Το σύνδρομο του τσιτάχ στην εκπαίδευση ή αλλιώς όταν το δυναμικό ξεκίνημα γίνεται εμπόδιο

  Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)

Χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά

Με το παρακάτω άρθρο κατοχυρώνω επιστημονικά τον ορισμό "Σύνδρομο του τσιτάχ στην εκπαίδευση". 💡

Το σύνδρομο του τσιτάχ στην εκπαίδευση ή αλλιώς όταν το δυναμικό ξεκίνημα γίνεται εμπόδιο

Σας έχει τύχει ποτέ να έχετε ξεκινήσει δυναμικά και στη συνέχεια να κολλάτε και να παρουσιάζετε πτώση στην επιδόσή σας με ό,τι ασχολείστε; Αν ναι, σας έχω έναν ορισμό που σκέφτηκα σήμερα κατά τη διάρκεια του μαθήματος στην τάξη μου και θα ήθελα να τον κατοχυρώσω:

"Το σύνδρομο του τσιτάχ"

Τι είναι το σύνδρομο του τσιτάχ;

Ο όρος "σύνδρομο του τσιτάχ" μπορεί να χρησιμοποιθεί για να περιγράψει ένα σύνολο συμπτωμάτων που σχετίζονται με ένα πολύ δυνατό ξεκίνημα και την σταδιακή πτώση της επίδοσης των μαθητών-τριών στα μαθήματα ύστερα από ένα δυναμικό ξεκίνημα.

Οι αιτίες που μπορεί να προκαλέσουν τα παραπάνω συμπτώματα μπορεί να είναι πολλές και να ποικίλουν:

Αδυναμία συγκέντρωσης: Πολλές φορές είναι πραγματικά δύσκολο να εστιάσουμε και να είμαστε συγκεντρωμένοι στο έργο μας για μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς η υπερβολική κούραση και οι συνεχόμενες απαιτήσεις μπορεί να μας οδηγήσουν σε εξουθένωση. Επίσης, η αδυναμία συγκέντρωσης μπορεί να προέλθει και από άλλους παράγοντες εξωτερικούς που μπορεί να επηρεάσουν την επίδοση μαθητών και μαθητριών σε όλα τα επίπεδα.

Κακή οργάνωση: Η οργάνωση παίζει εξόχως σημαντικό ρόλο στην πορεία της εκπαιδευτικής επιτυχίας. Πολλές φορές ξεκινάμε δυνατά αλλά δίχως τη σωστή προετοιμασία και οργανωτικότητα δεν μπορούμε να έχουμε τα αποτελέσματα που θέλουμε αφού χανόμαστε μέσα στο πλήθος των πληροφοριών και συνεχώς αγωνιούμε και παλεύουμε να βάλουμε σε τάξη τις σκέψεις μας και τα πράγματά μας.

Αϋπνία: Μέσα στην εποχή της σύγχρονης τεχνολογίας, οι οθόνες επηρεάζουν όλο και περισσότερο την εγκεφαλική λειτουργία των παιδιών με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται να κοιμηθούν, αφού το τελευταίο πράγμα που βλέπουν είναι έντονες σκηνές και εναλλαγή χρωμάτων, η οποία επηρεάζει τη λειτουργία του εγκεφάλου πριν αυτός μπει σε κατάσταση ύπνου και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να βλέπουμε το πρωί μαθητές κουρασμένους που χασμουριούνται συνεχώς και αργούν να μπουν σε κανονικούς ρυθμούς. Φυσικά αυτό μπορεί να ισχύει και για τους ενήλικες...

Υπερβολική κόπωση: Τα συμπτώματα που περιγράψαμε στην προηγούμενη κατηγορία βέβαια μπορεί να οφείλονται και σε υπερβολική κόπωση. Τα μικρά παιδιά πλέον παύουν να είναι μικρά πολύ γρήγορα, λόγω του διαδικτύου, αλλά και λόγω των υπερβολικών δραστηριοτήτων. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να προκαλείται κόπωση τόσο στα ίδια όσο και στους γονείς τους και μέσα σε ένα τεράστιο πλήθος υποχρεώσεων να προσπαθούν να ισορροπήσουν ιεραρχώντας προτεραιότητες. Στο τέλος, προσπαθώντας να τα καταφέρουν, δεν πετυχαίνουν τους στόχους τους όπως πρέπει...

Το σύνδρομο του τσιτάχ μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις στην ακαδημαϊκή επίδοση των μαθητών-τριών.

Θα σταχυολογήσω σύντομα τις σηματικότερες:

- Δυσκολία στην απομνημόνευση και κατανόηση της νέας ύλης.

- Αδυναμία ολοκλήρωσης των εργασιών τους στον χρόνο που τους αναλογεί.

- Λάθη τα οποία βασίζονται σε απροσεξία και βιασύνη.

- Αυξημένο άγχος και ψυχοσωματικά συμπτώματα, όπως πονοκέφαλοι, στομαχικές διαταραχές και κόπωση.

Πώς μπορώ να αντιμετωπίσουμε το σύνδρομο του τσιτάχ;

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να διαχειριστείτε το σύνδρομο του τσιτάχ:

Διαχειριστείτε σωστά τον χρόνο σας. Φτιάξτε ένα πρόγραμμα με το παιδί σας για να οργανώσετε τον χρόνο σας και να θέσετε ρεαλιστικούς στόχους. Κρεμάστε το στο ψυγείο και φροντίστε να τηρείται κατα 90%.

Χαλαρώστε! Όποτε βλέπετε πως η κόπωση κυριαρχεί, αφήστε τα παιδιά σας να ησυχάσουν λίγο. Ας μην πάνε μία μέρα στις δραστηριότητές τους, δεν πειράζει. Δείτε μαζί μια ταινία παίξτε ένα επιτραπέζιο, δώστε χρόνο στον εγκέφαλο να χαλαρώσει και να δημιουργήσει τις απαραίτητες συνάψεις που θα δεχτούν τις νέες γνώσεις. Στο πλαίσιο αυτό οφείλουν και οι εκπαιδευτικοί βέβαια να έχουν ένα ισορροπημένο καθηκοντολόγιο, ώστε να μην υπερφορτώνονται οι μαθητές-τριες με υπερβολικές εργασίες στο απόγευμα στο σπίτι.

Αφήστε τα παιδιά να κοιμηθούν. Δε χρειάζεται να μιλήσουμε για τα σωματικά και ψυχικά οφέλη του σωστού ύπνου. Ιδιαίτερα στα μικρά παιδιά είναι πιο απαραίτητος από ποτέ...

Ακολουθήστε, όσο γίνεται, μια υγιεινή διατροφή που θα δίνει ενέργεια και θα βοηθά στη συγκέντωση στα μαθήματα ακόμη περισσότερο.

Μιλήστε με άλλους γονείς, αλλά κυρίως με τους δασκάλους-ες του παιδιού σας ή τον-την ψυχολόγο του σχολείου για να λάβετε την απαραίτητη υποστήριξη.

Συνοψίζοντας, νομίζω πως το "σύνδρομο του τσιτάχ" είναι ένα σύμπτωμα συμπεριφοράς το οποίο θα εντοπίζουμε όλο και πιο συχνά, όσο περνάνε τα χρόνια, καθώς οι μαθητές-τριες δε γνωρίζουν πλέον πώς είναι να βαριούνται, λόγω του διαδικτύου και τον πολλών δραστηριότητων. Δεν ξέρουν πώς είναι να νιώθει κανείς να μην έχει τι να κάνει... Αυτό αυτόματα θα οδηγεί κάποια στιγμή σε υπερκόπωση και σε πτώση της επίδοσης και απόδοσής τους. Εμείς, σαν γονείς και σαν εκπαιδευτικοί, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να σταθούμε δίπλα τους και να τους συμβουλέψουμε κατάλληλα, ώστε να κατανοήσουν ότι η μαθησιακή διαδικασία αλλά και ζωή είναι ένας μαραθώνιος και όχι ένας δρόμος εκατό μέτρων. Μη βιάζεστε λοιπόν να δείτε γρήγορα αποδόσεις και μην τα δίνετε όλα από την αρχή. Κρατήστε δυνάμεις για το τέλος και όλα θα πάνε σίγουρα καλύτερα από το αναμενόμενο...