους εκπαιδευτικούς.

Βασικό χαρακτηριστικό τους είναι πως έχουν περισσότερη υπομονή από οποιονδήποτε άλλο. Κάνουν μόνο 6 συναλλαγές το χρόνο σε σύγκριση με τις 9 των υπολοίπων επενδυτών. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη. Πλήθος ερευνών έχει δείξει πως η παθητική επένδυση (με λίγες συναλλαγές) προσφέρει πιο σταθερή βάση απ’ ότι η ενεργητική (πολλές συναλλαγές).

Επίσης οι δάσκαλοι δεν επενδύουν τόσο συχνά σε μεμονωμένες μετοχές. Η πλατφόρμα βρήκε πως κατά μέσο όρο επιλέγουν αμοιβαία κεφάλαια, παρά ξεχωριστές μετοχές, κάτι που αποτελεί μια πιο διαφοροποιημένη προσέγγιση. Συγκεκριμένα, το χαρτοφυλάκιο τους αποτελείται κατά 52% από αμοιβαία και το υπόλοιπο είναι τοποθετημένο σε μετοχές. Οι υπόλοιποι κλάδοι έχουν το 54% σε μετοχές και το 46% σε αμοιβαία.

Ακόμη, παρ’ ότι η πλατφόρμα δεν αποκαλύπτει τις χρηματιστηριακές ( για λόγους ασφαλείας), έγινε αντιληπτό ότι οι δάσκαλοι-ες χρησιμοποιούν κατά 10 με 20% περισσότερο τις διαδικτυακές πλατφόρμες σε σύγκριση με τους άλλους επενδυτές, γλιτώνοντας έτσι αρκετά χρήματα από τις προμήθειες. 

Διαβάζοντας τώρα ανάμεσα στις γραμμές, μπορούμε σίγουρα να συμφωνήσουμε πως οι περισσότεροι δάσκαλοι-ες τα καταφέρνουν καλύτερα στις επενδύσεις γιατί η πλειοψηφία του κλάδου αποτελείται από γυναίκες. Περισσότερα από τα ¾ του κλάδου είναι γυναίκες, και έχει αποδειχθεί πως το θηλυκό γένος έχει την τάση να κάνει λιγότερες συναλλαγές και να επιλέγει το μικρότερο ρίσκο σε σχέση με τους άνδρες.  

Υστερόγραφο: Οι δάσκαλοι-ες ακολουθούν στρατηγικές που έχουν δουλέψει στο χρόνο, και ίσως δεν είναι τόσο κακό να επενδύουμε διαβάζοντας βιβλία. 

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

http://finance.yahoo.com

Χρηματιστήριο vs Έρωτας

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Άνετα κάποιος που ασχολείται χρόνια  με το χρηματιστήριο θα μπορούσε να αποκρυπτογραφήσει τα επιμέρους χαρακτηριστικά του, όπως και στον έρωτα, και να καταλήξει στο συμπέρασμα πως και τα δυο συνάδουν σε μεγάλο βαθμό.

Καταρχήν αμφότερα στηρίζονται καθαρά πάνω σε «θεμέλια ψυχολογίας».  Δηλαδή, κινούνται και ακολουθούν αρχές που σχετίζονται με την επιστήμη της ψυχολογίας. Φυσικά στο χρηματιστήριο εμπλέκεται και η οικονομική επιστήμη. 

Επίσης και τα δυο είναι απρόβλεπτα και πολλές φορές παραβαίνουν τους κανόνες της λογικής. Ακόμη η πορεία που ακολουθούν στις επιμέρους φάσεις τους (αρχή-μέση-τέλος) είναι παρόμοια, αν όχι πανομοιότυπη.  

Παίρνοντας σαν αφετηρία λοιπόν, την πορεία που ακολουθούν τόσο το χρηματιστήριο όσο και ο έρωτας καταλήγουμε στα εξής συμπεράσματα: Καταρχήν και τα δυο  έχουν κυκλική συμπεριφορά. Ξεκινούν από κάπου, φτάνουν σ’ ένα μέγιστο σημείο, και στο τέλος πάντα καταλήγουν κάπου.  Στην αρχή έχουμε τα πρώτα δειλά βήματα, στη συνέχεια αν υπάρχουν ενθαρρυντικά στοιχεία ακολουθούν ανοδική πορεία, φτάνουν σ’ ένα μέγιστο σημείο όπου εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια κόπωσης και ακολουθεί η κάθοδος με τις ανάλογες συνέπειες. Μετά υπάρχει μια περίοδος προσαρμογής μέχρι να ξεκινήσει ο νέος κύκλος.