Αναζήτηση

Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2020

Δώστε χρόνο στα παιδιά σας να αποδείξουν την αξία τους

Εκπαιδευτικού Π.Ε. 70
*
Για καλύτερη θέαση από κινητό, παρακαλώ να γυρίσετε την οθόνη οριζόντια...

Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις 6/11/2020

Αν κάτι έχω καταλάβει αυτά τα 11 χρόνια που δουλεύω στον χώρο της εκπαίδευσης, έναν χώρο που ο ίδιος επέλεξα έχοντας μπροστά μου πολλαπλές επιλογές και ακολουθώντας το όνειρό μου, είναι πως κάθε παιδί θέλει τον χρόνο του και συγκεκριμένες προϋποθέσεις για να επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. 

Ο πρώτος που το διαπίστωσα με τον σκληρότερο τρόπο αυτό ήμουν εγώ ο ίδιος, όταν ήρθε η στιγμή να πάω στην πρώτη δημοτικού χάνοντας χρονιά λόγω ημερομηνίας γέννησης. Το πρώτο εξάμηνο μού φάνηκε πραγματικά βουνό. Οι δυσκολίες ήταν τόσο έντονες που πολλές φορές ξέσπαγα σε κλάματα και αρνιόμουν να κάνω τα μαθήματά μου. Με την υποστήριξη όμως των γονέων μου, της δασκάλας μου και γενικότερα τη βοήθεια όλων όσων ήταν δίπλα μου, μετά τον Δεκέμβριο υπήρξε πραγματικά μία τεράστια αλλαγή. Φυσικά μαζί με όλους αυτούς τους παράγοντες, καθοριστικό ρόλο έπαιξε και η ωριμότητα του μυαλού. Μία ωριμότητα που σε κάθε έναν από εμάς μπορεί να έρθει σε ένα διαφορετικό ηλικιακό στάδιο και μπορεί να καθυστερήσει τόσο πολύ, όσο δεν μπορούμε να φανταστούμε. Στην περίπτωση αυτή απαιτείται ψυχραιμία, στοχευμένη-διαφοροποιημένη διδασκαλία και συνεχής παρακολούθηση της βελτίωσης των επιδόσεων του μαθητή και της μαθήτριας, τόσο στο μαθησιακό όσο και στο κοινωνικό κομμάτι. Είναι πραγματικά εκπληκτικό πώς μπορεί να μεταλλαχθεί ένα παιδί από τη μία χρονιά στην άλλη, από το δημοτικό στο γυμνάσιο και από το γυμνάσιο στο Λύκειο. Αυτό που δεν πρέπει ποτέ να συμβεί είναι η εγκατάλειψη της προσπάθειας, η αυτοεκπληρούμενη προφητεία πως “εγώ δεν μπορώ να τα καταφέρω”. 

Όταν μιλάμε για μικρούς, πραγματοποιήσιμους και ρεαλιστικούς στόχους θέτουμε κάποια όρια τα οποία κατά την άποψή μου πρέπει να είναι απαραβίαστα. Όταν ο άνθρωπος φτάσει στα άκρα κανείς δεν ξέρει πώς μπορεί να αντιδράσει. Φυσικά δεν υποστηρίζω την άποψη πως δεν πρέπει ποτέ να δοκιμάζουμε τα όριά μας, αλλά πως πρέπει να συμβεί αυτό στο κατάλληλο χρονικό σημείο. Ειδικότερα στα παιδιά που αντιμετωπίζουν δυσκολίες. η ανάγκη να τα αγκαλιάσουμε και να τα βοηθήσουμε βήμα-βήμα γίνεται ακόμα μεγαλύτερη. Πολλές φορές οι γονείς απογοητεύονται πιο εύκολα από όσο θα περίμενε κανείς ή σηκώνουν λευκή πετσέτα πρόωρα. Μην το κάνετε αυτό! Υποστηρίξτε το παιδί σας και ακολουθήστε την πορεία του μέχρι το τέλος. Δουλέψτε μαζί με τον δάσκαλο στα πρώτα βασικά θεμέλια που θα οδηγήσουν στην επιτυχία σε βάθος χρόνου. Μην περιμένετε θαύματα από την πρώτη στιγμή και μη συγκρίνετε αποδόσεις, επιδόσεις και επιτεύγματα. Θα το μετανιώνετε μία ζωή, όταν το παιδί σας θα πιάσει τους επιδιωκόμενους στόχους και εσείς θα έχετε αγχωθεί απίστευτα ασκώντας ταυτόχρονα πίεση σε όλους τους τομείς και στην ψυχολογία του μικρού μαθητή. 

Σε περιπτώσεις που παρατηρούμε βαριάς μορφής καθυστέρηση σε κάποιο τομέα, στη σημερινή εποχή μέσα από τα τμήματα ένταξης, την ειδική αγωγή και την παράλληλη στήριξη είναι δυνατόν να επιτύχουμε αποτελέσματα, που στα παλαιότερα χρόνια θα θεωρούνταν αδιανόητα. Από κει και πέρα, αν υπάρχει κάποιο ζήτημα όπως η δυσλεξία, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να κατανοήσουμε την κατάσταση με βάση τα επιστημονικά δεδομένα και να δούμε την θετική οπτική γωνία που προκύπτει από αυτό το γεγονός και όχι να υπερτονίσουμε τα αρνητικά. Ας μην ξεχνάμε πως κάποιοι από τους μεγαλύτερους εφευρέτες και επιστήμονες ήταν δυσλεκτικοί. Η ζωή ξέρουμε πολύ καλά όλοι και όλες, πως δεν είναι μόνο κορώνα ή γράμματα, αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις όπου το κέρμα μπορεί να σταθεί όρθιο ανάμεσα στα δύο. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι στο χέρι μας ποια πορεία θα ακολουθήσουμε και πώς θα στηρίξουμε τον άνθρωπό μας. 

Η συμβουλή μου είναι απλή. Εντοπίστε τα ταλέντα των παιδιών σας, δουλέψτε πάνω σε αυτά, ώστε να ξεχωρίσουν εκεί που έχουν τις περισσότερες δεξιότητες, αντιμετωπίστε, όσο είναι δυνατόν, τις αδυναμίες τους, ώστε να πλησιάσουν αυτές τον μέσο όρο και στο τέλος της ημέρας το αποτέλεσμα θα είναι μόνο θετικό. Μην ξεχνάτε πως η ζωή είναι πολύ μικρή για να στεναχωριέστε, να αγχώνεστε για πράγματα που πολλές φορές δεν είναι στο χέρι σας. Στο τέλος της ημέρας πρέπει να κοιμάστε ήσυχοι, περήφανοι και γεμάτοι αυτοπεποίθηση πως έχετε κάνει τα μέγιστα για τα πλασματάκια που έχετε φέρει στη ζωή. Από κει και πέρα, όπως λέει και το τραγούδι: “ Όλοι έχουμε γραμμένο που το λένε πεπρωμένο…”

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

Αρχειοθήκη ιστολογίου