Του γρήγορου η μάνα δεν έκλαψε ποτέ, αλλά και δε γέλασε ποτέ.
Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)
*Για καλύτερη θέαση από κινητό, παρακαλώ να γυρίσετε την οθόνη οριζόντια...
Πολλές φορές ο ορθολογισμός στην οικονομική επιστήμη πάει περίπατο. Αυτό φυσικά ισχύει για πολλά πράγματα στη ζωή και όχι μόνο για τα οικονομικά.
Υπάρχει λοιπόν μία φράση που λένε πολλοί χρηματιστές: "του γρήγορου η μάνα δεν έκλαψε ποτέ". Μπορούμε να συμφωνήσουμε μόνο κατά το ήμισυ, όσον αφορά το παραπάνω. Σαφέστατα, αν έχουμε επενδύσει σε μία μετοχή που δεν πάει καλά, η εταιρεία παρουσιάζει συνέχεια ζημιές, ο δανεισμός αυξάνεται και οι πωλήσεις συρρικνώνονται, τότε δεν μας μένει άλλη επιλογή από το να εγκαταλείψουμε το καράβι πριν βυθιστεί. Όσο νωρίτερα το κάνουμε, τόσο λιγότερες ζημιές θα πληρώσουμε. Αν αργήσουμε πολύ, οι πιθανότητες να έχουμε ολική απώλεια κεφαλαίων, θέτοντας σε κίνδυνο όλο τον οικονομικό μας σχεδιασμό, αυξάνονται. Τέτοιου είδους αποφάσεις παίρνονται κυρίως όταν επενδύουμε σε θέσεις με υψηλό ρίσκο και γνωρίζουμε εκ των προτέρων τον κίνδυνο της επένδυσής μας. Στις περιπτώσεις αυτές μια εντολή stop loss, ίσως είναι και επιβεβλημένη. Επίσης αν κανείς έχει δανειστεί για να αγοράσει ή να πουλήσει μετοχές, τότε είναι αναγκασμένος να δουλέψει με γρήγορο κέρδος. Το πιθανότερο βέβαια είναι ότι θα δουλέψει με γρήγορη απώλεια. Όλα τα παραπάνω ισχύουν και σε περίπτωση κυκλικών μετοχών, όπου συνήθως η απότομη άνοδος διαρκεί έξι μήνες με έναν χρόνο και μετά η τιμή προσαρμόζεται και πάλι στην πραγματικότητα.
Αν η οπτική σας βρίσκεται όμως σε μακροπρόθεσμες δυνατές μετοχές με καλές μερισματικές αποδόσεις και υγιείς ισολογισμούς, τότε το πιθανότερο είναι η μάνα σας να κλάψει παρά να γελάσει. Να κλάψει όχι από τις ζημιές, αλλά από την τεράστια απώλεια εν δυνάμει κερδών που θα έχετε. Τα πράγματα είναι απλά. Αν έχουμε μία μετοχή που δεν κάνει μεγάλες μεταβολές στην τιμή, και έχει μία μερισματική απόδοση που είναι ίση ή ξεπερνά τον πληθωρισμό, δεν έχει απολύτως κανένα νόημα το να δουλεύουμε με 10% ή 20%. Η απόδοση που θα έχουμε μακροπρόθεσμο μόνο από τα μερίσματα, ξεπερνά κατά πολύ αυτό το ποσοστό. Σε αυτή την περίπτωση οι γρήγορες συναλλαγές το μόνο που θα καταφέρουν είναι να ροκανίσουν γρηγορότερα το κεφάλαιό μας λόγω των προμηθειών. Το παραπάνω βέβαια ισχύει και σε περίπτωση όπου έχουμε επενδύσει αντιθετικά σε μία μετοχή η οποία έχει πιεστεί, για πολλούς και διάφορους λόγους, αλλά δεν είναι υπό καθεστώς χρεοκοπίας. Εδώ χρειάζεται πολλή υπομονή και χρειάζεται να μη βιαστούμε όταν ξεκινήσει το ανοδικό κανάλι. Εξυπακούεται ότι πρέπει να περιμένουμε να πουλήσουμε στην τελική τρέλα. Ο πόνος που θα υποστούμε αν βλέπουμε τη μετοχή να ανεβαίνει και εμείς να είμαστε έξω, ενώ είχαμε μία καλή θέση μέσα, είναι πολύ μεγαλύτερος ακόμα και από αυτόν της ζημιάς. Πιστέψτε με…
Αυτά έχουμε να σημειώσουμε για σήμερα και το γεγονός πως όταν χρησιμοποιούμε εκφράσεις, παροιμίες ή οτιδήποτε άλλο να γνωρίζουμε πως για κάθε μία ρήση υπάρχει και η αντίθετή της. Κλείνοντας, θα ήθελα να εκφράσω την πεποίθησή μου πως η αλήθεια βρίσκεται πάντα κάπου στη μέση και πως δεν υπάρχει απόλυτη συνταγή για την επιτυχία. Το μόνο που μετράει είναι στο τέλος της ημέρας να είμαστε κερδισμένοι σε έναν κόσμο που οι περισσότεροι χάνουν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου