Βοηθήστε τα παιδιά σας και τον εαυτό σας να γίνουν πιο δημιουργικά κατά τη διάρκεια της καραντίνας.

Tου Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Εκπαιδευτικού Π.Ε. 70

Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις 24/12/2020

Για καλύτερη θέαση σε κινητό, μπορείτε να το γυρίσετε οριζόντια.

Αναμφισβήτητα, οι καταστάσεις που ζούμε τον τελευταίο χρόνο είναι πρωτόγνωρες και ασυνήθιστες. Γεγονότα που συμβαίνουν μία φορά στα 100 χρόνια και είναι πραγματικό λαχείο αν σου τύχουν κατά τη διάρκεια της ζωής σου. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως πως ο άνθρωπος είναι από τη φύση του αισιόδοξο και δημιουργικό ον. Αυτό οφείλεται φυσικά στη διαδικασία της εξέλιξης, η οποία πέρα από όλες τις άλλες δεξιότητες, απαραίτητες για την επιβίωση και την αναπαραγωγή, έχει προσφέρει και αυτές, ώστε, παρά τις δυσκολίες και τον διαρκή αγώνα που εμπεριέχει η ύπαρξη σε αυτόν τον πλανήτη, να μπορούμε να προοδεύουμε και να αγαπάμε τη ζωή επιζητώντας διαρκώς να την επεκτείνουμε.

Πρέπει και μπορούμε να διδάσκουμε τα πάντα σε όλους τους ανθρώπους

Tου Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Εκπαιδευτικού Π.Ε. 70

Για καλύτερη θέαση σε κινητό, μπορείτε να το γυρίσετε οριζόντια.

Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις 11/12/2020

Γράφοντας το σημερινό μου άρθρο σκεφτόμουν πως αυτή η ρήση του Κομένιου είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Σε μία εποχή όπου τα φαινόμενα ακραίων πολιτικών και ακραίων φωνών εντείνονται, παρά τη δυνατότητα που δίνουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να μιλάει κανείς πιο ελεύθερα, στο τέλος της ημέρας ακούγονται μόνο αυτοί οι οποίοι τσιρίζουν και εκστομίζουν κορώνες.

Δώστε χρόνο στα παιδιά σας να αποδείξουν την αξία τους

Tου Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Εκπαιδευτικού Π.Ε. 70

*

Για καλύτερη θέαση από κινητό, παρακαλώ να γυρίσετε την οθόνη οριζόντια...

Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις 6/11/2020

Αν κάτι έχω καταλάβει αυτά τα 11 χρόνια που δουλεύω στον χώρο της εκπαίδευσης, έναν χώρο που ο ίδιος επέλεξα έχοντας μπροστά μου πολλαπλές επιλογές και ακολουθώντας το όνειρό μου, είναι πως κάθε παιδί θέλει τον χρόνο του και συγκεκριμένες προϋποθέσεις για να επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. 

Ο-Η εκπαιδευτικός στα μάτια του σύγχρονου μαθητή είναι η Google με ψυχή.

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση
Εκπαιδευτικού ΠΕ 70

Ο-Η εκπαιδευτικός στα μάτια του σύγχρονου μαθητή είναι η Google με ψυχή.

Είναι αναντίρρητη διαπίστωση πως το παιδαγωγικό μας σύστημα πέρα από τα όσα μας προσφέρει και μας έχει προσφέρει όλα αυτά τα χρόνια έχει μείνει πίσω σε σχέση με τις σύγχρονες παιδαγωγικές και τεχνολογικές εξελίξεις. 

Το γεγονός αυτό έγινε ακόμα πιο εμφανές αυτές τις μέρες και αυτούς τους μήνες που χρειάστηκε να εισάγουμε την τεχνολογία στη ζωή μας, ώστε να παραμείνουμε σε επαφή με τους μαθητές και τις μαθήτριές μας για να τους στηρίξουμε τόσο παιδαγωγικά όσο και ψυχαγωγικά.

Η ευτυχία του να είσαι δάσκαλος…

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση


Η ευτυχία του να είσαι δάσκαλος…

Το επάγγελμα που θα ακολουθήσουμε είναι μια επιλογή που θα καθορίσει το υπόλοιπο της ζωής μας και θα παίξει ρόλο εξόχως σημαντικό σ’ αυτή. Για παράδειγμα, κάποιοι βλέπουν τη δουλειά τους σαν χόμπι, άλλοι σαν αγγαρεία. Κάποιοι καταφέρνουν να αποκτήσουν υλική αυτάρκεια και κάτι παραπάνω, σε αντίθεση με εκείνους που τα φέρνουν ίσα ίσα βόλτα. Υπάρχουν και εκείνοι που απολαμβάνουν ή ίσως υποφέρουν από το επαγγελματικό τους κλίμα. Ενώ κάποιοι από εμάς, μπορεί και να γνωρίσουμε τον έρωτα της ζωής μας στο χώρο εργασίας. Οι επιμέρους περιπτώσεις είναι άπειρες…

Τι είναι αυτό όμως που ξεχωρίζει το επάγγελμα του/της εκπαιδευτικού και μπορεί να το κάνει να αποτελέσει το διαβατήριο για μια ευτυχισμένη επαγγελματική σταδιοδρομία;

Καμία ανοχή στο φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση
Εκπαιδευτικού ΠΕ 70


Στις 6 Μαρτίου ήταν η παγκόσμια ημέρα κατά της ενδοσχολικής βίας. Μία ημέρα εξόχως σημαντική που δεν πρέπει να παραβλέπουμε τη σπουδαιότητά της στην εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας μας και των σχολείων μας.

Τα τελευταία χρόνια γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στο παραπάνω φαινόμενο και αναλαμβάνονται δράσεις από τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, τους γονείς, τις διευθύνσεις εκπαίδευσης, αλλά και την Πολιτεία. Πριν μιλήσουμε για τους τρόπους που μπορεί να αντιμετωπίσει κανείς τέτοιες καταστάσεις, θα πρέπει να γίνει αναφορά σε δύο σημαντικά σημεία:

Τα φαινόμενα βίας στον χώρο του σχολείου δεν είναι κάτι καινούριο. Υπήρχαν από πάντα, απλά η βαρύτητα που δίνονταν σε αυτά δεν ήταν μεγάλη. Την ίδια στιγμή τα ερεθίσματα των παιδιών έχουν πολλαπλασιαστεί μέσα από τις οθόνες, με αποτέλεσμα πολλές φορές να τους περνάει ασυνείδητα η βία στην ψυχοσύνθεσή τους.

Δεύτερο σημείο στο οποίο θέλω να σταθώ είναι στο τι αποτελεί πραγματικά bullying. Όταν βρισκόμαστε σε ένα κλειστό χώρο με πολλά άτομα, είναι λογικό να υπάρχουν διαφωνίες. Αυτό όμως δεν αποτελεί σχολικό εκφοβισμό, όπως πολλοί άνθρωποι νομίζουν. Ο τελευταίος αφορά μία επαναλαμβανόμενη κατάσταση η οποία κάνει τη ζωή του παιδιού πραγματική κόλαση. Πρόκειται για συνεχόμενες βιαιοπραγίες, σωματικές και λεκτικές είτε με φυσική παρουσία είτε μέσω του διαδικτύου πλέον, οι οποίες επιβαρύνουν σε τέτοιο βαθμό τον ψυχισμό του παιδιού παρουσιάζοντας τάσεις απομόνωσης, εγκατάλειψης, μειωμένης σχολικής επίδοσης και σε ακραίες μορφές ακόμα και αυτοκτονίας.

Η προσοχή μας λοιπόν πρέπει να στραφεί στο πώς θα προλάβουμε καταστάσεις, ώστε κανένα παιδί να μην παρουσιάσει τα παραπάνω συμπτώματα. Μερικές χρήσιμες συμβουλές παρατίθενται παρακάτω:

Μία καλή λύση είναι το σχολείο να υιοθετήσει τους μαθητές ειρηνοποιούς-διαμεσολαβητές. Πρόκειται για παιδιά που έχουν υψηλό το αίσθημα της ενσυναίσθησης, διακρίνονται από ουδετερότητα και αμεροληψία, μπορούν να κρατήσουν μυστικά και παραμένουν πιστοί και συγκεντρωμένοι στο έργο τους. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται μία μεγαλύτερη αντικειμενικότητα κατά την αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων με αποτέλεσμα το σχολείο και οι εκπαιδευτικοί να έχουν μία πιο καθαρή εικόνα των γεγονότων.

Από εκεί και πέρα στόχος των σχολείων και των εκπαιδευτικών είναι η καλλιέργεια κλίματος κατά της ενδοσχολικής βίας, να διατρέχει ολόκληρη τη χρονιά και όχι μόνο ένα δίωρο μία φορά το χρόνο. Υπάρχουν πολλές δράσεις μέσα από τις οποίες τα παιδιά μπορούν να ενισχύσουν τις επικοινωνιακές και συναισθηματικές δεξιότητές τους, να μάθουν να σέβονται τη διαφορετικότητα και να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους.

Δημιουργήστε κανόνες κατανοητούς και εύκολα πραγματοποιήσιμους μαζί με τα παιδιά.

Δημιουργήστε θεατρικές παραστάσεις ή ταινίες, αξιοποιήστε τη δραματοποίηση στο έπακρο, ώστε τα παιδιά να καταλάβουν το πραγματικό νόημα της συνεργασίας μέσα από την πολυπλοκότητα των χαρακτήρων τους.

Η εικονογράφηση και συγγραφή παραμυθιών θα μπορούσε να βοηθήσει πολύ προς αυτή την κατεύθυνση, καθώς μέσα από αυτή τη διαδικασία θα μπορούσαν να δημιουργηθούν σλόγκαν για αφίσες οι οποίες να αναρτηθούν στο σχολείο.

Ο κάθε εκπαιδευτικός οργανισμός μπορεί να ακολουθήσει διάφορες πολιτικές και να δημιουργήσει μία διακήρυξη η οποία θα γίνει γνωστή σε όλους τους μαθητές και όλους τους γονείς και η οποία θα τηρείται απαρέγκλιτα.

Από όλα τα παραπάνω γίνεται κατανοητό λοιπόν πως ο στόχος είναι η πρόληψη των καταστάσεων και σε δεύτερη φάση η αντιμετώπισή τους. Ο νους και η προσοχή των εκπαιδευτικών δεν είναι στραμμένη πλέον μόνο στα μαθήματα. Κάθε μέρα δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό και σε μεγάλο βαθμό πλέον επιτελούν τον ρόλο κοινωνικού λειτουργού. Να ξέρετε πως από εμάς δεν θα υπάρχει ποτέ καμία ανοχή στα φαινόμενα σχολικής βίας. Αυτός είναι και ο στόχος των επιμορφώσεων και των ημερίδων που παρακολουθούμε, ώστε να είμαστε κατάλληλα προετοιμασμένοι για να ανταπεξέλθουμε στον σύνθετο και πολύ σημαντικό ρόλο μας. 

ΚΑΛΛΙΟ ΠΡΟΛΑΜΒΑΝΕΙΝ ΠΑΡΑ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙΝ

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

ΠΕ 70

Υποδιευθυντή στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Καρύστου

Τα τελευταία χρόνια ένας μεγάλος αριθμός μαθητών και μαθητριών παρουσιάζουν προβλήματα στον τρόπο διαχείρισης της συμπεριφοράς στην προσαρμογή τους στο σχολικό περιβάλλον. 

Το γεγονός αυτό δεν είναι τυχαίο καθώς οι προκλήσεις και οι επιρροές της σημερινής εποχής είναι απείρως περισσότερες από αυτές των παλαιότερων χρόνων. Στα πλαίσια αυτά οι εκπαιδευτικοί καλούμαστε να ανταποκριθούμε σε καταστάσεις που οι παλαιότεροι συνάδελφοι δεν τις είχαν καν στο μυαλό τους, ούτε μπορούσαν να τις φανταστούν. 

Γονείς και σχολική επίδοση:Πώς εμπλέκονται

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

ΠΕ 70

Υποδιευθυντή στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Καρύστου

Ο όρος γονεϊκή εμπλοκή είναι βαρυσήμαντος και επιδέχεται πολλές ερμηνείες, καθώς πλήθος ερευνών έχουν δείξει την αρνητική ή θετική συμβολή του στην εκπαιδευτική διαδικασία. 

Κατά την άποψή μου, οι παράγοντες που επηρεάζουν τη γονεϊκή εμπλοκή και τον δρόμο που αυτή θα ακολουθήσει είναι οι εξής:

Mία είναι η ουσία, ανακαλύψτε την πληροφορία

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

ΠΕ 70

Υποδιευθυντή στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Καρύστου

Όπως όλοι γνωρίζουμε, ζούμε στην εποχή της πληροφορίας.  Η επιτυχία στη ζωή μας και η μετέπειτα πορεία μας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το αν θα ανακαλύψουμε πρώτοι-ες χρήσιμες πληροφορίες οι οποίες θα επηρεάσουν τους ανθρώπους και το κοινωνικό σύνολο γενικότερα.

Μεγαλύτερο πλεονέκτημα από την αναζήτηση & ενσωμάτωση πληροφοριών στη διδακτική-μαθησιακή διαδικασία είναι ο τεράστιος όγκος πληροφοριών στον οποίο ο κάθε μαθητής-τρια χωρίς ιδιαίτερο  κόστος μπορεί να έχει πλέον πρόσβαση.  Επιπλέον, φεύγουμε από το μοντέλο του παντογνώστη και αλάνθαστου δασκάλου και περνάμε στο πρότυπο ενός εκπαιδευτικού ο οποίος δείχνει στο μαθητικό δυναμικό πώς να αναζητά και πώς να κρίνει τις πληροφορίες που βρίσκει στο διαδίκτυο.

Εφευρετικότητα-Ηγεσία-Οργανωτικότητα

Toυ Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Όπως είναι γνωστό, το λειτούργημα του εκπαιδευτικού απαιτεί πολύπλευρες γνώσεις και χαρίσματα για να επιτευχθεί ένα αποτελεσματικό και υγιές περιβάλλον μάθησης. Ίσως τα σπουδαιότερα από αυτά να είναι η εφευρετικότητα, η ηγεσία και η οργανωτικότητα. Το κάθε ένα κατέχει έναν εξόχως σημαντικό ρόλο στην εκπαιδευτική διαδικασία, αλλά και στη λειτουργία ολόκληρης της σχολικής μονάδας. 

Η εφευρετικότητα είναι ίσως εκείνο το χαρακτηριστικό που θα χαρίσει στον-στην εκπαιδευτικό τη μέγιστη ανταμοιβή, που δεν είναι άλλη από την υστεροφημία και τη θετική ανάμνηση του χαρακτήρα του στο μυαλουδάκι των μαθητών και μαθητριών του. Δυστυχώς, το εκπαιδευτικό σύστημα, χωρίς δισταγμό πολλές φορές, καρατομεί τη φαντασία των παιδιών αλλά και μας δένει τα χέρια με τις αλυσίδες της ύλης. Παρ’όλα αυτά οι απαιτούμενοι στόχοι μπορούν να επιτευχθούν μέσα από πολλές διαδρομές, οι οποίες έχουν τη δυνατότητα να προσδώσουν μία χάρη διαφορετική στο μάθημα. Οι συχνές εναλλαγές στις παραστάσεις, η στοχευμένη χρήση της τεχνολογίας, ένα υλικό διαφορετικό από το πατροπαράδοτο, αλλά και ο συνεχής αιφνιδιασμός των παιδιών με θετικό τρόπο μπορούν να μετατρέψουν πραγματικά το μάθημα σε κάτι το πολύ ενδιαφέρον. 

Η ηγεσία επίσης, είναι ένα απαραίτητο προσόν για την αποφυγή της επαγγελματικής εξουθένωσης, που είναι πολύ συχνή στο επάγγελμά μας, λόγω της συνεχής μεταφοράς ενέργειας από τον εαυτό μας προς τα παιδιά. Ο-Η εκπαιδευτικός είναι καλό να επιβάλλεται με το παράστημά του και με τον τρόπο του. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να χαθεί ο έλεγχος και να επικρατήσει μία κατάσταση αποπροσανατολισμού κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Η απαίτηση για σεβασμό πολλές φορές δεν έχει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Ο σεβασμός κερδίζεται. Μόνο ένας εκπαιδευτικός-ηγέτης μπορεί να το πετύχει αυτό. Το να είμαστε κοντά στα παιδιά δε σημαίνει ότι είμαστε και φίλοι τους. Τα όρια πρέπει να είναι σαφή και ξεκάθαρα. Σε διαφορετική περίπτωση, ο έλεγχος που προσφέρει η εκ των πραγμάτων θέση ισχύος κινδυνεύει με αφανισμό. 

Τέλος, η οργανωτικότητα είναι αυτή που καθοδηγεί τα δύο προαναφερθέντα γνωρίσματα. Χωρίς μία στοιχειώδη οργάνωση η στιγμιαία εφευρετικότητα δεν μπορεί να έχει απτά αποτελέσματα, ενώ οι μη σχεδιασμένες και διαχειρίσιμες ηγετικές κινήσεις άνετα μπορούν να καταλήξουν στο κενό. Η οργάνωση και διαχείριση της ύλης, της αξιολόγησης των μαθητών-τριών και των καινοτόμων δράσεων απαιτούν χρόνο και φαιά ουσία, που πολλές φορές δεν είναι εύκολο να διαθέσει κανείς. Χωρίς αυτά όμως, η διδακτική μας επιτυχία τίθεται εν αμφιβόλω. Ταυτόχρονα, η έννοια της οργάνωσης δεν αφορά μόνο τα μαθήματα, αλλά και τη διαχείριση των πολυποίκιλων προβλημάτων που προκύπτουν. Από το πώς θα κάτσουν οι μαθητές και μαθήτριες, μέχρι και την επίλυση διαφωνιών που είναι λογικό να αναδυθούν λόγω των διαφορετικών χαρακτήρων. 

Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω πως όλα τα παραπάνω δεν αφορούν αποκλειστικά την εκπαιδευτική διαδικασία. Αντίστοιχα πρέπει να είναι και τα γνωρίσματα ενός ηγέτη στην εκπαιδευτική διοίκηση. Μπορεί οι δρόμοι και οι στόχοι να είναι διαφορετικοί, όμως οι πορείες που ακολουθούν μέσα σε ένα σχολικό συγκρότημα είναι παράλληλες και αλληλοσυνδεόμενες για να υπάρξει ένα επιτυχές αποτέλεσμα. Καλλιεργήστε λοιπόν, όσο περισσότερο μπορείτε τα παραπάνω στοιχεία και εξασκείστε τον εαυτό σας, ώστε και εσείς να γίνετε καλύτεροι και τη ζωή σας να κάνετε ευκολότερη.

Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις 22/03/2019

Αφήστε τα παιδιά να νιώσουν την έλλειψη!

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Δεν είναι τυχαίο πως κάποια από τα μεγαλύτερα δημιουργήματα της καλλιτεχνικής διανόησης έχουν γραφτεί και δημοσιευτεί σε καιρούς πονεμένους όπου οι άνθρωποι υπέφεραν από ελλείψεις παντός είδους.

 Σήμερα παρόμοιες καταστάσεις μπορεί να συναντήσει κανείς σε χώρες του Τρίτου Κόσμου και σε κάποιες της Λατινικής Αμερικής. Οι δυτικές κοινωνίες, καλώς ή κακώς, χαρακτηρίζονται από επάρκεια υλικών αγαθών και κατανάλωση,  η οποία έχει θετικό αντίκτυπο μόνο όταν δεν καταλήγει σε υπερβολή που τη μετατρέπει σε υπερκατανάλωση. 

Είναι χαρακτηριστικό πως ακόμα και στην Ελλάδα της κρίσης οι δαπάνες των νοικοκυριών που αφορούσαν παιχνίδια και άλλα προϊόντα που έχουν σχέση με τα παιδιά παρέμειναν σταθερές ή παρουσίασαν πολύ μικρότερη πτώση από άλλους αντίστοιχους τομείς της οικονομίας. Είναι λογικό και φυσικό ο κάθε ένας και η κάθε μία από εμάς να επιζητεί το καλύτερο δυνατό μέλλον για τους απογόνους του και να θέλει να προσφέρει στα παιδιά του τα καλύτερα εφόδια. Ωστόσο,  εδώ καιροφυλακτεί ένας κίνδυνος.  Η απουσία της έλλειψης!

Οχτώ πράγματα που οι έξυπνοι γονείς δε θα αγόραζαν στα παιδιά τους

 Ανάμεσα στο να ξοδέψεις 20.000$ για ένα πάρτι γενεθλίων ή να αγοράσεις ένα αυτοκίνητο σ’ έναν έφηβο, δεν υπάρχει αμφιβολία για την προτιμότερη επιλογή. 

Άλλα ένα καινούριο αυτοκίνητο, όσο βασικό και να ακούγεται σε μερικούς, δεν είναι καλό να βρίσκεται στην κορυφή των προτεραιοτήτων. Γιατί δεν είναι μόνο σπατάλη, αφού για να κάνεις απόσβεση απαιτείται πάρα πολύς χρόνος, αλλά  με αυτόν τον τρόπο δίνεις και ένα φθηνό μάθημα οικονομικής υπευθυνότητας στα παιδιά σου.

Αν δεν πληρώσουν γι’ αυτό, δε θα το εκτιμήσουν. 

Το να αγοράζεις στα παιδία οτιδήποτε ζητήσουν, μπορεί να είναι κάτι παραπάνω από μια αντανακλαστική κίνηση για πολλούς γονείς, αλλά η αίσθηση της συσσώρευσης πολλών πραγμάτων μπορεί να είναι σκληρή για τα καλομαθημένα παιδιά, όπως σημειώνει η Nancy Irwin, μια θεραπεύτρια στο Los Angeles με πολλούς ευκατάστατους πελάτες. Τα πάντα έχουν να κάνουν με το πώς θέλουμε να δείχνουμε προς τα έξω, συμπληρώνει η ίδια. Αυτό μερικές φορές μπορεί να είναι δυσβάσταχτο για τα παιδιά μας. 

Με αφορμή λοιπόν αυτούς τους γονείς, έχω συμπληρώσει μια λίστα με επτά πράγματα(πέρα από το αυτοκίνητο) που θα ήταν καλό να μην αγοράσετε στα παιδιά σας ακόμη και αν σας ικετεύουν πέφτοντας στα πόδια σας. 

Νέες ταινίες

Ήμουν σε ένα video club πρόσφατα και είδα μια γυναίκα να αγοράζει για το τετράχρονο κοριτσάκι της μια στοίβα από DVD. Ίσως θα ήταν προτιμότερο να πήγαινε με την κόρη της στο θέατρο ή απλά να τις νοίκιαζε με 1,33$ τη μία. Εκτός αν το παιδί πρόκειται να παρακολουθήσει την κάθε ταινία ξεχωριστά από δεκαπέντε φορές. Σε κάθε άλλη περίπτωση η αγορά τους δεν αξίζει. Υπάρχουν όμως πολύ καλύτερα πράγματα που μπορεί να κάνει το παιδί από το να βλέπει την ίδια ταινία δεκαπέντε φορές. 

Νέα βιβλία

Αν και υποτάσσομαι στο να αγοράζω νέα βιβλία περιστασιακά, αποφεύγω να το κάνω, αφού παίρνω την κόρη μου και πάμε κάθε εβδομάδα στη  βιβλιοθήκη. Η προηγούμενη μητέρα, πέρα από τις ταινίες, αγόρασε και πέντε βιβλία. Τα χρήματα που έδωσε θα βρουν αντίκρισμα μόνο άμα διαβαστούν ξανά και ξανά. Όπως και να έχει, τα βιβλία της βιβλιοθήκης είναι πολύ φτηνότερα. 

Τηλεόραση για το υπνοδωμάτιο.

Υπάρχουν πολλά ηλεκτρονικά gadget με τα οποία μπορούν να διασκεδάσουν γονείς και παιδιά. Δεν είμαι κατά στο να αγοράσετε στο παιδί μια φορητή παιχνιδομηχανή ή ένα tablet. Φυσικά, θα πρέπει να τα χρησιμοποιούν μέσα σε στενά όρια και με πρόγραμμα. Μια τηλεόραση στο δωμάτιο όμως, ιδιαίτερα αν είναι καλωδιακή, είναι ακόμη μια δικαιολογία για να κάτσει τo παιδί στο δωμάτιο μόνο, χωρίς μάλιστα να έχουμε πρόσβαση στο τι βλέπει.

Οι γονείς είναι αναγκαίο να βοηθήσουν το παιδί να καταλάβει τη διάκριση μεταξύ δικαιωμάτων και προνομίων. Ναι, κρατήστε το παιδί ασφαλές και ευτυχισμένο, άλλη μην το κάνετε να βλέπει το οποιοδήποτε προνόμιο σαν βασικό δικαίωμά του.

Smartphone

To να έχει κάνεις ένα μπορεί να φαντάζει απαραίτητο, αλλά ένα παιδί που συνήθως είναι με τους γονείς του ή στο σχολείο, τι το χρειάζεται; Μερικά πράγματα της λίστας, όπως το τηλέφωνο, μπορεί να μην είναι μια παράλογη αγορά, αν το παιδί σας αποταμιεύει χρήματα και μπορεί να πληρώσει γι’ αυτά. Κάποια παιδιά στην προεφηβεία μάλιστα, μπορεί να το χρειάζονται, αν και οι δύο γονείς δουλεύουν. Βέβαια, οι γονείς θα πρέπει να τα θεωρούν αρκετά υπεύθυνα, ώστε να μπορούν να διαχειριστούν με σωστό τρόπο το κινητό.

Σε κάθε περίπτωση, τα smartphones, τα iPods και οι άλλες ηλεκτρονικές συσκευές δεν διδάσκουν κάτι δημιουργικό και κοστίζουν πάρα πολύ. Μπορούμε να βρούμε τρόπους και εμπειρίες που θα μας φέρουν πιο κοντά με τα παιδιά μας και θα τα μάθουν να υπολογίζουν το δίπολο κόστος-συμπεριφορά. 

Οτιδήποτε μας ζητάν

Ένα κουτί με καραμέλες από το μπακάλικο, ένα ποτό στο mall ή ένα παιχνίδι από το κατάστημα, αποτελούν συνήθως πράγματα στα οποία οι γονείς ενδίδουν εύκολα. Ενώ « τα κεράσματα » μπορεί να ανήκουν στην ωραία πλευρά της ζωής, μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για να μάθουν στα παιδιά πώς να ζυγίζουν τις επιλογές τους και να παίρνουν αποφάσεις.

Η  Margene Salzano μια μητέρα τριών παιδιών και mommy blogger σημειώνει: « Στο σπίτι μας έχουμε ένα κανόνα. Σε κάθε παιδάκι αναλογούν τέσσερα μικρά δωράκια το μήνα. Δεν αναφερόμαστε στο κόστος ( αν και αυτό δεν ξεπερνά τα 20$ ). Επειδή ακριβώς τα παιδιά δικαιούνται τον ίδιο αριθμό δώρων, νιώθουν ίσα. Αν αυτό που θέλουν είναι πολύ ακριβό, τους λέμε να επιλέξουν κάτι άλλο. Τα δωράκια συχνά μπορεί να είναι κάτι μικρό, όπως μια πορτοκαλάδα ή μια φιγούρα με κάποιον ήρωα.

Εγώ και ο σύζυγος μου συχνά τους κάνουμε μικρές επιπλέον εκπλήξεις, χωρίς ωστόσο να τις περιμένουν ποτέ, γι’ αυτό και τις εκτιμάνε. 

Βίαια βιντεοπαιχνίδια.

Ενώ δεν μπορείτε να ελέγξετε τι κάνει το παιδί σας σε κάποιο ξένο σπίτι, μπορείτε να το εμποδίσετε από τα παίζει βίαια παιχνίδια στο σπίτι σας, απλά μη αγοράζοντάς τα. Έτσι, και ελέγχετε τα είδη των παιχνιδιών και γλιτώνετε χρήματα.

Για την Angela Saiza, μια μάνατζερ στις επικοινωνίες, το να μην αγοράσει στο γιο της το “ Grand Theft Auto – San Andreas” ήταν το πιο λογικό πράγμα που μπορούσε να σκεφτεί. Ακόμα και οι υπάλληλοι στο μαγαζί που παίρνει τα παιχνίδια, της είπαν πως το συγκεκριμένο εκπαιδεύει τα παιδιά ώστε να γίνουν γκάνγκστερ. 

Κατοικίδια ζώα

Ο Jeff Stephens, ένας πατέρας, λέει πως η κόρη του θέλει πάντα να έχει διάφορα κατοικίδια. Πέρα από το οικογενειακό σκυλί, της αρνήθηκε τα υπόλοιπα. Γλίτωσε επίσης, από το να μετατρέψει το σπίτι του σε φάρμα.

Παρότι εξαρτάται από τα πόσα χρήματα θέλετε να ξοδέψετε για ένα κατοικίδιο, το τελευταίο αποτελεί έναν εξαιρετικό τρόπο για να διδάξατε στο παιδί σας την υπευθυνότητα. 

Καταλήγοντας, το σημαντικότερο είναι να μάθουν τα παιδιά από νωρίς πως δεν μπορούν να έχουν οτιδήποτε επιθυμούν. Αν οι γονείς δεν λένε συχνά όχι, όταν τα παιδία είναι σε μικρή ηλικία, τότε δημιουργείται μια υπέρμετρη αίσθηση δύναμης, κάτι που μπορεί να οδηγήσει στην κόλαση, όταν μπουν στην εφηβεία. Κανείς δεν το θέλει αυτό. Ούτε καν οι άνθρωποι που δεν είναι ακόμη γονείς.

Αaron Crowe

Eλεύθερη μετάφραση: By blogger

http://www.dailyfinance.com