Θάρρος, δικαιοσύνη, μετριοπάθεια, σοφία

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση
ΠΕ 70

Υποδιευθυντή στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Καρύστου

Πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο "Η τέχνη των Στωικών" του John Sellars. Το βιβλίο αφορά κυρίως τον Σενέκα, τον Μάρκο Αυρήλιο και τον Επίκτητο, αλλά το φιλοσοφικό ρεύμα αυτό αφορά φυσικά και έχει τις ρίζες του σε κάποιους από τους πιο γνωστούς αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, που είχαν καταλάβει από την αρχή πως ο άνθρωπος για να είναι ευτυχισμένος πρέπει να κυριαρχήσει στα συναισθήματά του και κυρίως σε αυτά που έχουν αρνητική χροιά. Σε αντίθεση με το τι πιστεύουν οι περισσότεροι, η άποψή τους ήταν πως ο άνθρωπος είναι κυρίως κοινωνικό ον και κάνοντας κινήσεις που ωφελούν τον ίδιο, στο τέλος προσβλέπει στο καλό ολόκληρης της κοινωνίας.

Ταυτόχρονα στους ρωμαϊκούς χρόνους επειδή πολλοί από αυτούς ήταν συγκλητικοί ή βρίσκονταν σε θέσεις εξουσίας, ήρθαν σε σύγκρουση με αυτοκράτορες και λόγω της σταθερής και ακέραιης στάσης τους θυσίασαν πολλές φορές ακόμα και τη ζωή τους για τα πιστεύω τους.

Σύμφωνα λοιπόν με την παραπάνω φιλοσοφική αρχή ένας ηγέτης αλλά και ένας άνθρωπος γενικά στη ζωή του πρέπει να διέπεται από τέσσερις βασικές αρχές. Παρακάτω θα παραθέσουμε αυτές τις αρχές και θα προσπαθήσουμε να τις ερμηνεύσουμε με σύντομο αλλά περιεκτικό τρόπο, όπως τις βλέπουμε εμείς από τη δική μας σκοπιά.

Καμία ανοχή στο φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση
Εκπαιδευτικού ΠΕ 70


Στις 6 Μαρτίου ήταν η παγκόσμια ημέρα κατά της ενδοσχολικής βίας. Μία ημέρα εξόχως σημαντική που δεν πρέπει να παραβλέπουμε τη σπουδαιότητά της στην εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας μας και των σχολείων μας.

Τα τελευταία χρόνια γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στο παραπάνω φαινόμενο και αναλαμβάνονται δράσεις από τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, τους γονείς, τις διευθύνσεις εκπαίδευσης, αλλά και την Πολιτεία. Πριν μιλήσουμε για τους τρόπους που μπορεί να αντιμετωπίσει κανείς τέτοιες καταστάσεις, θα πρέπει να γίνει αναφορά σε δύο σημαντικά σημεία:

Τα φαινόμενα βίας στον χώρο του σχολείου δεν είναι κάτι καινούριο. Υπήρχαν από πάντα, απλά η βαρύτητα που δίνονταν σε αυτά δεν ήταν μεγάλη. Την ίδια στιγμή τα ερεθίσματα των παιδιών έχουν πολλαπλασιαστεί μέσα από τις οθόνες, με αποτέλεσμα πολλές φορές να τους περνάει ασυνείδητα η βία στην ψυχοσύνθεσή τους.

Δεύτερο σημείο στο οποίο θέλω να σταθώ είναι στο τι αποτελεί πραγματικά bullying. Όταν βρισκόμαστε σε ένα κλειστό χώρο με πολλά άτομα, είναι λογικό να υπάρχουν διαφωνίες. Αυτό όμως δεν αποτελεί σχολικό εκφοβισμό, όπως πολλοί άνθρωποι νομίζουν. Ο τελευταίος αφορά μία επαναλαμβανόμενη κατάσταση η οποία κάνει τη ζωή του παιδιού πραγματική κόλαση. Πρόκειται για συνεχόμενες βιαιοπραγίες, σωματικές και λεκτικές είτε με φυσική παρουσία είτε μέσω του διαδικτύου πλέον, οι οποίες επιβαρύνουν σε τέτοιο βαθμό τον ψυχισμό του παιδιού παρουσιάζοντας τάσεις απομόνωσης, εγκατάλειψης, μειωμένης σχολικής επίδοσης και σε ακραίες μορφές ακόμα και αυτοκτονίας.

Η προσοχή μας λοιπόν πρέπει να στραφεί στο πώς θα προλάβουμε καταστάσεις, ώστε κανένα παιδί να μην παρουσιάσει τα παραπάνω συμπτώματα. Μερικές χρήσιμες συμβουλές παρατίθενται παρακάτω:

Μία καλή λύση είναι το σχολείο να υιοθετήσει τους μαθητές ειρηνοποιούς-διαμεσολαβητές. Πρόκειται για παιδιά που έχουν υψηλό το αίσθημα της ενσυναίσθησης, διακρίνονται από ουδετερότητα και αμεροληψία, μπορούν να κρατήσουν μυστικά και παραμένουν πιστοί και συγκεντρωμένοι στο έργο τους. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται μία μεγαλύτερη αντικειμενικότητα κατά την αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων με αποτέλεσμα το σχολείο και οι εκπαιδευτικοί να έχουν μία πιο καθαρή εικόνα των γεγονότων.

Από εκεί και πέρα στόχος των σχολείων και των εκπαιδευτικών είναι η καλλιέργεια κλίματος κατά της ενδοσχολικής βίας, να διατρέχει ολόκληρη τη χρονιά και όχι μόνο ένα δίωρο μία φορά το χρόνο. Υπάρχουν πολλές δράσεις μέσα από τις οποίες τα παιδιά μπορούν να ενισχύσουν τις επικοινωνιακές και συναισθηματικές δεξιότητές τους, να μάθουν να σέβονται τη διαφορετικότητα και να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους.

Δημιουργήστε κανόνες κατανοητούς και εύκολα πραγματοποιήσιμους μαζί με τα παιδιά.

Δημιουργήστε θεατρικές παραστάσεις ή ταινίες, αξιοποιήστε τη δραματοποίηση στο έπακρο, ώστε τα παιδιά να καταλάβουν το πραγματικό νόημα της συνεργασίας μέσα από την πολυπλοκότητα των χαρακτήρων τους.

Η εικονογράφηση και συγγραφή παραμυθιών θα μπορούσε να βοηθήσει πολύ προς αυτή την κατεύθυνση, καθώς μέσα από αυτή τη διαδικασία θα μπορούσαν να δημιουργηθούν σλόγκαν για αφίσες οι οποίες να αναρτηθούν στο σχολείο.

Ο κάθε εκπαιδευτικός οργανισμός μπορεί να ακολουθήσει διάφορες πολιτικές και να δημιουργήσει μία διακήρυξη η οποία θα γίνει γνωστή σε όλους τους μαθητές και όλους τους γονείς και η οποία θα τηρείται απαρέγκλιτα.

Από όλα τα παραπάνω γίνεται κατανοητό λοιπόν πως ο στόχος είναι η πρόληψη των καταστάσεων και σε δεύτερη φάση η αντιμετώπισή τους. Ο νους και η προσοχή των εκπαιδευτικών δεν είναι στραμμένη πλέον μόνο στα μαθήματα. Κάθε μέρα δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό και σε μεγάλο βαθμό πλέον επιτελούν τον ρόλο κοινωνικού λειτουργού. Να ξέρετε πως από εμάς δεν θα υπάρχει ποτέ καμία ανοχή στα φαινόμενα σχολικής βίας. Αυτός είναι και ο στόχος των επιμορφώσεων και των ημερίδων που παρακολουθούμε, ώστε να είμαστε κατάλληλα προετοιμασμένοι για να ανταπεξέλθουμε στον σύνθετο και πολύ σημαντικό ρόλο μας. 

Η πολιτική και το χρηματιστήριο είναι αδέρφια…

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Είναι αλήθεια, πως όλοι οι άνθρωποι που ασχολούνται με τις αγορές έχουν μια έμφυτη απέχθεια για τα τερτίπια των πολιτικών σε παγκόσμιο επίπεδο. Από την άλλη, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός πως με μία τους φράση μπορούν να γκρεμίσουν ή να ανυψώσουν χρηματιστήρια.

Όταν το καράβι μπάζει νερά, αλλάξτε καράβι…

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Ο σπουδαιότερος επενδυτής στον κόσμο, ο Warren Buffett, αναφέρει στο βιβλίο με τίτλο "τα δοκίμια του Warren Buffett" την εξής έκφραση: "Όταν το καράβι μπάζει νερά και είναι γεμάτο τρύπες, μην προσπαθήσετε να τις βουλώσετε, απλά αλλάξτε καράβι!". Κατά την άποψή μου, κρύβεται μεγάλη δόση αλήθειας σε αυτή τη ρήση και μπορούμε να ισχυριστούμε ότι ισχύει σε επίπεδο, όχι μόνο οικονομικό, αλλά και ευρύτερα κοινωνικό.

Θα προσπαθήσουμε να παραθέσουμε παρακάτω κάποια παραδείγματα από διάφορες πτυχές του κοινωνικοοικονομικού γίγνεσθαι που επαληθεύουν τα παραπάνω.

Mία είναι η ουσία, ανακαλύψτε την πληροφορία

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

ΠΕ 70

Υποδιευθυντή στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Καρύστου

Όπως όλοι γνωρίζουμε, ζούμε στην εποχή της πληροφορίας.  Η επιτυχία στη ζωή μας και η μετέπειτα πορεία μας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το αν θα ανακαλύψουμε πρώτοι-ες χρήσιμες πληροφορίες οι οποίες θα επηρεάσουν τους ανθρώπους και το κοινωνικό σύνολο γενικότερα.

Μεγαλύτερο πλεονέκτημα από την αναζήτηση & ενσωμάτωση πληροφοριών στη διδακτική-μαθησιακή διαδικασία είναι ο τεράστιος όγκος πληροφοριών στον οποίο ο κάθε μαθητής-τρια χωρίς ιδιαίτερο  κόστος μπορεί να έχει πλέον πρόσβαση.  Επιπλέον, φεύγουμε από το μοντέλο του παντογνώστη και αλάνθαστου δασκάλου και περνάμε στο πρότυπο ενός εκπαιδευτικού ο οποίος δείχνει στο μαθητικό δυναμικό πώς να αναζητά και πώς να κρίνει τις πληροφορίες που βρίσκει στο διαδίκτυο.

Η αργία είναι η μητέρα όλων των κακών

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

ΠΕ 70

Υποδιευθυντή στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Καρύστου

Από την αρχαία Ελλάδα είχε γίνει ακόμα κατανοητό πως όποιος και όποια κάθεται χωρίς να κάνει κάτι χρήσιμο στη ζωή του ρέπει προς την κακοήθεια.

  Στις μέρες μας αυτό το φαινόμενο έχει γιγαντωθεί ακόμα περισσότερο, αφού η ανεργία μαστίζει μεγάλο μέρος του πληθυσμού και κυρίως τους νέους ανθρώπους που έχουν χάσει το νόημα της δημιουργίας και της ζωής, καθώς η χώρα που ζουν δεν τους προσφέρει τις ανάλογες δυνατότητες. Έτσι συναντάμε πολλές περιπτώσεις κατά τις οποίες γίνεται συνήθεια της ζωής το ξενύχτι, ο καφές και άλλες παρεμφερείς δραστηριότητες, οι οποίες επιδοτούνται κυρίως από τις συντάξεις των παππούδων ή από άλλα έσοδα που προέρχονται όμως και πάλι από το οικογενειακό περιβάλλον. Το πρόβλημα επιδεινώνεται ακόμα περισσότερο, μιας και θεωρούμε “μπανάλ” το να εργαστούμε σε οποιαδήποτε δουλειά, όση ανάγκη και να έχουμε. Ο τρυφηλός βίος των προηγούμενων δεκαετιών με τα δανεικά έχει εντυπωθεί βαθιά μέσα μας και αυτό δεν αλλάζει εύκολα! 

Φυσικά, όλα τα παραπάνω μπορούμε να τα διαπιστώσουμε και οι ίδιοι όταν περάσουμε ένα μακρύ διάστημα απραξίας το οποίο τελικά στο τέλος μας αποχαυνώνει και μας κάνει νωθρούς-ές. Κάποιες μέρες άδειας είναι απαραίτητες για κάθε άνθρωπο και μάλιστα καλό είναι να μοιράζονται μέσα στο έτος σε πολλά διαστήματα.  Οι πολλές μέρες όμως και μάλιστα για συνεχόμενο διάστημα δεν σημαίνει πως μας προσφέρουν κάτι παραπάνω. Αντίθετα, πολλές φορές μπορεί να προκαλέσουν άγχος και ανυπομονησία. Δεν θα επεκταθώ στην περίοδο προσαρμογής που είναι απαραίτητη για να επανέλθει κανείς στους φυσιολογικούς ρυθμούς.

Τι μπορούμε να κάνουμε λοιπόν; Βρείτε αντικείμενα να ασχοληθείτε και να δημιουργήσετε. Κάντε γυμναστική, γράψτε ένα βιβλίο, δουλέψτε οπουδήποτε, έτσι ώστε να εκτιμήσετε τις αξίες της αργίας δεόντως και να μην αποτελέσει αυτή τροχοπέδη για την ψυχολογία και τη ζωή σας.

Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις 27/09/2019

Προετοιμαστείτε για τη συνάντησή σας με την τύχη

  Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Το σημερινό άρθρο αφορά δύο έννοιες που ουσιαστικά καθορίζουν την πορεία της ζωής μας. Την προετοιμασία και την τύχη. Όλοι και όλες μας τις έχουμε συναντήσει πολλές φορές και έχουμε προβεί σε καθοριστικές επιλογές ζωής με βάση αυτές.

Φαινομενικά, μιλάμε για δύο πράγματα ξεχωριστά. Στην πραγματικότητα όμως, δεν είναι έτσι. Η επιτυχία στη ζωή μας καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από το πόσο θα συνυπάρχουν μεταξύ τους και από το πόσο θα μπουν σε έναν αέναο χορό που θα ρυθμίσει τη μοίρα μας.

Θα έχετε ακούσει πολλές φορές την έκφραση: "η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς".

Ένα χελιδόνι δε φέρνει την άνοιξη

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Πολλές είναι οι μέρες που αναρωτιέμαι γιατί να είναι τόσα τα δεινά που μαστίζουν αυτή την πανέμορφη χώρα, γιατί η κακοδαιμονία μας συνεχίζεται επί χρόνια και γιατί δεν γίνεται τίποτα για να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Πλησιάζοντας σε άλλη μία εκλογική αναμέτρηση, είναι λογικό αυτές οι απορίες μου να εντείνονται και θα ήθελα να μοιραστώ κάποιες σκέψεις μου μαζί σας.

 Ξεκινώντας έχω την εντύπωση πως δεν καταφέραμε ποτέ να ωριμάσουμε σαν έθνος μετά την απελευθέρωσή μας και το ξεκίνημα της νέας ελληνικής ιστορίας. Ο τρόπος που είχαμε μάθει να ζούμε και να δουλεύουμε (είναι πολλά τα 400 χρόνια σκλαβιάς όντως), να σκεφτόμαστε και να αντιδρούμε στις καταστάσεις,  αφομοιώθηκε κατά μία έννοια μέσα μας και τελικά κατέστη πολύ δύσκολο να επιτευχθεί μία δημιουργική επανεκκίνηση.

Οι Τέσσερις τύποι ανθρώπου που καταστρέφουν τις επενδύσεις στην Ελλάδα

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Το να αποφασίσει κάποιος ή κάποια να πάρει μέρος στο επενδυτικό μέλλον της χώρας που ονομάζεται Ελλάδα αποτελεί μία απόφαση  που θα τον/την σημαδέψει σε ολόκληρη τη ζωή του/της.  Οποιαδήποτε πρόβλεψη  για τον χρόνο, τα κεφάλαια  και τις μελλοντικές αποδόσεις είναι εκ των πραγμάτων ριψοκίνδυνη και εναπόκειται στις ιδιαιτερότητες που παρουσιάζει η οικονομική και πολιτική κατάσταση της χώρας.

  Πολλές φορές οι Ελληνίδες και οι Έλληνες συνηθίζουν να λένε την αγαπημένη τους φράση  "Για όλα φταίει το κράτος". Αλήθεια όμως, από ποιους αποτελείται αυτό το κράτος;  Ποιοι ψηφίζουν τους κυβερνώντες και ποιανού μικρογραφία είναι η Βουλή;  Είναι λογικό και επακόλουθο σε μία Δημοκρατία να υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα τα οποία εκπροσωπούνται με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο πολιτικά.  Αυτός άλλωστε είναι και ο σκοπός του πολιτεύματος τούτου,  αλλά και η μεγάλη του επιτυχία, καθώς μέσω της πλειοψηφίας μπορεί να παρθεί τελικά μία απόφαση και να αποφευχθούν τα συμπτώματα αναρχίας που θα οδηγούσαν σε καταστάσεις ζούγκλας.  Ακόμα και αυτό το αυτονόητο όμως στη χώρα μας δεν θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ.  Οι μειοψηφίες πολλές φορές καταλήγουν στο να πραγματοποιείται ουσιαστικά το δικό τους  επιβάλλοντας τις απόψεις τους   με οποιοδήποτε τρόπο.  Μέσα σε αυτή την κατάσταση πολλοί βρίσκουν την ευκαιρία για ποικίλους λόγους να αποτελέσουν τροχοπέδη στη μελλοντική και μόνη  ελπιδοφόρα πηγή ανάπτυξης της χώρας: ΤΙΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ.

 Στο σημερινό άρθρο διακρίνουμε τέσσερις κατηγορίες ανθρώπων οι οποίοι κατά κύριο λόγο θέτουν εμπόδια στην επενδυτική πρωτοβουλία. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως δεν υπάρχουν και άλλοι. Θα μου επιτρέψετε να επικεντρωθώ όμως στους βασικότερους.

 Μελετώντας λοιπόν κανείς τις αποτυχημένες κατά καιρούς επενδυτικές προσπάθειες στον ελλαδικό χώρο καταλήγει στο συμπέρασμα πως οι βασικότεροι αρνητές των επενδύσεων είναι τα λαμόγια,  οι κομματικοί εγκάθετοι,  οι ιδεαλιστές  και, θα μου επιτρέψετε να χρησιμοποιήσω την έκφραση, "οι αγαθιάρηδες".

Ας εξετάσουμε όμως αναλυτικότερα μία-μία τις παραπάνω κατηγορίες:

Ο κόσμος όπως τον ξέρετε αλλάζει

Toυ Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε ένα συνοθύλευμα αλλαγών το οποίο επηρεάζει ποικιλοτρόπως τη ζωή μας. Χιλιάδες από αυτές μικρές ή μεγάλες μας σφυροκοπούν κάθε μέρα και οι προκλήσεις αυξάνονται συνεχώς. 

Τρεις κατά την άποψή μου είναι οι  πιο σημαντικές οι οποίες θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό και τη μελλοντική πορεία του κόσμου. Ανάμεσα στη χρονική μετάβαση από την παλιά κατάσταση στη νέα, αυτοί και αυτές που θα καταφέρουν να προσαρμοστούν θα έχουν και τις περισσότερες ελπίδες για μία λαμπρή πορεία στο μέλλον. Οι αρνητές και οι λάτρεις του παρελθόντος, σαφέστατα μπορούν για ένα διάστημα να μείνουν στην επιφάνεια, αλλά κάποια στιγμή το αναπόφευκτο τέλος θα τους οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην εξαΰλωση. Ποια είναι όμως η τριπλέτα αυτή των αλλαγών; 

Σε πρώτη φάση θα αναφερθούμε σε αυτή που έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας. Δεν είναι άλλη από την πληροφορία! Η τελευταία παρέχει δύναμη, εξουσία, πρόσβαση στις οικονομικές παροχές και φυσικά επαγγελματική υπεροχή σε όσους-ες καταφέρνουν να την ανακαλύψουν πρώτοι και να την αξιοποιήσουν επαρκώς. Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν οι νέοι άνθρωποι και οι παλαιότεροι να εκπαιδευτούν ώστε να αποκτήσουν αυτή τη δεξιότητα. Φυσικά αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς προσπάθεια. Έτοιμη τροφή δεν υπάρχει πουθενά! Μπορεί πλέον να μη χρειάζεται να αποστηθίσει κανείς τόμους βιβλίων ή να τρέχει στις βιβλιοθήκες του κόσμου, όμως το να διαχωρίσει κάποιος-α πληροφορίες σε έναν ωκεανό ειδήσεων, άλλοτε ψευδών κι άλλοτε αληθινών, απαιτεί ποσά ενέργειας που ίσως ξεπερνούν και αυτά της απομνημόνευσης. Το σίγουρο λοιπόν είναι πως η επανάσταση της πληροφορίας, επακόλουθο της επανάστασης του διαδικτύου θα αλλάξει τον κόσμο και την εργασία με τη μορφή που ξέραμε ως τώρα. Η μετάβαση αυτή έχει αρχίσει να συντελείται ήδη ειδικά στις πολύ προηγμένες χώρες του δυτικού κόσμου. 

Ο δεύτερος παράγοντας ανατροπής των δεδομένων της ζωής μας, πιθανότατα θα είναι η εισροή των ρομπότ και της τεχνητής νοημοσύνης σε όλες τις πτυχές της καθημερινότητάς μας. Και ενώ μέχρι σήμερα οι περισσότερες δουλειές απαιτούν ανθρώπινη παρουσία, δεν είναι καθόλου βέβαιο πως αυτό θα συνεχίσει να συμβαίνει και στο μέλλον. Πολλές επιφυλάξεις και φόβοι έχουν εκφραστεί για μία πιθανή απώλεια θέσεων που θα προσεγγίσει μεγάλα επίπεδα ή μία απώλεια ελέγχου κυριαρχίας μας από τα ίδια τα δημιουργήματά μας. Ωστόσο οι απόψεις διίστανται, καθώς αναμφίβολα πολλοί τομείς της ζωής μας θα διευκολυνθούν. Υπάρχουν και εκείνοι και εκείνες που υποστηρίζουν πως μέσα από τη στάχτη των χαμένων θέσεων εργασίας θα αναγεννηθούν νέες, όπως ακριβώς ο φοίνικας ξεπετάγεται μέσα από τις στάχτες του. Ουδείς γνωρίζει λοιπόν με ακρίβεια πώς θα εξελιχθεί ο τομέας αυτός στο μέλλον, αν και φαίνεται τα τελευταία χρόνια να επεκτείνεται διαρκώς. Σε κάθε περίπτωση οι αλλαγές που θα επιφέρει στον τρόπο ζωής μας θα είναι πραγματικά συνταρακτικές. 

Τελευταία, αλλά όχι λιγότερο σημαντική από τις υπόλοιπες είναι η λεγόμενη κλιματική αλλαγή. Αν τα δύο παραπάνω αφορούν κυρίως στην καθημερινότητά μας και την εργασία μας, αυτή ίσως καθορίσει ακόμα και το κατά πόσο ποιοι-ες θα μπορέσουν να επιβιώσουν. Παρότι υπάρχει πληθώρα αρνητών, τα ερευνητικά και δορυφορικά δεδομένα είναι αμείλικτα. Ίσως οι παράγοντες που οδηγούν σε αυτή να διαφέρουν μεταξύ τους και να αφορούν την κλίση της γης, τις ηλιακές εκλάμψεις ή τις δραστηριότητες του ανθρώπου που επηρεάζουν το περιβάλλον. Ας μην ξεχνάμε πως τεράστια ποσά ενέργειας, που συσσωρεύτηκαν σε εκατομμύρια χρόνια, εκλύονται με τρελούς ρυθμούς στο περιβάλλον! Δεν μπορούμε όμως να αρνηθούμε και να εθελοτυφλούμε λέγοντας πως δεν συμβαίνει τίποτα. Σαφέστατα, καλό είναι να αναληφθούν δράσεις, ώστε, εάν αυτό συμβαίνει εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας και σε όποιο βαθμό αυτό είναι πλέον δυνατό, να αντιμετωπιστεί. Σε κάθε άλλη περίπτωση, εφόσον αυτή συντελείται λόγω κάποιας επιρροής που δεν είναι στο χέρι μας να ελεγχθεί, τότε το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προετοιμαστούμε, όσο γίνεται καταλληλότερα, ώστε να αντιμετωπίσουμε έναν ενδεχόμενο Αρμαγεδώνα που πολύ πιθανό είναι να οδηγήσει σε πολέμους εξαιτίας της λειψυδρίας, ξηρασίας ή κι ακόμη λόγω του ερχομού μιας νέας εποχής των παγετώνων. Πολλά μοντέλα δείχνουν πως, αν αντιστραφεί η πορεία του ρεύματος του Μεξικού, δεν είναι διόλου απίθανο να βιώσουμε μία αντίστοιχη κατάσταση σαν αυτή που συνέβη πριν 150.000 χρόνια. 

Γενικά και κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω πως το θέμα δεν είναι να τρομάξουμε τον κόσμο ή να καταστροφολογήσουμε. Ωστόσο μία παθητική στάση, θα μπορούσε κάλλιστα να μας οδηγήσει σε επικίνδυνες ατραπούς. Το να προλαβαίνει κανείς τις καταστάσεις δείχνει μία ικανότητα η οποία είναι διαχρονική και όσες ανατροπές και να έρθουν δεν πρόκειται να χαθεί ποτέ, απλά θα αλλάζει μορφές. Άλλωστε, το είχε πει ο Ηράκλειτος: “Τα πάντα ρει” . Αλίμονο λοιπόν σε αυτόν και αυτήν που δε θα μπορέσει να προσαρμοστεί...

Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις 29/03/2019

Η διαδικτυακή απομόνωση δεν αποτελεί λύση στη σημερινή εποχή.

 Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

  Καθώς το διαδίκτυο έχει κυριαρχήσει σχεδόν αποκλειστικά στη ζωή μας,  είναι  πολλοί αυτοί που θεωρούν πως η καλύτερη λύση για την αυτοπροστασία μας είναι το να αποσυνδέσουμε τις συσκευές μας από την πρίζα και να ανεξαρτητοποιηθούμε.

      Προσοχή!  Δε μιλάμε για αυτούς και αυτές που πάσχουν από τεχνοφοβία,  αλλά  για ανθρώπους που είναι χρόνια εξοικειωμένοι με το διαδίκτυο.  Τι συνέπειες μπορεί να έχει μία τέτοια στάση για το άτομο στη σημερινή εποχή;  Μήπως η κατάληξη θα είναι χειρότερη τελικά από αυτή που θέλει να αποφύγει; Ένα είναι σίγουρο. Η έλλειψη πρόσβασης στο διαδίκτυο εν έτει 2019 ισοδυναμεί σχεδόν με ένα είδος αναπηρίας. Από τις υπηρεσίες  μέχρι την καθημερινή μας ζωή, πολλά πράγματα από όσα κάνουμε εξαρτώνται από το ίντερνετ. Τραπεζικές συναλλαγές, αναζήτηση χρήσιμων πληροφοριών για θέματα καθημερινότητας,  ενημέρωση για τα τοπικά και παγκόσμια τεκταινόμενα  ακόμη και γνωριμία με εν δυνάμει συντρόφους.

Η ομορφιά της ζωής βρίσκεται στην απλότητα

Του Κοτζιάμπαση Μιλτιάδη

 Μία από τις μεγαλύτερες μάστιγες της εποχής μας, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια της κρίσης, είναι το άγχος που κατακλύζει όλο και περισσότερους ανθρώπους με καθημερινό ψυχικό και σωματικό κόστος το οποίο θα γίνει πιο εμφανές τα επόμενα χρόνια.

Φυσικά, δεν μιλούμε για το δημιουργικό άγχος, αυτό που  εξωθεί τον άνθρωπο στην πρόοδο και στην εξέλιξη, αλλά για εκείνο που πηγάζει από την καθημερινή επαγγελματική ανασφάλεια, την έλλειψη οικογενειακής θαλπωρής ή  ακόμη και της βιοποριστικής κάλυψης των βασικών αναγκών μας. Σαφέστατα αναφερόμαστε σε ζητήματα που είναι πολύ δύσκολο με την παρέμβαση τού “από μηχανής Θεού” να αντιμετωπιστούν σε σύντομο χρονικό διάστημα.  Ωστόσο είναι στο χέρι μας να κρατήσουμε στάση θετική και να παλέψουμε ώστε να βελτιώσουμε τα σημεία εκείνα στη ζωή, που μας προκαλούν δυσάρεστα συναισθήματα.

Τα τρία γνωρίσματα του επιτυχημένου ηγέτη

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Η ηγεσία από τον μικρότερο οργανισμό έως τη διοίκηση μιας χώρας, απαιτεί πολλά και ποικίλα ταλέντα, εσωτερικές αντοχές, υπομονή και επιμονή στη στοχοθεσία που τέθηκε από όποιον ή όποια αναλαμβάνει αυτό το δύσκολο έργο. Κατά την άποψή μου, και παρά τις διαφορές που μπορεί να υπάρχουν ανάλογα με την περίπτωση, το άτομο που θέλει να τραβήξει μπροστά πρέπει να διέπεται από τρία βασικά χαρακτηριστικά: συμμετοχικότητα, δικαιοσύνη και πυγμή.

Οι Επιτυχίες δικές μου, τα Λάθη μου δικά σας...

   Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

   Όλοι και όλες γνωρίζουμε πως η ιστορία προχωρά και η ανθρωπότητα προοδεύει συνεχώς. Η Πρόοδος όμως αυτή δεν είναι γραμμική και δεν ακολουθεί πάντα ανοδική πορεία. Για να φτάσουμε στο σημείο που είμαστε σήμερα έγιναν πολλά λάθη, άλλοτε αναστρέψιμα και άλλοτε όχι.

    Στην Ελλάδα όλη η κοινωνία είναι διαρθρωμένη  στην αποποίηση ευθυνών και στην αποποίηση κατά περίπτωση του λάθους. Ακόμα και το εκπαιδευτικό μας σύστημα, που συνεχίζει να πραγματεύεται σε όλες του τις βαθμίδες με πολιτικές και φιλοσοφίες του προηγούμενου αιώνα, δαιμονοποιεί το λάθος  και κάνει τους μαθητές και μαθήτριες να νιώθουν πραγματικά  ότι πατούν στο κενό σε κάθε τους απάντηση.

Τα παραμύθια δεν μπορούν να έχουν πάντα ευτυχισμένο τέλος

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

  Θα ξεκινήσουμε το σημερινό άρθρο με ένα ρητό γνωστό εδώ και πολλά χρόνια. Καπιταλισμός δίχως χρεοκοπία, είναι παράδεισος δίχως κόλαση. Η περίπτωση της Folli Follie είναι σίγουρα μια πονεμένη και δύσκολη κατάσταση.  Δεν είναι όμως η μοναδική στην ιστορία. Το αντίθετο, είναι μία από τις πολλές που μπορεί να εντοπίσει κανείς στην πορεία των χρηματιστηρίων, με κυρίαρχο το σκάνδαλο της Enron που συγκλόνισε την Αμερική…

Οι δυσκολίες της ζωής μάς χαλυβδώνουν

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

  

Πολλές φορές έρχονται στιγμές στον βίο μας  η έκβαση των οποίων δεν είναι στο χέρι μας. Κανείς δεν μπορεί να τις προβλέψει, ανήκουν στην κατηγορία των λεγόμενων Μαύρων Κύκνων. Ο καθένας - η καθεμία λοιπόν από εμάς θα πρέπει να είναι κατάλληλα προετοιμασμένος τόσο ψυχολογικά όσο και σε όλους τους άλλους τομείς για το απρόσμενο γεγονός.

          

Δεν μπορούμε να αφήσουμε το ενεργειακό μέλλον του τόπου στο έλεος των μειοψηφιών...

Κοιτάμε Ευθεία Μπροστά…

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Η παρακάτω εικόνα είναι εξαιρετικά όμορφη…

Το οπτικό ζήτημα είναι τελείως υποκειμενικό και δεν μπορεί να τεθεί ως συζήτηση στη βάση για την ενεργειακή αυτάρκεια της χώρας.

Τη στιγμή που εκατοντάδες άτομα θα σταματήσουν να είναι στο ταμείο ανεργίας, να δουλεύουν γκαρσόνια ή να ψάχνουν στα σκουπίδια για φαγητό, θα φτιάξουν οικογένειες ενισχύοντας οικονομικά και δημογραφικά τον τόπο, ασχολούμαστε με πράγματα άνευ ουσίας. Βέβαια, δεν είναι εύκολο να έχουμε ενσυναίσθηση, ειδικά, αν έχουμε λύσει οι ίδιοι το βιοποριστικό μας πρόβλημα…

H ιστορία διδάσκει...

Πρόσφατα, έπεσε στα χέρια μου μια πηγή από ένα σχολικό βιβλίο που εξέταζε τα αίτια της πτώσης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Σταχυολογώντας λοιπόν τα σημαντικότερα σημεία, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποια στοιχεία και να καταλήξουμε σε κάποια συμπεράσματα...

Βρείτε τις ομοιότητες με την κατάρρευση της Ελλάδας…

Η παρακμή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας !

Από το δεύτερο μισό του 17ου αιώνα και ιδίως μετά το θάνατο του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς (1566) η Οθωμανική Αυτοκρατορία αρχίζει να παρακμάζει, για πολλούς λόγους που συνδέονται άμεσα με τη δομή και την οργάνωσή της.

Η κάμψη των κατακτήσεων από το δεύτερο μισό του 16ου αιώνα συντέλεσε και στην αποδυνάμωση του πνεύματος του ιερού πολέμου, που αποτελούσε τον πρωταρχικό λόγο ύπαρξης της αυτοκρατορίας και την πηγή έμπνευσης των μουσουλμάνων μαχητών.

Το πρόβλημα των δημοσίων οικονομικών:

Η ανάσχεση της καταχτητικής ορμής και η απώλεια εδαφών από το 17ο αιώνα είχαν ως συνέπεια τη μείωση των δημοσίων εσόδων. Η βιοτεχνία, επίσης, δεν μπόρεσε να εξελιχθεί σε βιομηχανία. Η χρήση από το 16ο αιώνα των νέων θαλάσσιων δρόμων μείωσε ή και εκμηδένισε τη σημασία των χερσαίων δρόμων και των λιμανιών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας για τη μεταφορά των αποικιακών προϊόντων από την Ανατολή. Εξάλλου, η εισροή χρυσού και αργύρου από την Αμερική επέφερε υποτίμηση του οθωμανικού νομίσματος.

Γιατί οι δάσκαλοι-ες είναι καλύτεροι επενδυτές από τους περισσότερους-ες…

Σε μια ανάλυση 20.000 επενδυτών που πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα στο Openfolio (μια διαδικτυακή πλατφόρμα, όπου οι επενδυτές μοιράζονται τις επενδύσεις τους ιδιωτικά και δημόσια) οι δάσκαλοι-ες είχαν κατά μέσο όρο τις καλύτερες αποδόσεις από κάθε άλλο επαγγελματία.

Σε μια περίοδο μετρήσεων 12 μηνών,που έληξε το Φεβρουάριο του 2015, άγγιξαν αποδόσεις 10,2% σε σχέση με το 7,6% που είχαν τα υπόλοιπα επαγγέλματα.

Οι δάσκαλοι-ες ξεπέρασαν αυτούς που απασχολούνται σε τεχνολογικά επαγγέλματα ( 8,3%), σε οικονομικά επαγγέλματα (6,9%) και βασικά “έσβησαν” τους κυβερνητικούς υπαλλήλους οι οποίοι έπιασαν αποδόσεις μόλις στο 3,4% στις επενδύσεις τους.

Λοιπόν, τι είναι αυτό που κάνει τους δασκάλους-ες να καταλαβαίνουν καλύτερα τον επενδυτικό κόσμο;

Οι αναλυτές του Openfolio βρήκαν μερικά στοιχεία κοινά σε όλους τους εκπαιδευτικούς.

Βασικό χαρακτηριστικό τους είναι πως έχουν περισσότερη υπομονή από οποιονδήποτε άλλο. Κάνουν μόνο 6 συναλλαγές το χρόνο σε σύγκριση με τις 9 των υπολοίπων επενδυτών. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη. Πλήθος ερευνών έχει δείξει πως η παθητική επένδυση (με λίγες συναλλαγές) προσφέρει πιο σταθερή βάση απ’ ότι η ενεργητική (πολλές συναλλαγές).

Επίσης οι δάσκαλοι δεν επενδύουν τόσο συχνά σε μεμονωμένες μετοχές. Η πλατφόρμα βρήκε πως κατά μέσο όρο επιλέγουν αμοιβαία κεφάλαια, παρά ξεχωριστές μετοχές, κάτι που αποτελεί μια πιο διαφοροποιημένη προσέγγιση. Συγκεκριμένα, το χαρτοφυλάκιο τους αποτελείται κατά 52% από αμοιβαία και το υπόλοιπο είναι τοποθετημένο σε μετοχές. Οι υπόλοιποι κλάδοι έχουν το 54% σε μετοχές και το 46% σε αμοιβαία.

Ακόμη, παρ’ ότι η πλατφόρμα δεν αποκαλύπτει τις χρηματιστηριακές ( για λόγους ασφαλείας), έγινε αντιληπτό ότι οι δάσκαλοι-ες χρησιμοποιούν κατά 10 με 20% περισσότερο τις διαδικτυακές πλατφόρμες σε σύγκριση με τους άλλους επενδυτές, γλιτώνοντας έτσι αρκετά χρήματα από τις προμήθειες. 

Διαβάζοντας τώρα ανάμεσα στις γραμμές, μπορούμε σίγουρα να συμφωνήσουμε πως οι περισσότεροι δάσκαλοι-ες τα καταφέρνουν καλύτερα στις επενδύσεις γιατί η πλειοψηφία του κλάδου αποτελείται από γυναίκες. Περισσότερα από τα ¾ του κλάδου είναι γυναίκες, και έχει αποδειχθεί πως το θηλυκό γένος έχει την τάση να κάνει λιγότερες συναλλαγές και να επιλέγει το μικρότερο ρίσκο σε σχέση με τους άνδρες.  

Υστερόγραφο: Οι δάσκαλοι-ες ακολουθούν στρατηγικές που έχουν δουλέψει στο χρόνο, και ίσως δεν είναι τόσο κακό να επενδύουμε διαβάζοντας βιβλία. 

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

http://finance.yahoo.com

Χρηματιστήριο vs Έρωτας

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Άνετα κάποιος που ασχολείται χρόνια  με το χρηματιστήριο θα μπορούσε να αποκρυπτογραφήσει τα επιμέρους χαρακτηριστικά του, όπως και στον έρωτα, και να καταλήξει στο συμπέρασμα πως και τα δυο συνάδουν σε μεγάλο βαθμό.

Καταρχήν αμφότερα στηρίζονται καθαρά πάνω σε «θεμέλια ψυχολογίας».  Δηλαδή, κινούνται και ακολουθούν αρχές που σχετίζονται με την επιστήμη της ψυχολογίας. Φυσικά στο χρηματιστήριο εμπλέκεται και η οικονομική επιστήμη. 

Επίσης και τα δυο είναι απρόβλεπτα και πολλές φορές παραβαίνουν τους κανόνες της λογικής. Ακόμη η πορεία που ακολουθούν στις επιμέρους φάσεις τους (αρχή-μέση-τέλος) είναι παρόμοια, αν όχι πανομοιότυπη.  

Παίρνοντας σαν αφετηρία λοιπόν, την πορεία που ακολουθούν τόσο το χρηματιστήριο όσο και ο έρωτας καταλήγουμε στα εξής συμπεράσματα: Καταρχήν και τα δυο  έχουν κυκλική συμπεριφορά. Ξεκινούν από κάπου, φτάνουν σ’ ένα μέγιστο σημείο, και στο τέλος πάντα καταλήγουν κάπου.  Στην αρχή έχουμε τα πρώτα δειλά βήματα, στη συνέχεια αν υπάρχουν ενθαρρυντικά στοιχεία ακολουθούν ανοδική πορεία, φτάνουν σ’ ένα μέγιστο σημείο όπου εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια κόπωσης και ακολουθεί η κάθοδος με τις ανάλογες συνέπειες. Μετά υπάρχει μια περίοδος προσαρμογής μέχρι να ξεκινήσει ο νέος κύκλος.