Πολλές φορές βρισκόμαστε στη ζωή μας μπροστά σε ένα σταυροδρόμι. Δεν είναι απαραίτητο να είναι σαν αυτό που βρέθηκε ο Ηρακλής και να αφορά την αρετή και την κακία, αλλά μπορεί να πρόκειται για δύο επιλογές, μία εύκολη και μία πιο δύσκολη.
Από τα δυσκολότερα πράγματα που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος στη ζωή του είναι ο έλεγχος του συναισθημάτων του. Ζήλια, φοβία, υπέρμετρος ενθουσιασμός και ούτω καθεξής μπορεί να οδηγήσουν σε ατραπούς που δύσκολα θα έχουν επιστροφή. Όταν καλούμαστε να πάρουμε μία απόφαση αρκετά σημαντική για εμάς και τους άλλους, πρέπει να σκεφτόμαστε δύο και τρεις φορές και να μην την παίρνουμε ελαφρά τη καρδία. Είναι αναγκαίο να σταθμίζουμε όλους τους παράγοντες, όχι μόνο με τα τωρινά δεδομένα αλλά και με μία ιστορική αναδρομή των όσων έχουμε πράξει και έχουμε περάσει.
Όταν θα έρθει εκείνη η δύσκολη ώρα που θα πρέπει να πάμε κόντρα στους φόβους μας και στα βαθύτερα πάθη μας, είναι απαραίτητο να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να φανούμε δυνατοί και δυνατές. Πέρα από το τι πιστεύουμε, θεωρώ ότι πρέπει να λάβουμε υπόψιν ότι με την απόφασή μας επηρεάζουμε πράγματα και καταστάσεις. Θεωρώ αυτονόητο πως η σκέψη μας πρέπει να βρίσκεται σε ανθρώπους που μας βοήθησαν, συνεργάστηκαν μαζί μας, αλλά και μας στήριξαν σε δύσκολες στιγμές και έχουμε διαγράψει μαζί τους μία πορεία που δεν σβήνεται με μία μονοκοντυλιά. Πάνω από όλους και από όλα είναι οι άνθρωποι με τους οποίους εργαζόμαστε μαζί και με τους οποίους θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε και να συνεργαζόμαστε, άσχετα από τις εντολές που έρχονται από υπουργεία και συνδικαλιστικούς φορείς και από αλλού.
Είναι ηθική μας υποχρέωση να ενημερώσουμε αυτούς τους ανθρώπους για αποφάσεις που μπορεί να τους προκαλέσουν ανάμεικτα συναισθήματα ή να έχουνε επιρροή πάνω τους. Επίσης οι δυνατοί άνθρωποι στέκονται πάντα με ψηλά το κεφάλι και πηγαίνουν κόντρα στο ρεύμα, ακόμα και αν απειλεί η γενική τάση να τους σκεπάσει. Οι πιο πετυχημένοι χώροι εργασίας είναι αυτοί που λειτουργούν σαν μία γροθιά ενωμένοι και πολλές φορές με βάση το γενικότερο καλό βάζουμε το προσωπικό μας εγώ σε δεύτερη μοίρα, ιδιαίτερα όταν η άποψή μας μειοψηφεί. Άλλωστε αυτή είναι και η ουσία της πραγματικής δημοκρατίας. Να αποφασίζω εγώ τι θα κάνω για εμένα και τους ανθρώπους που αγαπώ και όχι να κάνω κάτι μόνο και μόνο για να πάω κόντρα, χωρίς στην πραγματικότητα να υπάρχει κάποια άμεση επίπτωση πάνω σε μένα.
Αυτά τα λίγα για σήμερα. Καμιά φορά δεν χρειάζεται να γράψεις πολλά, όταν πονάς και νιώθεις απογοητευμένος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου