Περπατήστε, κάνει καλό.

 Tου Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Εκπαιδευτικού Π.Ε. 70

Πολλές έρευνες έχουν δείξει πως τα οφέλη της σωματικής άσκησης είναι πολλαπλά και γίνονται γρήγορα εμφανή. Οι σημερινές συνθήκες ζωής, στην εποχή των τηλεοράσεων και των υπολογιστών, μας έχουν οδηγήσει σε μία κατάσταση που δε συνάδει με τη φυσική μας εξέλιξη. Μία κατάσταση ακινησίας, μαλθακότητας και αποχής μας από τον φυσικό κόσμο.

Οφείλουμε να γνωρίζουμε λοιπόν πως η κατάσταση αυτή δεν υπάρχει στα γονίδιά μας και ως εκ τούτου οι συνέπειές της για τη μελλοντική πορεία της ζωής μας, μπορεί να είναι άκρως αρνητικές τόσο σε ψυχολογικό όσο και σε σωματικό επίπεδο. Από τη στιγμή που θα κάνουμε το πρώτο βήμα σε αυτόν τον κόσμο, μέχρι τη στιγμή που θα μας συνοδεύει το μπαστούνι, βασιζόμαστε στα πόδια μας. Τα συγκεκριμένα μέρη του σώματός μας έχουνε σχηματοποιηθεί έτσι σε βάθος χρόνου και αποτελούν εξελικτικά ένα σημαντικό εργαλείο για την επιβίωσή μας και την υγεία μας. Δε γνωρίζω αν στο μέλλον και λόγω των συνθηκών η κατάσταση αυτή θα μεταβληθεί και θα οδηγηθούμε σε μία ατροφία, όπως συνέβη με τα μικρά χέρια που είχαν οι δεινόσαυροι, αλλά προς το παρόν είμαστε εδώ και πρέπει να προσέξουμε.

Αισιοδοξείτε! Το 2021 έχει όλες τις προϋποθέσεις να είναι καλύτερο…

Tου Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Εκπαιδευτικού Π.Ε. 70

Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις 5/1/2020

Για καλύτερη θέαση σε κινητό, μπορείτε να το γυρίσετε οριζόντια.

Όταν οι άνθρωποι βιώσουν μία μεγάλη δυσκολία, μία έντονη δοκιμασία, τότε είναι λογικό η ψυχολογία τους να επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό προς την αρνητική κατεύθυνση. 

Σε τέτοιες καταστάσεις οδηγούμαστε σε αυτό που ονομάζουμε αυτοεκπληρούμενη προφητεία, καθώς οτιδήποτε δύσκολο και επικίνδυνο είναι να μας συμβεί θεωρούμε ότι οφείλεται πλέον στην κακοδαιμονία μας και στην κακή μοίρα που μας κυνηγάει το τελευταίο διάστημα. Κάτι τέτοιο παρατηρούμε στις μέρες μας σε πολλούς ανθρώπους οι οποίοι πιστεύουν ότι το 2021 θα είναι ακόμη χειρότερο. Έχουν φτάσει μάλιστα στο σημείο να επικαλούνται τον Νοστράδαμο και να λένε πως θα έχουμε πτώση από αστεροειδείς στη Γη ή ότι θα μας επιτεθούν ζόμπι και ούτω καθεξής. 

Ποτέ μην ξεχάσετε πόσο υπέροχοι πραγματικά είστε…

Tου Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Εκπαιδευτικού Π.Ε. 70 Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις 29/1/2021

Για καλύτερη θέαση σε κινητό, μπορείτε να το γυρίσετε οριζόντια.

Μέσα στο άγχος των ημερών και στις αποφράδες στιγμές που ζούμε, το μυαλό πολλές φορές επιμένει να κολλάει σε πράγματα και καταστάσεις που είναι ανούσια και μικρή σημασία έχουν για το βίο που διάγουμε. 

Από την αρχαιότητα ακόμη η αυτογνωσία αποτελούσε ένα απαραίτητο προσόν για να μπορέσει κανείς να ξεχωρίσει και να ευτυχήσει στη ζωή του. Στη σημερινή εποχή, πολλές φορές βασιζόμαστε σε μία πλαστή πραγματικότητα, εικονική και επηρεαζόμαστε σφόδρα απ' όσα βλέπουμε και διαβάζουμε στο διαδίκτυο, στις εφημερίδες και στην τηλεόραση. 

Βοηθήστε τα παιδιά σας και τον εαυτό σας να γίνουν πιο δημιουργικά κατά τη διάρκεια της καραντίνας.

Tου Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Εκπαιδευτικού Π.Ε. 70

Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις 24/12/2020

Για καλύτερη θέαση σε κινητό, μπορείτε να το γυρίσετε οριζόντια.

Αναμφισβήτητα, οι καταστάσεις που ζούμε τον τελευταίο χρόνο είναι πρωτόγνωρες και ασυνήθιστες. Γεγονότα που συμβαίνουν μία φορά στα 100 χρόνια και είναι πραγματικό λαχείο αν σου τύχουν κατά τη διάρκεια της ζωής σου. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως πως ο άνθρωπος είναι από τη φύση του αισιόδοξο και δημιουργικό ον. Αυτό οφείλεται φυσικά στη διαδικασία της εξέλιξης, η οποία πέρα από όλες τις άλλες δεξιότητες, απαραίτητες για την επιβίωση και την αναπαραγωγή, έχει προσφέρει και αυτές, ώστε, παρά τις δυσκολίες και τον διαρκή αγώνα που εμπεριέχει η ύπαρξη σε αυτόν τον πλανήτη, να μπορούμε να προοδεύουμε και να αγαπάμε τη ζωή επιζητώντας διαρκώς να την επεκτείνουμε.

Πρέπει και μπορούμε να διδάσκουμε τα πάντα σε όλους τους ανθρώπους

Tου Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Εκπαιδευτικού Π.Ε. 70

Για καλύτερη θέαση σε κινητό, μπορείτε να το γυρίσετε οριζόντια.

Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις 11/12/2020

Γράφοντας το σημερινό μου άρθρο σκεφτόμουν πως αυτή η ρήση του Κομένιου είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Σε μία εποχή όπου τα φαινόμενα ακραίων πολιτικών και ακραίων φωνών εντείνονται, παρά τη δυνατότητα που δίνουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να μιλάει κανείς πιο ελεύθερα, στο τέλος της ημέρας ακούγονται μόνο αυτοί οι οποίοι τσιρίζουν και εκστομίζουν κορώνες.

Δώστε χρόνο στα παιδιά σας να αποδείξουν την αξία τους

Tου Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Εκπαιδευτικού Π.Ε. 70

*

Για καλύτερη θέαση από κινητό, παρακαλώ να γυρίσετε την οθόνη οριζόντια...

Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις 6/11/2020

Αν κάτι έχω καταλάβει αυτά τα 11 χρόνια που δουλεύω στον χώρο της εκπαίδευσης, έναν χώρο που ο ίδιος επέλεξα έχοντας μπροστά μου πολλαπλές επιλογές και ακολουθώντας το όνειρό μου, είναι πως κάθε παιδί θέλει τον χρόνο του και συγκεκριμένες προϋποθέσεις για να επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. 

Η αποτυχία οδηγεί στην επιτυχία

 Tου Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Εκπαιδευτικού Π.Ε. 70

Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις 20/10/2020

Ο φόβος μας για το λάθος είναι διαχρονικός και πανανθρώπινος. Τρέμουμε στην ιδέα πως θα κάνουμε κάτι το οποίο δεν θα έχει αίσιο αποτέλεσμα, δε θα πιάσουμε τους στόχους μας, οι ιδέες μας θα αποδειχθούν σκάρτες ή θα αποτύχουμε σε οτιδήποτε κάνουμε.

Μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε όμως, πως από όλους τους παραπάνω φόβους πηγάζει τελικά η ίδια η επιτυχία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως μεγάλοι εφευρέτες, ρήτορες, άνθρωποι που σήμερα έχουν δισεκατομμύρια χάρη στις εφευρέσεις τους και σπουδαίοι καλλιτέχνες, πριν γίνουν πασίγνωστοι, πέρασαν από χιλιάδες κύματα, δυσκολίες αφάνταστες και απορρίψεις, που πολλές φορές τους έφτασαν στα όρια της αντοχής τους.

Οι μορφές της αποτυχίας μπορούν να έχουν τριπλή διάσταση:

Η πρώτη αφορά την αλλαγή πλεύσης. Όταν κάτι δεν πάει όπως το θέλουμε και συνεχώς παρουσιάζει δυσλειτουργίες, τότε πολλές φορές ο οργανισμός μας αναγκάζεται να προσαρμοστεί, να ψάξει νέες διεξόδους και μονοπάτια, που μπορούν να μας οδηγήσουν προς τη σωστή κατεύθυνση και να επιλύσουν όλα τα ζητήματα που τόσο καιρό μας ταλανίζουν. Ενδεικτικό του παραπάνω είναι ότι πολλοί σπουδαίοι άνθρωποι, όπως ο Βill Gates, εγκατέλειψαν τον κόσμο των σπουδών και ασχολήθηκαν με κάτι καινούριο στο οποίο διέπρεψαν.

Η δεύτερη όψη έχει να κάνει με τις εμπειρίες που αποκτάμε και τα μαθήματα που παίρνουμε μέσα από το φάσμα της μη εκπλήρωσης των προσδοκιών μας. Σαφέστατα γινόμαστε πιο έμπειροι και δυνατότεροι, καθώς τα εμπόδια εξασκούν τις ικανότητές μας για να φτάσουμε τελικά στην υπερπηδήσή τους. Αν το σκεφτούμε, όλη μας η ζωή είναι ένα συνονθύλευμα επιτυχιών και αποτυχιών και το αποτέλεσμα στο τέλος της ημέρας κρίνεται από το πού θα γείρει η ζυγαριά περισσότερο. Ο Σωκράτης ήταν ο πρώτος που με τη στάση του μας έδωσε να καταλάβουμε πως ακόμη και μέσα από το λάθος που έκαναν να τον καταδικάσουν σε θάνατο, στο τέλος της ημέρας ο κόσμος κατέληξε σοφότερος.

Η τρίτη και τελευταία διάσταση έχει να κάνει με την εσωτερική μας δύναμη. Όπως αναφέραμε και παραπάνω, οι συνεχείς αποτυχίες μπορούν να μας κάνουν απίστευτα δυνατούς ή να μας καταποντίσουν. Το τελικό αποτέλεσμα εξαρτάται από την εσωτερική ιδιοσυγκρασία μας, αλλά και από το περιβάλλον στο οποίο ζούμε. Για παράδειγμα, σε χώρες όπως η Αμερική, το να αποτύχεις θεωρείται απολύτως φυσιολογικό και θεμιτό. Σου δίνεται δεύτερη ευκαιρία με την οποία μπορείς να σηκωθείς ξανά και να αποδείξεις την αξία σου. Υπάρχουν και περιβάλλοντα όμως τα οποία είναι εξόχως τοξικά και δυσκολεύουν πάρα πολύ τα πράγματα. Αυτό δε σημαίνει πως και πάλι μπορεί αυτός που το επιθυμεί βαθιά να διαπρέψει και να οδηγηθεί στην κορυφή του επιπέδου της κοινωνίας στον τομέα με τον οποίο θα ασχοληθεί.

Σε γενικές γραμμές το συμπέρασμα στο οποίο μπορούμε να καταλήξουμε είναι πως η μεμψιμοιρία και η πρόωρη εγκατάλειψη αποτελούν δύο δεινά τα οποία δύσκολα μπορεί κανείς να αποφύγει. Εφόσον όμως το καταφέρει, οι ορίζοντες που ανοίγονται μετά μπροστά του είναι πραγματικά τεράστιοι και καθαροί. Στόχος των εκπαιδευτικών είναι να καλλιεργήσουν στους μικρούς μαθητές και μαθήτριες δεξιότητες και να τους εξοπλίσουν με τα απαραίτητα εφόδια που θα κάνουν το λάθος ένα απαραίτητο όπλο αντιστροφής της κατάστασης και όχι ένα όπλο υποτίμησης και εγκατάλειψης της προσπάθειας των μαθητών.

Δεδομένο δεν είναι τίποτα στη ζωή

Tου Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Εκπαιδευτικού Π.Ε. 70

Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις 2/10/2020

Από την αρχή της ανθρώπινης ύπαρξης μέχρι και τη σημερινή εποχή, όπου οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει κανείς είναι όντως μεγάλες, αλλά δεν μπορούν να συγκριθούν με παλαιότερες εποχές, η ζωή των ανθρώπων είναι γεμάτη δυσκολίες και εμπόδια τα οποία υπερπηδούν καθημερινά για να φτάσουν στους στόχους τους. 

Πολλές φορές ζητάμε από τα παιδιά στο μάθημα της Ιστορίας να μας πούνε άμα ζούσαν στην εποχή των σπηλαίων τι είναι αυτό που θα τους έλειπε περισσότερο. Οι απαντήσεις είναι πραγματικά αφοπλιστικές. Το PlayStation, το tablet, το ποδήλατό τους κ.λ.π. είναι μεταξύ των δημοφιλέστερων. Μικροί και μεγάλοι μέσα στο πέρασμα του χρόνου θεωρούμε δεδομένες τις όποιες κατακτήσεις πέτυχαν οι παλαιότερες γενιές και παλαιότεροι άνθρωποι στο παρελθόν. Θεωρούμε δεδομένο το φαγητό μας, τη στέγαση, το νερό που πίνουμε καθημερινά και όλες τις άλλες σημερινές ανέσεις, από τον ηλεκτρισμό ως το πλυντήριο ρούχων. 

Η αλλαγή, σταδιακή ή ριζική, πονάει.

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Εκπαιδευτικού Π.Ε. 70 

Από τη στιγμή που ερχόμαστε στον κόσμο, μέχρι τη στιγμή εκείνη που αποχωρούμε από αυτόν, η ζωή μας είναι ένα συνονθύλευμα από αλλαγές και μετατοπίσεις.

Σύμφωνα με το βιβλίο του Ντέμιαν Μπουκάι: "Από άλλη γωνία", το οποίο είναι εξαιρετικό και το συνιστώ ανεπιφύλακτα, η αλλαγή είναι τόσο σημαντική στη ζωή μας, γιατί, εξαιτίας της, πάντα κάτι χάνουμε.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Οι περισσότερες αλλαγές που θα βιώσουμε στη ζωή μας είναι δύο ειδών, οι ριζικές και οι σταδιακές. Στις τελευταίες, όπως το λέει και η λέξη, η μετατροπή από μία κατάσταση σε μία άλλη γίνεται με τρόπο που δεν το καταλαβαίνουμε εύκολα, απαιτεί χρόνο, και τα αποτελέσματά της μπορεί κανείς να τα διαπιστώσει μετά από καιρό και αναπολώντας παλιές καταστάσεις. Στην πρώτη κατηγορία έχουμε απότομη μετατόπιση από μία κατάσταση σε μία άλλη και η οποία διαπιστώνεται άμεσα προκαλώντας μας πολλά και διαφορετικά συναισθήματα. Παράδειγμα σταδιακών αλλαγών αποτελούν η αλλαγή της ηλικίας μας, το μεγάλωμα των παιδιών, η επαγγελματική μας ανέλιξη κ.ο.κ. Στις ριζικές αλλαγές ανήκουν η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, ένα διαζύγιο, μία μετακόμιση, η απόλυσή μας από την εργασία κ.λ.π.

Τι είναι αυτό που μας κάνει όμως να δυσκολευόμαστε στις αλλαγές και πολλές φορές δεν μπορούμε να προσαρμοστούμε με τίποτα; Η μαγική λέξη βρίσκεται στον όρο "απώλεια". Όταν αλλάζει κάτι στη ζωή μας, συνήθως κάτι χάνουμε. Αυτό είναι εύκολο να το κατανοήσουμε σε πολύ δύσκολες καταστάσεις, όπως ο θάνατος ή το διαζύγιο, είναι πιο δύσκολο να το καταλάβουμε στις σταδιακές αλλαγές, όταν για παράδειγμα τα παιδιά μας ανοίξουν τα φτερά τους και καταλάβουμε ότι κάποιες στιγμές που χάσαμε μαζί τους δεν μπορούν να γυρίσουν πίσω. 

Ακόμα και οι θετικές αλλαγές έχουν μέσα στην ουσία τους την απώλεια. Για παράδειγμα, μπορεί να αλλάξουμε ένα αυτοκίνητο και να αγοράσουμε ένα καινούριο και καλύτερο, αλλά μαζί με αυτό νιώθουμε ότι φεύγουν και οι αναμνήσεις που είχαμε από το παλιό και όσα ζήσαμε μαζί του, ειδικά αν είναι το πρώτο μας αυτοκίνητο. Ο ερχομός των παιδιών είναι ίσως η μεγαλύτερη ευτυχία για κάθε ζευγάρι. Την ίδια στιγμή όμως πραγματοποιούνται τεκτονικές αλλαγές στη ζωή του, παύουμε να είμαστε ανέμελοι, να νοιαζόμαστε μόνο για τον εαυτό μας και να κάνουμε ό,τι θέλουμε οποιαδήποτε στιγμή θέλουμε. Αυτός ίσως είναι και ο λόγος που πολλά ζευγάρια στη σημερινή εποχή επιλέγουν να κάνουν ένα ή κανένα παιδί, κάτι φυσικά που οδηγεί σε σταδιακή αλλαγή και αλλοίωση του έθνους μας. Σε βάθος χρόνου τα αποτελέσματα θα είναι ορατά, αλλά οι απώλειες δεν γνωρίζω αν θα είναι αναστρέψιμες.

Από όλα τα παραπάνω, είναι περισσότερο από εμφανές πως η ριζική αλλαγή έχει άμεσες συνέπειες, ενώ η σταδιακή έμμεσες. Στο τέλος της ημέρας ο κοινός παρονομαστής είναι η απώλεια. Ο μόνος τρόπος για να την αντιμετωπίσουμε είναι να χτίσουμε άμυνες, να δημιουργήσουμε μία στρατηγική που στο πέρασμα του χρόνου θα μας βοηθάει να αντιμετωπίσουμε και τα δύο είδη αλλαγών και να έχουμε δίπλα μας ανθρώπους που θα μας βοηθάνε να μοιραστούμε τις λύπες και να διπλασιάσουμε τις χαρές εξαλείφοντας την υποβόσκουσα λύπη που μπορεί να υπάρχει μέσα στην αλλαγή που αυτές προκαλούν. Εσείς, πώς αντιδράτε άραγε όταν αλλάζουν οι καταστάσεις της ζωής σας;

Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις 25/9/2020

Θάρρος, δικαιοσύνη, μετριοπάθεια, σοφία

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση
ΠΕ 70

Υποδιευθυντή στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Καρύστου

Πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο "Η τέχνη των Στωικών" του John Sellars. Το βιβλίο αφορά κυρίως τον Σενέκα, τον Μάρκο Αυρήλιο και τον Επίκτητο, αλλά το φιλοσοφικό ρεύμα αυτό αφορά φυσικά και έχει τις ρίζες του σε κάποιους από τους πιο γνωστούς αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, που είχαν καταλάβει από την αρχή πως ο άνθρωπος για να είναι ευτυχισμένος πρέπει να κυριαρχήσει στα συναισθήματά του και κυρίως σε αυτά που έχουν αρνητική χροιά. Σε αντίθεση με το τι πιστεύουν οι περισσότεροι, η άποψή τους ήταν πως ο άνθρωπος είναι κυρίως κοινωνικό ον και κάνοντας κινήσεις που ωφελούν τον ίδιο, στο τέλος προσβλέπει στο καλό ολόκληρης της κοινωνίας.

Ταυτόχρονα στους ρωμαϊκούς χρόνους επειδή πολλοί από αυτούς ήταν συγκλητικοί ή βρίσκονταν σε θέσεις εξουσίας, ήρθαν σε σύγκρουση με αυτοκράτορες και λόγω της σταθερής και ακέραιης στάσης τους θυσίασαν πολλές φορές ακόμα και τη ζωή τους για τα πιστεύω τους.

Σύμφωνα λοιπόν με την παραπάνω φιλοσοφική αρχή ένας ηγέτης αλλά και ένας άνθρωπος γενικά στη ζωή του πρέπει να διέπεται από τέσσερις βασικές αρχές. Παρακάτω θα παραθέσουμε αυτές τις αρχές και θα προσπαθήσουμε να τις ερμηνεύσουμε με σύντομο αλλά περιεκτικό τρόπο, όπως τις βλέπουμε εμείς από τη δική μας σκοπιά.

Καμία ανοχή στο φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση
Εκπαιδευτικού ΠΕ 70


Στις 6 Μαρτίου ήταν η παγκόσμια ημέρα κατά της ενδοσχολικής βίας. Μία ημέρα εξόχως σημαντική που δεν πρέπει να παραβλέπουμε τη σπουδαιότητά της στην εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας μας και των σχολείων μας.

Τα τελευταία χρόνια γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στο παραπάνω φαινόμενο και αναλαμβάνονται δράσεις από τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, τους γονείς, τις διευθύνσεις εκπαίδευσης, αλλά και την Πολιτεία. Πριν μιλήσουμε για τους τρόπους που μπορεί να αντιμετωπίσει κανείς τέτοιες καταστάσεις, θα πρέπει να γίνει αναφορά σε δύο σημαντικά σημεία:

Τα φαινόμενα βίας στον χώρο του σχολείου δεν είναι κάτι καινούριο. Υπήρχαν από πάντα, απλά η βαρύτητα που δίνονταν σε αυτά δεν ήταν μεγάλη. Την ίδια στιγμή τα ερεθίσματα των παιδιών έχουν πολλαπλασιαστεί μέσα από τις οθόνες, με αποτέλεσμα πολλές φορές να τους περνάει ασυνείδητα η βία στην ψυχοσύνθεσή τους.

Δεύτερο σημείο στο οποίο θέλω να σταθώ είναι στο τι αποτελεί πραγματικά bullying. Όταν βρισκόμαστε σε ένα κλειστό χώρο με πολλά άτομα, είναι λογικό να υπάρχουν διαφωνίες. Αυτό όμως δεν αποτελεί σχολικό εκφοβισμό, όπως πολλοί άνθρωποι νομίζουν. Ο τελευταίος αφορά μία επαναλαμβανόμενη κατάσταση η οποία κάνει τη ζωή του παιδιού πραγματική κόλαση. Πρόκειται για συνεχόμενες βιαιοπραγίες, σωματικές και λεκτικές είτε με φυσική παρουσία είτε μέσω του διαδικτύου πλέον, οι οποίες επιβαρύνουν σε τέτοιο βαθμό τον ψυχισμό του παιδιού παρουσιάζοντας τάσεις απομόνωσης, εγκατάλειψης, μειωμένης σχολικής επίδοσης και σε ακραίες μορφές ακόμα και αυτοκτονίας.

Η προσοχή μας λοιπόν πρέπει να στραφεί στο πώς θα προλάβουμε καταστάσεις, ώστε κανένα παιδί να μην παρουσιάσει τα παραπάνω συμπτώματα. Μερικές χρήσιμες συμβουλές παρατίθενται παρακάτω:

Μία καλή λύση είναι το σχολείο να υιοθετήσει τους μαθητές ειρηνοποιούς-διαμεσολαβητές. Πρόκειται για παιδιά που έχουν υψηλό το αίσθημα της ενσυναίσθησης, διακρίνονται από ουδετερότητα και αμεροληψία, μπορούν να κρατήσουν μυστικά και παραμένουν πιστοί και συγκεντρωμένοι στο έργο τους. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται μία μεγαλύτερη αντικειμενικότητα κατά την αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων με αποτέλεσμα το σχολείο και οι εκπαιδευτικοί να έχουν μία πιο καθαρή εικόνα των γεγονότων.

Από εκεί και πέρα στόχος των σχολείων και των εκπαιδευτικών είναι η καλλιέργεια κλίματος κατά της ενδοσχολικής βίας, να διατρέχει ολόκληρη τη χρονιά και όχι μόνο ένα δίωρο μία φορά το χρόνο. Υπάρχουν πολλές δράσεις μέσα από τις οποίες τα παιδιά μπορούν να ενισχύσουν τις επικοινωνιακές και συναισθηματικές δεξιότητές τους, να μάθουν να σέβονται τη διαφορετικότητα και να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους.

Δημιουργήστε κανόνες κατανοητούς και εύκολα πραγματοποιήσιμους μαζί με τα παιδιά.

Δημιουργήστε θεατρικές παραστάσεις ή ταινίες, αξιοποιήστε τη δραματοποίηση στο έπακρο, ώστε τα παιδιά να καταλάβουν το πραγματικό νόημα της συνεργασίας μέσα από την πολυπλοκότητα των χαρακτήρων τους.

Η εικονογράφηση και συγγραφή παραμυθιών θα μπορούσε να βοηθήσει πολύ προς αυτή την κατεύθυνση, καθώς μέσα από αυτή τη διαδικασία θα μπορούσαν να δημιουργηθούν σλόγκαν για αφίσες οι οποίες να αναρτηθούν στο σχολείο.

Ο κάθε εκπαιδευτικός οργανισμός μπορεί να ακολουθήσει διάφορες πολιτικές και να δημιουργήσει μία διακήρυξη η οποία θα γίνει γνωστή σε όλους τους μαθητές και όλους τους γονείς και η οποία θα τηρείται απαρέγκλιτα.

Από όλα τα παραπάνω γίνεται κατανοητό λοιπόν πως ο στόχος είναι η πρόληψη των καταστάσεων και σε δεύτερη φάση η αντιμετώπισή τους. Ο νους και η προσοχή των εκπαιδευτικών δεν είναι στραμμένη πλέον μόνο στα μαθήματα. Κάθε μέρα δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό και σε μεγάλο βαθμό πλέον επιτελούν τον ρόλο κοινωνικού λειτουργού. Να ξέρετε πως από εμάς δεν θα υπάρχει ποτέ καμία ανοχή στα φαινόμενα σχολικής βίας. Αυτός είναι και ο στόχος των επιμορφώσεων και των ημερίδων που παρακολουθούμε, ώστε να είμαστε κατάλληλα προετοιμασμένοι για να ανταπεξέλθουμε στον σύνθετο και πολύ σημαντικό ρόλο μας. 

Όταν το καράβι μπάζει νερά, αλλάξτε καράβι…

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Ο σπουδαιότερος επενδυτής στον κόσμο, ο Warren Buffett, αναφέρει στο βιβλίο με τίτλο "τα δοκίμια του Warren Buffett" την εξής έκφραση: "Όταν το καράβι μπάζει νερά και είναι γεμάτο τρύπες, μην προσπαθήσετε να τις βουλώσετε, απλά αλλάξτε καράβι!". Κατά την άποψή μου, κρύβεται μεγάλη δόση αλήθειας σε αυτή τη ρήση και μπορούμε να ισχυριστούμε ότι ισχύει σε επίπεδο, όχι μόνο οικονομικό, αλλά και ευρύτερα κοινωνικό.

Θα προσπαθήσουμε να παραθέσουμε παρακάτω κάποια παραδείγματα από διάφορες πτυχές του κοινωνικοοικονομικού γίγνεσθαι που επαληθεύουν τα παραπάνω.

ΚΑΛΛΙΟ ΠΡΟΛΑΜΒΑΝΕΙΝ ΠΑΡΑ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙΝ

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

ΠΕ 70

Υποδιευθυντή στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Καρύστου

Τα τελευταία χρόνια ένας μεγάλος αριθμός μαθητών και μαθητριών παρουσιάζουν προβλήματα στον τρόπο διαχείρισης της συμπεριφοράς στην προσαρμογή τους στο σχολικό περιβάλλον. 

Το γεγονός αυτό δεν είναι τυχαίο καθώς οι προκλήσεις και οι επιρροές της σημερινής εποχής είναι απείρως περισσότερες από αυτές των παλαιότερων χρόνων. Στα πλαίσια αυτά οι εκπαιδευτικοί καλούμαστε να ανταποκριθούμε σε καταστάσεις που οι παλαιότεροι συνάδελφοι δεν τις είχαν καν στο μυαλό τους, ούτε μπορούσαν να τις φανταστούν. 

Φάκελος μαθητή: Ένα αυθεντικό εργαλείο αξιολόγησης

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

ΠΕ 70

Υποδιευθυντή στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Καρύστου

Από τις αρχές του 1990 έχει αρχίσει να παρατηρείται μία μετάβαση από τις συμβατικές μορφές διδασκαλίας και τη συμβατική αξιολόγηση σε πιο εναλλακτικές προσεγγίσεις, όπως η περιγραφική αξιολόγηση και η ανακαλυπτική μάθηση. Περνάμε από το δασκαλοκεντρικό μοντέλο σε ένα άλλο, όπου ο δάσκαλος είναι καθοδηγητής και βοηθός του μαθητή-τριας, ο οποίος-α ανακαλύπτει μόνος του τον τρόπο να μαθαίνει, να ανακαλύπτει πληροφορίες και τελικά να βελτιώνει τις αδυναμίες του.

Γονείς και σχολική επίδοση:Πώς εμπλέκονται

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

ΠΕ 70

Υποδιευθυντή στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Καρύστου

Ο όρος γονεϊκή εμπλοκή είναι βαρυσήμαντος και επιδέχεται πολλές ερμηνείες, καθώς πλήθος ερευνών έχουν δείξει την αρνητική ή θετική συμβολή του στην εκπαιδευτική διαδικασία. 

Κατά την άποψή μου, οι παράγοντες που επηρεάζουν τη γονεϊκή εμπλοκή και τον δρόμο που αυτή θα ακολουθήσει είναι οι εξής:

Μην αφήσετε το μυαλό σας να ξεθωριάσει

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

ΠΕ 70

Υποδιευθυντή στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Καρύστου

Η δύναμη του μυαλού από αρχαιοτάτων χρόνων μπορούσε να καθορίσει τις πράξεις και τις τύχες των ανθρώπων, αλλά και ολόκληρων λαών. Στη σημερινή εποχή ο ρόλος του είναι εξίσου σημαντικός, όσο κι αν οι μηχανές έχουν μπει στη ζωή μας.

Σε μεγάλο βαθμό τα ταλέντα και οι κλίσεις μας κληρονομούνται από τα γονίδια που περνάνε σε εμάς, αλλά όλες οι έρευνες δείχνουν πως το περιβάλλον που μεγαλώνουμε και ζούμε παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση προσωπικότητας και στη μετέπειτα πορεία της ζωής μας. Μέχρι τα έξι με επτά έχουν αναπτυχθεί οι απαραίτητοι νευρώνες που θα μας συνοδεύουν στον βίο μας, Για αυτό είναι και εξόχως σημαντικό να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή και φροντίδα στην εξάσκηση των νοητικών ικανοτήτων του παιδιού στην ηλικία αυτή. Είναι σαν να έχουμε βάλει τα απαραίτητα θεμέλια για να χτίσουμε πάνω τους. 

Mία είναι η ουσία, ανακαλύψτε την πληροφορία

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

ΠΕ 70

Υποδιευθυντή στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Καρύστου

Όπως όλοι γνωρίζουμε, ζούμε στην εποχή της πληροφορίας.  Η επιτυχία στη ζωή μας και η μετέπειτα πορεία μας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το αν θα ανακαλύψουμε πρώτοι-ες χρήσιμες πληροφορίες οι οποίες θα επηρεάσουν τους ανθρώπους και το κοινωνικό σύνολο γενικότερα.

Μεγαλύτερο πλεονέκτημα από την αναζήτηση & ενσωμάτωση πληροφοριών στη διδακτική-μαθησιακή διαδικασία είναι ο τεράστιος όγκος πληροφοριών στον οποίο ο κάθε μαθητής-τρια χωρίς ιδιαίτερο  κόστος μπορεί να έχει πλέον πρόσβαση.  Επιπλέον, φεύγουμε από το μοντέλο του παντογνώστη και αλάνθαστου δασκάλου και περνάμε στο πρότυπο ενός εκπαιδευτικού ο οποίος δείχνει στο μαθητικό δυναμικό πώς να αναζητά και πώς να κρίνει τις πληροφορίες που βρίσκει στο διαδίκτυο.

Η αργία είναι η μητέρα όλων των κακών

Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

ΠΕ 70

Υποδιευθυντή στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Καρύστου

Από την αρχαία Ελλάδα είχε γίνει ακόμα κατανοητό πως όποιος και όποια κάθεται χωρίς να κάνει κάτι χρήσιμο στη ζωή του ρέπει προς την κακοήθεια.

  Στις μέρες μας αυτό το φαινόμενο έχει γιγαντωθεί ακόμα περισσότερο, αφού η ανεργία μαστίζει μεγάλο μέρος του πληθυσμού και κυρίως τους νέους ανθρώπους που έχουν χάσει το νόημα της δημιουργίας και της ζωής, καθώς η χώρα που ζουν δεν τους προσφέρει τις ανάλογες δυνατότητες. Έτσι συναντάμε πολλές περιπτώσεις κατά τις οποίες γίνεται συνήθεια της ζωής το ξενύχτι, ο καφές και άλλες παρεμφερείς δραστηριότητες, οι οποίες επιδοτούνται κυρίως από τις συντάξεις των παππούδων ή από άλλα έσοδα που προέρχονται όμως και πάλι από το οικογενειακό περιβάλλον. Το πρόβλημα επιδεινώνεται ακόμα περισσότερο, μιας και θεωρούμε “μπανάλ” το να εργαστούμε σε οποιαδήποτε δουλειά, όση ανάγκη και να έχουμε. Ο τρυφηλός βίος των προηγούμενων δεκαετιών με τα δανεικά έχει εντυπωθεί βαθιά μέσα μας και αυτό δεν αλλάζει εύκολα! 

Φυσικά, όλα τα παραπάνω μπορούμε να τα διαπιστώσουμε και οι ίδιοι όταν περάσουμε ένα μακρύ διάστημα απραξίας το οποίο τελικά στο τέλος μας αποχαυνώνει και μας κάνει νωθρούς-ές. Κάποιες μέρες άδειας είναι απαραίτητες για κάθε άνθρωπο και μάλιστα καλό είναι να μοιράζονται μέσα στο έτος σε πολλά διαστήματα.  Οι πολλές μέρες όμως και μάλιστα για συνεχόμενο διάστημα δεν σημαίνει πως μας προσφέρουν κάτι παραπάνω. Αντίθετα, πολλές φορές μπορεί να προκαλέσουν άγχος και ανυπομονησία. Δεν θα επεκταθώ στην περίοδο προσαρμογής που είναι απαραίτητη για να επανέλθει κανείς στους φυσιολογικούς ρυθμούς.

Τι μπορούμε να κάνουμε λοιπόν; Βρείτε αντικείμενα να ασχοληθείτε και να δημιουργήσετε. Κάντε γυμναστική, γράψτε ένα βιβλίο, δουλέψτε οπουδήποτε, έτσι ώστε να εκτιμήσετε τις αξίες της αργίας δεόντως και να μην αποτελέσει αυτή τροχοπέδη για την ψυχολογία και τη ζωή σας.

Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις 27/09/2019

Το άστρο

Συλλογή : "Ανάταση"
Ποίημα 1ο : Το Άστρο

Στίχοι: Μιλτιάδης Νέρρος
Copyright: Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης

Το άστρο

Στης Ζωής τις δάδες

μία φωτιά θα καίει...

και το σύμπαν όλο θα σου σιγοκλαίει…

Δες το Αστέρι σου ψηλά,

άγγιξε το φως σου…

Δες τον Γαλαξία σου,

κάνε τον δικό σου...

Μαύρος είναι ο ουρανός,

να τον βλέπεις άσπρο,

κι έτσι μες στο σύμπαν σου,

θα βρεις το δικό σου Άστρο!

Προετοιμαστείτε για τη συνάντησή σας με την τύχη

  Του Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Το σημερινό άρθρο αφορά δύο έννοιες που ουσιαστικά καθορίζουν την πορεία της ζωής μας. Την προετοιμασία και την τύχη. Όλοι και όλες μας τις έχουμε συναντήσει πολλές φορές και έχουμε προβεί σε καθοριστικές επιλογές ζωής με βάση αυτές.

Φαινομενικά, μιλάμε για δύο πράγματα ξεχωριστά. Στην πραγματικότητα όμως, δεν είναι έτσι. Η επιτυχία στη ζωή μας καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από το πόσο θα συνυπάρχουν μεταξύ τους και από το πόσο θα μπουν σε έναν αέναο χορό που θα ρυθμίσει τη μοίρα μας.

Θα έχετε ακούσει πολλές φορές την έκφραση: "η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς".