Αναζήτηση

Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2019

Προετοιμαστείτε για τη συνάντησή σας με την τύχη

  Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Το σημερινό άρθρο αφορά δύο έννοιες που ουσιαστικά καθορίζουν την πορεία της ζωής μας. Την προετοιμασία και την τύχη. Όλοι και όλες μας τις έχουμε συναντήσει πολλές φορές και έχουμε προβεί σε καθοριστικές επιλογές ζωής με βάση αυτές.

Φαινομενικά, μιλάμε για δύο πράγματα ξεχωριστά. Στην πραγματικότητα όμως, δεν είναι έτσι. Η επιτυχία στη ζωή μας καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από το πόσο θα συνυπάρχουν μεταξύ τους και από το πόσο θα μπουν σε έναν αέναο χορό που θα ρυθμίσει τη μοίρα μας.

Θα έχετε ακούσει πολλές φορές την έκφραση: "η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς".

Τετάρτη 28 Αυγούστου 2019

Η Στάχτη

Συλλογή : "Ανάταση"
Ποίημα 1ο : Η Στάχτη

Στίχοι: Μιλτιάδης Νέρρος
Copyright: Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης


Η Στάχτη


Τη στάχτη που κρατάς,
την παίρνει ο Νοτιάς
στο άγγιγμα της μέρας
και ο χρόνος ο Βοριάς…


Ζητάς το μέλλον σου να δεις,
μα πού να κρατηθείς, πριν σβήσει η καρδιά…


Ζητάς απ' τον χρόνο να γελά,
μα αυτός σε προσπερνά και πίσω δεν κοιτά…


Τη στάχτη που κρατάς,
την παίρνει ο Νοτιάς,
Και σκίρτησε η καρδιά σου
στα νιάτα η ματιά σου…


Μα ο χρόνος είν' Βοριάς…


Πονάς, το ξέρω δε γελάς,
και πίσω δεν κοιτάς,
μα απλά μας προσπερνάς…


Ζητάς το μέλλον σου να δεις,
μα ήρθε ο βοριάς και στο άρπαξε νωρίς…

Κυριακή 30 Ιουνίου 2019

Ένα χελιδόνι δε φέρνει την άνοιξη

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Πολλές είναι οι μέρες που αναρωτιέμαι γιατί να είναι τόσα τα δεινά που μαστίζουν αυτή την πανέμορφη χώρα, γιατί η κακοδαιμονία μας συνεχίζεται επί χρόνια και γιατί δεν γίνεται τίποτα για να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Πλησιάζοντας σε άλλη μία εκλογική αναμέτρηση, είναι λογικό αυτές οι απορίες μου να εντείνονται και θα ήθελα να μοιραστώ κάποιες σκέψεις μου μαζί σας.

 Ξεκινώντας έχω την εντύπωση πως δεν καταφέραμε ποτέ να ωριμάσουμε σαν έθνος μετά την απελευθέρωσή μας και το ξεκίνημα της νέας ελληνικής ιστορίας. Ο τρόπος που είχαμε μάθει να ζούμε και να δουλεύουμε (είναι πολλά τα 400 χρόνια σκλαβιάς όντως), να σκεφτόμαστε και να αντιδρούμε στις καταστάσεις,  αφομοιώθηκε κατά μία έννοια μέσα μας και τελικά κατέστη πολύ δύσκολο να επιτευχθεί μία δημιουργική επανεκκίνηση.

Παρασκευή 24 Μαΐου 2019

Οι Τέσσερις τύποι ανθρώπου που καταστρέφουν τις επενδύσεις στην Ελλάδα



Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Το να αποφασίσει κάποιος ή κάποια να πάρει μέρος στο επενδυτικό μέλλον της χώρας που ονομάζεται Ελλάδα αποτελεί μία απόφαση  που θα τον/την σημαδέψει σε ολόκληρη τη ζωή του/της.  Οποιαδήποτε πρόβλεψη  για τον χρόνο, τα κεφάλαια  και τις μελλοντικές αποδόσεις είναι εκ των πραγμάτων ριψοκίνδυνη και εναπόκειται στις ιδιαιτερότητες που παρουσιάζει η οικονομική και πολιτική κατάσταση της χώρας.



  Πολλές φορές οι Ελληνίδες και οι Έλληνες συνηθίζουν να λένε την αγαπημένη τους φράση  "Για όλα φταίει το κράτος". Αλήθεια όμως, από ποιους αποτελείται αυτό το κράτος;  Ποιοι ψηφίζουν τους κυβερνώντες και ποιανού μικρογραφία είναι η Βουλή;  Είναι λογικό και επακόλουθο σε μία Δημοκρατία να υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα τα οποία εκπροσωπούνται με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο πολιτικά.  Αυτός άλλωστε είναι και ο σκοπός του πολιτεύματος τούτου,  αλλά και η μεγάλη του επιτυχία, καθώς μέσω της πλειοψηφίας μπορεί να παρθεί τελικά μία απόφαση και να αποφευχθούν τα συμπτώματα αναρχίας που θα οδηγούσαν σε καταστάσεις ζούγκλας.  Ακόμα και αυτό το αυτονόητο όμως στη χώρα μας δεν θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ.  Οι μειοψηφίες πολλές φορές καταλήγουν στο να πραγματοποιείται ουσιαστικά το δικό τους  επιβάλλοντας τις απόψεις τους   με οποιοδήποτε τρόπο.  Μέσα σε αυτή την κατάσταση πολλοί βρίσκουν την ευκαιρία για ποικίλους λόγους να αποτελέσουν τροχοπέδη στη μελλοντική και μόνη  ελπιδοφόρα πηγή ανάπτυξης της χώρας: ΤΙΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ.



 Στο σημερινό άρθρο διακρίνουμε τέσσερις κατηγορίες ανθρώπων οι οποίοι κατά κύριο λόγο θέτουν εμπόδια στην επενδυτική πρωτοβουλία. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως δεν υπάρχουν και άλλοι. Θα μου επιτρέψετε να επικεντρωθώ όμως στους βασικότερους.

 Μελετώντας λοιπόν κανείς τις αποτυχημένες κατά καιρούς επενδυτικές προσπάθειες στον ελλαδικό χώρο καταλήγει στο συμπέρασμα πως οι βασικότεροι αρνητές των επενδύσεων είναι τα λαμόγια,  οι κομματικοί εγκάθετοι,  οι ιδεαλιστές  και, θα μου επιτρέψετε να χρησιμοποιήσω την έκφραση, "οι αγαθιάρηδες".

Ας εξετάσουμε όμως αναλυτικότερα μία-μία τις παραπάνω κατηγορίες:

Δευτέρα 29 Απριλίου 2019

H Καλοκαιρία αξίζει γιατί υπάρχει η Κακοκαιρία

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Στη ζωή λίγα πράγματα εκτιμάμε όσο τον ήλιο και τον καλό καιρό. Στην Ελλάδα έχουμε την ευλογία να τα απολαμβάνουμε συχνότερα και για μεγαλύτερα διαστήματα, ιδιαίτερα οι κάτοικοι των νησιών και των νότιων περιοχών της χώρας. Τι είναι αυτό όμως που δίνει τόση αξία σε αυτό το γεγονός; Για ποιον λόγο το ζηλεύουν όλοι-ες και το επιζητούν;

Θα ήθελα να ξεκινήσω τονίζοντας τη σπανιότητα του γεγονότος. Το να υπάρχουν πολλές μέρες καλοκαιρίας με θερμοκρασίες ανεκτές για τον άνθρωπο, είναι κάτι που δεν το συναντά κανείς εύκολα. Εδώ λοιπόν έγκειται και η αξία του. Στη ζωή ό,τι αποκτά νόημα και γίνεται ποθητό είναι συνήθως σπάνιο. Κάτι το οποίο το κατέχουμε συνεχώς, κάποια στιγμή ίσως εξοικειωνόμαστε τόσο μαζί του, που χάνει την αξία του, την ουσία του για εμάς. Αντίθετα οι υπόλοιποι και οι υπόλοιπες, που το ποθούν απεγνωσμένα, μας φθονούν και επιθυμούν να είναι στη θέση μας. Κάτι λοιπόν που για εμάς μπορεί να είναι δεδομένο, για όλους τους άλλους μπορεί να είναι το ζητούμενο.

Από την άλλη, μία υπενθύμιση ποτέ δεν κάνει κακό σε κανέναν. Μπορεί να θεωρούμε τα κεκτημένα μας δεδομένα, κάποια στιγμή καλό είναι να έχουμε στον νου μας πως θα ξημερώσει μία μέρα που υπάρχουν πιθανότητες να βρεθούμε κυριολεκτικά στον αέρα. Όπως ακριβώς κοιμόμαστε με λιακάδα και ξυπνάμε με θύελλα. Τότε συνειδητοποιούμε πόσο είχαμε υποτιμήσει όσα θεωρούσαμε εκ των ων ουκ άνευ και αρχίζουμε να τρέμουμε σύγκορμοι. Μετά τη σπανιότητα των πραγμάτων, μπορεί κανείς να πει με βεβαιότητα πως αυτό που κάνει κάτι περιζήτητο, είναι η απώλειά του εν μέσω της σίγουρης κυριότητάς του από εμάς.

Το πώς μπορούμε να εκτιμήσουμε την αξία των συναισθημάτων μας, των υλικών αγαθών και γενικά όλων όσων μας περιτριγυρίζουν, είναι κάτι που χρήζει μεγάλης συζήτησης και ανάλυσης. Χιλιάδες ψυχολογικές έρευνες έχουν ασχοληθεί με αυτό το ζήτημα. Αν ψάχνετε έναν πίνακα κατάταξης δεν πρόκειται να τον βρείτε. Καθένας και καθεμία από εμάς έχει τα δικά του θέλω, τα δικά του κίνητρα, μοναδικά παιδικά βιώματα και δικές του επιθυμίες και ανάγκες. Και ενώ κάποιες αξίες μπορούν να θεωρηθούν πανανθρώπινες, το νόημα της πραγματικής ευτυχίας βρίσκεται βαθιά μέσα σας. Αναλογιστείτε τι είναι αυτό που σας κάνει ευτυχισμένους. Εξετάστε αν το κατέχετε. Αν όχι, κάντε προσπάθειες να το φτάσετε. Ναι, καλύτερα να μετανιώσετε για κάτι που έχετε κάνει, παρά για κάτι που δεν κάνατε ποτέ.

Την επόμενη φορά που θα πέσετε στο κρεβάτι αναλογιστείτε προς τα πού πηγαίνει η ζωή σας. Αν διακατέχεστε από σιγουριά για τα όσα έχετε πετύχει, τότε να είστε περήφανοι-ες, αλλά μην επαναπαύεστε. Τα χαμηλά βαρομετρικά καραδοκούν στη γωνία. Αν πάλι έχετε βαθύ αίσθημα έλλειψης των όσων επιθυμείτε, τότε ζείτε τη δική σας καταιγίδα. Ονειρευτείτε και θυμηθείτε: “ Mετά την καταιγίδα, βγαίνει ο ήλιος! Ο δικός σας είναι κάπου εκεί έξω και σας περιμένει! ”

 Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις 26/04/2019


Κυριακή 31 Μαρτίου 2019

Ο κόσμος όπως τον ξέρετε αλλάζει

Toυ Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση



Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε ένα συνοθύλευμα αλλαγών το οποίο επηρεάζει ποικιλοτρόπως τη ζωή μας. Χιλιάδες από αυτές μικρές ή μεγάλες μας σφυροκοπούν κάθε μέρα και οι προκλήσεις αυξάνονται συνεχώς. 





Τρεις κατά την άποψή μου είναι οι  πιο σημαντικές οι οποίες θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό και τη μελλοντική πορεία του κόσμου. Ανάμεσα στη χρονική μετάβαση από την παλιά κατάσταση στη νέα, αυτοί και αυτές που θα καταφέρουν να προσαρμοστούν θα έχουν και τις περισσότερες ελπίδες για μία λαμπρή πορεία στο μέλλον. Οι αρνητές και οι λάτρεις του παρελθόντος, σαφέστατα μπορούν για ένα διάστημα να μείνουν στην επιφάνεια, αλλά κάποια στιγμή το αναπόφευκτο τέλος θα τους οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην εξαΰλωση. Ποια είναι όμως η τριπλέτα αυτή των αλλαγών; 

Σε πρώτη φάση θα αναφερθούμε σε αυτή που έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας. Δεν είναι άλλη από την πληροφορία! Η τελευταία παρέχει δύναμη, εξουσία, πρόσβαση στις οικονομικές παροχές και φυσικά επαγγελματική υπεροχή σε όσους-ες καταφέρνουν να την ανακαλύψουν πρώτοι και να την αξιοποιήσουν επαρκώς. Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν οι νέοι άνθρωποι και οι παλαιότεροι να εκπαιδευτούν ώστε να αποκτήσουν αυτή τη δεξιότητα. Φυσικά αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς προσπάθεια. Έτοιμη τροφή δεν υπάρχει πουθενά! Μπορεί πλέον να μη χρειάζεται να αποστηθίσει κανείς τόμους βιβλίων ή να τρέχει στις βιβλιοθήκες του κόσμου, όμως το να διαχωρίσει κάποιος-α πληροφορίες σε έναν ωκεανό ειδήσεων, άλλοτε ψευδών κι άλλοτε αληθινών, απαιτεί ποσά ενέργειας που ίσως ξεπερνούν και αυτά της απομνημόνευσης. Το σίγουρο λοιπόν είναι πως η επανάσταση της πληροφορίας, επακόλουθο της επανάστασης του διαδικτύου θα αλλάξει τον κόσμο και την εργασία με τη μορφή που ξέραμε ως τώρα. Η μετάβαση αυτή έχει αρχίσει να συντελείται ήδη ειδικά στις πολύ προηγμένες χώρες του δυτικού κόσμου. 

Ο δεύτερος παράγοντας ανατροπής των δεδομένων της ζωής μας, πιθανότατα θα είναι η εισροή των ρομπότ και της τεχνητής νοημοσύνης σε όλες τις πτυχές της καθημερινότητάς μας. Και ενώ μέχρι σήμερα οι περισσότερες δουλειές απαιτούν ανθρώπινη παρουσία, δεν είναι καθόλου βέβαιο πως αυτό θα συνεχίσει να συμβαίνει και στο μέλλον. Πολλές επιφυλάξεις και φόβοι έχουν εκφραστεί για μία πιθανή απώλεια θέσεων που θα προσεγγίσει μεγάλα επίπεδα ή μία απώλεια ελέγχου κυριαρχίας μας από τα ίδια τα δημιουργήματά μας. Ωστόσο οι απόψεις διίστανται, καθώς αναμφίβολα πολλοί τομείς της ζωής μας θα διευκολυνθούν. Υπάρχουν και εκείνοι και εκείνες που υποστηρίζουν πως μέσα από τη στάχτη των χαμένων θέσεων εργασίας θα αναγεννηθούν νέες, όπως ακριβώς ο φοίνικας ξεπετάγεται μέσα από τις στάχτες του. Ουδείς γνωρίζει λοιπόν με ακρίβεια πώς θα εξελιχθεί ο τομέας αυτός στο μέλλον, αν και φαίνεται τα τελευταία χρόνια να επεκτείνεται διαρκώς. Σε κάθε περίπτωση οι αλλαγές που θα επιφέρει στον τρόπο ζωής μας θα είναι πραγματικά συνταρακτικές. 

Τελευταία, αλλά όχι λιγότερο σημαντική από τις υπόλοιπες είναι η λεγόμενη κλιματική αλλαγή. Αν τα δύο παραπάνω αφορούν κυρίως στην καθημερινότητά μας και την εργασία μας, αυτή ίσως καθορίσει ακόμα και το κατά πόσο ποιοι-ες θα μπορέσουν να επιβιώσουν. Παρότι υπάρχει πληθώρα αρνητών, τα ερευνητικά και δορυφορικά δεδομένα είναι αμείλικτα. Ίσως οι παράγοντες που οδηγούν σε αυτή να διαφέρουν μεταξύ τους και να αφορούν την κλίση της γης, τις ηλιακές εκλάμψεις ή τις δραστηριότητες του ανθρώπου που επηρεάζουν το περιβάλλον. Ας μην ξεχνάμε πως τεράστια ποσά ενέργειας, που συσσωρεύτηκαν σε εκατομμύρια χρόνια, εκλύονται με τρελούς ρυθμούς στο περιβάλλον! Δεν μπορούμε όμως να αρνηθούμε και να εθελοτυφλούμε λέγοντας πως δεν συμβαίνει τίποτα. Σαφέστατα, καλό είναι να αναληφθούν δράσεις, ώστε, εάν αυτό συμβαίνει εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας και σε όποιο βαθμό αυτό είναι πλέον δυνατό, να αντιμετωπιστεί. Σε κάθε άλλη περίπτωση, εφόσον αυτή συντελείται λόγω κάποιας επιρροής που δεν είναι στο χέρι μας να ελεγχθεί, τότε το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προετοιμαστούμε, όσο γίνεται καταλληλότερα, ώστε να αντιμετωπίσουμε έναν ενδεχόμενο Αρμαγεδώνα που πολύ πιθανό είναι να οδηγήσει σε πολέμους εξαιτίας της λειψυδρίας, ξηρασίας ή κι ακόμη λόγω του ερχομού μιας νέας εποχής των παγετώνων. Πολλά μοντέλα δείχνουν πως, αν αντιστραφεί η πορεία του ρεύματος του Μεξικού, δεν είναι διόλου απίθανο να βιώσουμε μία αντίστοιχη κατάσταση σαν αυτή που συνέβη πριν 150.000 χρόνια. 


Γενικά και κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω πως το θέμα δεν είναι να τρομάξουμε τον κόσμο ή να καταστροφολογήσουμε. Ωστόσο μία παθητική στάση, θα μπορούσε κάλλιστα να μας οδηγήσει σε επικίνδυνες ατραπούς. Το να προλαβαίνει κανείς τις καταστάσεις δείχνει μία ικανότητα η οποία είναι διαχρονική και όσες ανατροπές και να έρθουν δεν πρόκειται να χαθεί ποτέ, απλά θα αλλάζει μορφές. Άλλωστε, το είχε πει ο Ηράκλειτος: “Τα πάντα ρει” . Αλίμονο λοιπόν σε αυτόν και αυτήν που δε θα μπορέσει να προσαρμοστεί...

Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις 29/03/2019

Κυριακή 24 Μαρτίου 2019

Εφευρετικότητα-Ηγεσία-Οργανωτικότητα

Toυ Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση




Όπως είναι γνωστό, το λειτούργημα του εκπαιδευτικού απαιτεί πολύπλευρες γνώσεις και χαρίσματα για να επιτευχθεί ένα αποτελεσματικό και υγιές περιβάλλον μάθησης. Ίσως τα σπουδαιότερα από αυτά να είναι η εφευρετικότητα, η ηγεσία και η οργανωτικότητα. Το κάθε ένα κατέχει έναν εξόχως σημαντικό ρόλο στην εκπαιδευτική διαδικασία, αλλά και στη λειτουργία ολόκληρης της σχολικής μονάδας. 



Η εφευρετικότητα είναι ίσως εκείνο το χαρακτηριστικό που θα χαρίσει στον-στην εκπαιδευτικό τη μέγιστη ανταμοιβή, που δεν είναι άλλη από την υστεροφημία και τη θετική ανάμνηση του χαρακτήρα του στο μυαλουδάκι των μαθητών και μαθητριών του. Δυστυχώς, το εκπαιδευτικό σύστημα, χωρίς δισταγμό πολλές φορές, καρατομεί τη φαντασία των παιδιών αλλά και μας δένει τα χέρια με τις αλυσίδες της ύλης. Παρ’όλα αυτά οι απαιτούμενοι στόχοι μπορούν να επιτευχθούν μέσα από πολλές διαδρομές, οι οποίες έχουν τη δυνατότητα να προσδώσουν μία χάρη διαφορετική στο μάθημα. Οι συχνές εναλλαγές στις παραστάσεις, η στοχευμένη χρήση της τεχνολογίας, ένα υλικό διαφορετικό από το πατροπαράδοτο, αλλά και ο συνεχής αιφνιδιασμός των παιδιών με θετικό τρόπο μπορούν να μετατρέψουν πραγματικά το μάθημα σε κάτι το πολύ ενδιαφέρον. 

Η ηγεσία επίσης, είναι ένα απαραίτητο προσόν για την αποφυγή της επαγγελματικής εξουθένωσης, που είναι πολύ συχνή στο επάγγελμά μας, λόγω της συνεχής μεταφοράς ενέργειας από τον εαυτό μας προς τα παιδιά. Ο-Η εκπαιδευτικός είναι καλό να επιβάλλεται με το παράστημά του και με τον τρόπο του. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να χαθεί ο έλεγχος και να επικρατήσει μία κατάσταση αποπροσανατολισμού κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Η απαίτηση για σεβασμό πολλές φορές δεν έχει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Ο σεβασμός κερδίζεται. Μόνο ένας εκπαιδευτικός-ηγέτης μπορεί να το πετύχει αυτό. Το να είμαστε κοντά στα παιδιά δε σημαίνει ότι είμαστε και φίλοι τους. Τα όρια πρέπει να είναι σαφή και ξεκάθαρα. Σε διαφορετική περίπτωση, ο έλεγχος που προσφέρει η εκ των πραγμάτων θέση ισχύος κινδυνεύει με αφανισμό. 

Τέλος, η οργανωτικότητα είναι αυτή που καθοδηγεί τα δύο προαναφερθέντα γνωρίσματα. Χωρίς μία στοιχειώδη οργάνωση η στιγμιαία εφευρετικότητα δεν μπορεί να έχει απτά αποτελέσματα, ενώ οι μη σχεδιασμένες και διαχειρίσιμες ηγετικές κινήσεις άνετα μπορούν να καταλήξουν στο κενό. Η οργάνωση και διαχείριση της ύλης, της αξιολόγησης των μαθητών-τριών και των καινοτόμων δράσεων απαιτούν χρόνο και φαιά ουσία, που πολλές φορές δεν είναι εύκολο να διαθέσει κανείς. Χωρίς αυτά όμως, η διδακτική μας επιτυχία τίθεται εν αμφιβόλω. Ταυτόχρονα, η έννοια της οργάνωσης δεν αφορά μόνο τα μαθήματα, αλλά και τη διαχείριση των πολυποίκιλων προβλημάτων που προκύπτουν. Από το πώς θα κάτσουν οι μαθητές και μαθήτριες, μέχρι και την επίλυση διαφωνιών που είναι λογικό να αναδυθούν λόγω των διαφορετικών χαρακτήρων. 

Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω πως όλα τα παραπάνω δεν αφορούν αποκλειστικά την εκπαιδευτική διαδικασία. Αντίστοιχα πρέπει να είναι και τα γνωρίσματα ενός ηγέτη στην εκπαιδευτική διοίκηση. Μπορεί οι δρόμοι και οι στόχοι να είναι διαφορετικοί, όμως οι πορείες που ακολουθούν μέσα σε ένα σχολικό συγκρότημα είναι παράλληλες και αλληλοσυνδεόμενες για να υπάρξει ένα επιτυχές αποτέλεσμα. Καλλιεργήστε λοιπόν, όσο περισσότερο μπορείτε τα παραπάνω στοιχεία και εξασκείστε τον εαυτό σας, ώστε και εσείς να γίνετε καλύτεροι και τη ζωή σας να κάνετε ευκολότερη.


Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις 22/03/2019


Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2019

Η διαδικτυακή απομόνωση δεν αποτελεί λύση στη σημερινή εποχή.



 Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση


  Καθώς το διαδίκτυο έχει κυριαρχήσει σχεδόν αποκλειστικά στη ζωή μας,  είναι  πολλοί αυτοί που θεωρούν πως η καλύτερη λύση για την αυτοπροστασία μας είναι το να αποσυνδέσουμε τις συσκευές μας από την πρίζα και να ανεξαρτητοποιηθούμε.


      Προσοχή!  Δε μιλάμε για αυτούς και αυτές που πάσχουν από τεχνοφοβία,  αλλά  για ανθρώπους που είναι χρόνια εξοικειωμένοι με το διαδίκτυο.  Τι συνέπειες μπορεί να έχει μία τέτοια στάση για το άτομο στη σημερινή εποχή;  Μήπως η κατάληξη θα είναι χειρότερη τελικά από αυτή που θέλει να αποφύγει; Ένα είναι σίγουρο. Η έλλειψη πρόσβασης στο διαδίκτυο εν έτει 2019 ισοδυναμεί σχεδόν με ένα είδος αναπηρίας. Από τις υπηρεσίες  μέχρι την καθημερινή μας ζωή, πολλά πράγματα από όσα κάνουμε εξαρτώνται από το ίντερνετ. Τραπεζικές συναλλαγές, αναζήτηση χρήσιμων πληροφοριών για θέματα καθημερινότητας,  ενημέρωση για τα τοπικά και παγκόσμια τεκταινόμενα  ακόμη και γνωριμία με εν δυνάμει συντρόφους.

Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2019

Η αρχή της διόρθωσης κατά 50% πλέον δεν αρκεί


Tου Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Στο χρηματιστήριο, όπως και σε όλες τις επενδύσεις, είναι κοινό μυστικό πως σε όσο καλύτερη τιμή βρεις τον επιθυμητό στόχο τόσο μεγαλύτερα θα είναι τα μελλοντικά κέρδη. Και για να το πετύχεις αυτό ιδιαίτερα σε μετοχές αξίας χρειάζεται το κατάλληλο τάιμινγκ.

 Η βιβλιογραφία αναφέρει ότι πρέπει κανείς να περιμένει μία διόρθωση κατά 50% και από εκεί και πέρα ανάλογα να κρίνει, αν θα κρατήσει  στάση ουδέτερη ή θα συνεχίσει τις αγορές.  Κατά την άποψή μου, μέσα από τα παραδείγματα των τελευταίων ετών ίσως θα πρέπει να αναθεωρηθεί αυτό το ποσοστό από το 70% και πάνω. Σε χώρες όπως η Ελλάδα, που οι χρηματιστηριακές αγορές άγονται και φέρονται ανάλογα με τις διαθέσεις των βραχυπρόθεσμων κεφαλαίων, έχουμε παρατηρήσει πως οι διορθώσεις μπορεί να φτάσουν και το 90%. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τι συνέβη το 2001, το 2012, το 2015 και τα λοιπά. Κάτι αντίστοιχο όμως ισχύει και στην Αμερική. Πάρα πολλά παραδείγματα ιδιαίτερα από τον κλάδο της λιανικής, που έχει πληγεί τελευταία, αλλά και από τον ενεργειακό τομέα, με την πρόσφατη κρίση του πετρελαίου, αποδεικνύουν πως πρέπει κανείς να έχει πολύ μεγάλη υπομονή και εσωτερική αντοχή ώστε να μην μπεις νωρίς στο πλοίο.

Πρόσφατα, παρόμοια κίνηση μπορεί να συναντήσει κανείς στις μετοχές του Χονγκ Κονγκ και της Κίνας που λόγω των συνομιλιών και των διαφωνιών με τον Πρόεδρο της Αμερικής,  χτυπήθηκαν ανηλεώς. Όπως ήταν λογικό, η αντίδραση που είχαν ήταν ανάλογη του ελατηρίου, όταν οι φόβοι αποδείχτηκαν υπερβολικοί. Δεν πρέπει να ξεχνάμε γενικά, ότι οι άνθρωποι επηρεάζονται από την ψυχολογία των διπλανών τους με μαζικό τρόπο. Ορισμένοι θα σκοτώσουν όσο και όσο τις μετοχές τους την ώρα που θα έπρεπε να αγοράζουν, ενώ οι αδαείς θα πληρώσουν όσο και όσο να αγοράσουν μία μετοχή που βρίσκεται στα ουράνια.

Τα μυστικά είναι δύο:

 - Μελέτη και στόχευση των μετοχών αξίας
-  Διακράτηση ρευστού για τοποθέτηση τη σωστή στιγμή

Όταν έρθει λοιπόν η ώρα της πτώσης, μην βιαστείτε. Μην ξεχνάτε πως και το κρασί θέλει τον χρόνο του για να ευδοκιμήσει…

Παρακάτω ακολουθούν κάποια παραδείγματα:

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2019

Η ομορφιά της ζωής βρίσκεται στην απλότητα


Του Κοτζιάμπαση Μιλτιάδη

 Μία από τις μεγαλύτερες μάστιγες της εποχής μας, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια της κρίσης, είναι το άγχος που κατακλύζει όλο και περισσότερους ανθρώπους με καθημερινό ψυχικό και σωματικό κόστος το οποίο θα γίνει πιο εμφανές τα επόμενα χρόνια.

Φυσικά, δεν μιλούμε για το δημιουργικό άγχος, αυτό που  εξωθεί τον άνθρωπο στην πρόοδο και στην εξέλιξη, αλλά για εκείνο που πηγάζει από την καθημερινή επαγγελματική ανασφάλεια, την έλλειψη οικογενειακής θαλπωρής ή  ακόμη και της βιοποριστικής κάλυψης των βασικών αναγκών μας. Σαφέστατα αναφερόμαστε σε ζητήματα που είναι πολύ δύσκολο με την παρέμβαση τού “από μηχανής Θεού” να αντιμετωπιστούν σε σύντομο χρονικό διάστημα.  Ωστόσο είναι στο χέρι μας να κρατήσουμε στάση θετική και να παλέψουμε ώστε να βελτιώσουμε τα σημεία εκείνα στη ζωή, που μας προκαλούν δυσάρεστα συναισθήματα.

Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2019

Τα τρία γνωρίσματα του επιτυχημένου ηγέτη

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Η ηγεσία από τον μικρότερο οργανισμό έως τη διοίκηση μιας χώρας, απαιτεί πολλά και ποικίλα ταλέντα, εσωτερικές αντοχές, υπομονή και επιμονή στη στοχοθεσία που τέθηκε από όποιον ή όποια αναλαμβάνει αυτό το δύσκολο έργο. Κατά την άποψή μου, και παρά τις διαφορές που μπορεί να υπάρχουν ανάλογα με την περίπτωση, το άτομο που θέλει να τραβήξει μπροστά πρέπει να διέπεται από τρία βασικά χαρακτηριστικά: συμμετοχικότητα, δικαιοσύνη και πυγμή.

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2018

Αφήστε τα παιδιά να νιώσουν την έλλειψη!


Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Δεν είναι τυχαίο πως κάποια από τα μεγαλύτερα δημιουργήματα της καλλιτεχνικής διανόησης έχουν γραφτεί και δημοσιευτεί σε καιρούς πονεμένους όπου οι άνθρωποι υπέφεραν από ελλείψεις παντός είδους.

 Σήμερα παρόμοιες καταστάσεις μπορεί να συναντήσει κανείς σε χώρες του Τρίτου Κόσμου και σε κάποιες της Λατινικής Αμερικής. Οι δυτικές κοινωνίες, καλώς ή κακώς, χαρακτηρίζονται από επάρκεια υλικών αγαθών και κατανάλωση,  η οποία έχει θετικό αντίκτυπο μόνο όταν δεν καταλήγει σε υπερβολή που τη μετατρέπει σε υπερκατανάλωση. 


Είναι χαρακτηριστικό πως ακόμα και στην Ελλάδα της κρίσης οι δαπάνες των νοικοκυριών που αφορούσαν παιχνίδια και άλλα προϊόντα που έχουν σχέση με τα παιδιά παρέμειναν σταθερές ή παρουσίασαν πολύ μικρότερη πτώση από άλλους αντίστοιχους τομείς της οικονομίας. Είναι λογικό και φυσικό ο κάθε ένας και η κάθε μία από εμάς να επιζητεί το καλύτερο δυνατό μέλλον για τους απογόνους του και να θέλει να προσφέρει στα παιδιά του τα καλύτερα εφόδια. Ωστόσο,  εδώ καιροφυλακτεί ένας κίνδυνος.  Η απουσία της έλλειψης!


Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2018

Οι Επιτυχίες δικές μου, τα Λάθη μου δικά σας...


   Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

   Όλοι και όλες γνωρίζουμε πως η ιστορία προχωρά και η ανθρωπότητα προοδεύει συνεχώς. Η Πρόοδος όμως αυτή δεν είναι γραμμική και δεν ακολουθεί πάντα ανοδική πορεία. Για να φτάσουμε στο σημείο που είμαστε σήμερα έγιναν πολλά λάθη, άλλοτε αναστρέψιμα και άλλοτε όχι.

    Στην Ελλάδα όλη η κοινωνία είναι διαρθρωμένη  στην αποποίηση ευθυνών και στην αποποίηση κατά περίπτωση του λάθους. Ακόμα και το εκπαιδευτικό μας σύστημα, που συνεχίζει να πραγματεύεται σε όλες του τις βαθμίδες με πολιτικές και φιλοσοφίες του προηγούμενου αιώνα, δαιμονοποιεί το λάθος  και κάνει τους μαθητές και μαθήτριες να νιώθουν πραγματικά  ότι πατούν στο κενό σε κάθε τους απάντηση.

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2018

Τα παραμύθια δεν μπορούν να έχουν πάντα ευτυχισμένο τέλος

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση


  Θα ξεκινήσουμε το σημερινό άρθρο με ένα ρητό γνωστό εδώ και πολλά χρόνια. Καπιταλισμός δίχως χρεοκοπία, είναι παράδεισος δίχως κόλαση. Η περίπτωση της Folli Follie είναι σίγουρα μια πονεμένη και δύσκολη κατάσταση.  Δεν είναι όμως η μοναδική στην ιστορία. Το αντίθετο, είναι μία από τις πολλές που μπορεί να εντοπίσει κανείς στην πορεία των χρηματιστηρίων, με κυρίαρχο το σκάνδαλο της Enron που συγκλόνισε την Αμερική…


ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

Αρχειοθήκη ιστολογίου